اظهارات وزیر آموزشوپرورش مبنی بر اعلام آمادگی برای آموزش طب ایرانی با واکنش هیجانی و ناشایست برخی پزشکان مواجه شده است که خود را کارشناس آموزش هم پنداشتهاند!
گویا سپردن اختیارات بیشتر به وزارت بهداشت و تفویض آموزشِ پزشکی به این بخش از نظام اداری کشور، باعث برخی برداشتهای انحصارگرایانه و متعصبانه شده است. وزارت بهداشت که کارنامه غیرقابل قبولی در ترویج طب ایرانی داشته و نتوانسته است با ایجاد فرهنگ پزشکی در بخش طب سنتی، آن را بهمثابه یک میراث علمی و تجربی ارج نهد، در جدیدترین مواضع خود به مقابله با آموزشهای حداقلی در برخی مدارس پرداخته است .
وزیر آموزشوپرورش در سومین جشنواره طب ایرانی گفته بود: «طب ایرانی باعث ارتباط با فرهنگ اصیلمان میشود و آموزشوپرورش آمادگی تدارک تشکیلات دانشآموزی و تأسیس هنرستانهای طب ایرانی را دارد تا از ظرفیت معلمان و دانشآموزان در این مسیر استفاده شود.»[1]
همین اعلام آمادگی وزیر کافی بود که برخی از پزشکان معترض شده و دوباره برای قبضه کردن آموزش پزشکی در وزارت بهداشت تلاش نمایند؛ پزشکانی که به اسم کارشناس مصاحبه کرده و با ادبیات تخریبی به سخنان وزیر آموزش و پروش هجوم بردند. این مایه تأسف است که وزارت بهداشت افزون بر برخورداری از امتیازات فراوان که در هیچکدام از بخشهای تخصصی کشور وجود ندارد، اینچنین پیوندی با رسانهها داشته باشد، که بتواند یک جریان رسانهای علیه بخش دیگری از دولت راهاندازی کند! آنهم به بهانه سخنانی از سوی وزیر آموزشوپرورش، که صرفاً و تنها اعلام آمادگی بوده است.
بابک قرائی مقدم پزشک و کارشناس! در توهینی آشکار به وزیر آموزشوپرورش گفته است که به نظر من بنده وزیر آموزشوپرورش، متأسفانه ظاهراً فرق انسان را با موتورسیکلت تشخیص نمیدهند. باید از افرادی که افزون بر پزشک بودن خود را کارشناس هم میدانند، پرسید: آیا هنرستان تنها برای یادگیری بخشی از فنون مهارتی است، یا فنونی که باید آموزش آن دانشورانه و عالمانه باشد؟ چگونه است که در دندانپزشکی هنوز برخی که صرفاً فراگیر تجربی بودهاند، هنوز مجوزهای لازم از این وزارت خانه را دارا هستند و بر آنان خرده گرفته نمیشود که پزشکی علم است نه فن؟
تأسفبارتر از اظهارات این دست پزشکان، برخی صحبتهای مقامات این وزارتخانه است، که همسو با منافع پزشکان اظهارنظر میکنند. معاون فنی و نظارت سازمان نظام پزشکی با انتقاد از اظهارات اخیر وزیر آموزشوپرورش، درباره تأسیس «هنرستانهای طب ایرانی»، گفت:
«انتظار میرود وزارت آموزشوپرورش که در حال حاضر با مشکلات بسیاری برای باز بودن مدارس و آموزش دانش آموزان روبهرو است، به حل مشکلات خود پرداخته و وارد حوزه تخصصی آموزش پزشکی، که مربوط به وزارت بهداشت و سازمان نظام پزشکی است، نشود»[2]
لازم است به این شخصِ نهچندان مسئول گفته شود: آموزشوپرورش برابر با قوانین کشوری در آموزش خود محدودیت نداشته و هر اقدام آموزشی جدید، پس از طی شدن فرآیندِ قانونی آن، ممکن میشود؛ لذا بهتر است یک مقام قانونی در کشور، اظهارات فراقانونی نداشته باشد.
در ادامه بایستی این شخص پاسخ دهد، که آیا آموزش دروس دینی و معارف اسلامی دانش آموزان دخالت در امر حوزه علمیه و روحانیت محسوب میشود؟ یا بدتر اینکه، آیا آموزش زمینشناسی و گونههای خاک، دخالت در امور وزارت معادن است؟!
متأسفانه این قبیل اظهارات باعث شده است بسیاری از نخبگان کشور خواهان برچیدن انحصار مدیریت و آموزش از صنف پزشکان شدهاند. انحصاری که افزون بر بیعدالتی و اجحاف در حق دیگر اقشار هم صنفشان، باعث فزونطلبی و زیادهخواهی برخی از پزشکان شده است. رویه نامطلوبی که بسیاری از پزشکان متعهد و دلسوز را نگران پیامدهای اجتماعی ان کرده است.
پینوشت:
- سایت بازخبر، https://b2n.ir/r76315.
- همان.