طرح مولدسازی داراییهای دولت، اقدامی در راستای تأمین بودجه، با توجه به مشکلات عدیده و شرایطی است که دولت، با آن روبهروست؛ چه به دلیل تنگناهای ناشی از تحریم و چه دیگر مسائل داخلی و خارجی .
اصل روی آوردن دولت به راهکارهای نوین در جهت تأمین کسری بودجه، به جای اقدامات مخربی همانند غارت بورسی و شبیخون بنزینی، قابل تقدیر است. دولت قصد دارد با هدف تأمین کسری بودجه، داراییهای مازادش، از جمله زمینها و املاک دولتی را به فروش برساند. قطعاً تجربههای شکست خورده؛ تحلیلگران اقتصادی را به انتقاد واداشته و آنان را دست به قلم خواهد کرد، اما نباید از نظر دور داشت که این تصمیم در شرایط تحریم گرفته شده است؛ و الا دولتها کمتر به چنین اقدامات حساسی دست میزنند؛ چرا که چگونگی تعیین تکلیف اموال مازاد و چگونگی مولدسازی، چگونگی بهرهبری از منافع آن و... روشن نیست.
دولتمردان حتماً به خوبی واقفند که شفافیت در این اقدام، جهت جلوگیری از هرگونه شائبه، حرف اول را میزند و مولدسازی در همه مراحل باید در معرض عموم مردم و رسانهها قرار گیرد تا از انحرافات آسیبزا در امان باشد.
بیشک این اقدام را به خودی خود نمیتوان مضر یا دی نفع دانست بلکه چارچوب موفقیت یا شکست این اقدام را راهکارهای دولتمردان تشکیل میدهد. نکته مثبت این اقدام آن است که حداقل دولت در جهت تأمین کسری بودجه به راهکارهای نوین روآورده است نه مانند دولت قبل به سلسله اقدامات مخرب همانند غارت بورسی و شبیه خون بنزینی!