بیانیه موسوی و خاتمی، پس از فروکش کردن اغتشاشات و همچنین چند روزی پس از رسوایی طرح وکالت رضا پهلوی، تلاشی برای انتقال رهبری اپوزیسیون از خارج به داخل کشور است.
اخیراً در آستانه چهل و چهارمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، بیانیهسرایی دو تن از سران فتنه توجه اهالی رسانه را به خود جلب کرد. خلاصه بیانیه میرحسین موسوی در یک خط عبارت است از: «من از جمهوری اسلامی گذر کردم». او در این بیانیه از لزوم برگزاری رفراندوم برای تغییر قانون اساسی و تشکیل مجلس مؤسسان برای تدوین قانون اساسی جدید گفته است. به عبارتی دیگر، میرحسین به هر گونه گمانهزنی درباره احساس تعلق خود به جمهوری اسلامی رسماً پایان داد. پس از این بود که برخی براندازان و اپوزیسیون تلویحاً اذعان داشتند که این آخرین میخ بر توهم کسانی بود که براین باور بودند که جمهوری اسلامی قابل اصلاح است!
به فاصله کمی پس از این بیانیه، سید محمد خاتمی نیز اقدام به بیانیهسرایی کرد. برخی بیانیه خاتمی را ردیهای بر بیانیه موسوی میدانند، اما از مجموع محتوای دو بیانیه موسوی و خاتمی میتوان به یک نتیجه دست یافت.
خاتمی در این بیانیه گفته است که با همین قانون اساسی هم میتوان کارهایی انجام داد. او قانون اساسی را دارای ظرفیت خواند، اما در ادامه بدین نکته اشاره کرده است که ما اصلاحطلبان عملاً کارکردی نسبت به این مقوله نداریم. نکته قابل توجه این است که این ادعای اصلاحناپذیری چند روزی پس از سیرک سیاسی رضا پهلوی مطرح میشود که از هواداران خود مطالبه وکالت کرد تا تکلیف رهبری آینده اپوزیسیون مشخص شود، اما نتوانست بیش از ۴۰۰ امضا جمعآوری کند.
همچنین بیانیهسرایی آنان در زمانی اتفاق افتاد که فاتحه جنبش پوشالی «زن، زندگی، آزادی» مدتی است که خوانده شده و حال، عدهای مشغول شیون و گریه هستند تا دست بر قضا این جنبش مرده، دوباره احیا شود! جنبشی که قرار بود منجر به یک انقلاب شود تا پس از آن حامیان حکومت بر درختهای خیابان ولیعصر آویزان شوند!
حال که این جنبش، نه در کف خیابان و نه در فضای مجازی راه به جایی نبرده است، فتنهگران اقدام به بیانیهسرایی میکنند تا رهبری اپوزیسیون را از خارج کشور به داخل منتقل کنند. بیشک رهبری اپوزیسیون از خارج از کشور با استفاده از دلقکهایی مانند رضا پهلوی و حامد اسماعیلیون به بنبست رسیده و حال عدهای برآن شدند تا مرکز ثقل را به داخل آورده و به نوعی آلترناتیوسازی کنند و به این جنبش وارداتی مشروعیتبخشی کنند.
بیشک بیانیه آنان را باید در راستای تلاش برای انتقال رهبری اپوزیسیون از خارج کشور به داخل کشور تعریف کرد. بیشک رهبری اپوزیسیون از خارج از کشور با استفاده از دلقکهایی مانند رضا پهلوی و حامد اسماعیلیون مضمحل شده و حال عدهای برآن شدند تا مرکز ثقل را به داخل آورده و به نوعی مشروعیتسازی و آنترناتیوسازی کنند