پاسخی بر بیانیه خاتمی

خاتمی در آستانه سالگرد چهل و چهارمین بهار پیروزی انقلاب اسلامی طی بیانیه‌ای، با اندک تفاوتی نسبت به  بیانیه میرحسین موسوی! همچنان جایگاه خود را درون نظام تعریف کرده و بازهم حاکمیت را به ترسیم حکمرانی مطلوب توصیه نموده است. گرچه دوست داشتیم که بیانیه سرایی سید محمد خاتمی، در آستانه پیروزی انقلاب با مضمون اصلاح حکمرانی در راستای تحقق آرمان‌های انقلاب را به فال نیک بنگریم؛ اما آنچه ما را از این مؤلفه برحذر می‌دارد، نوع رویکرد و عملکرد او و حامیان طی سالهای اخیر است .

طرح مبحث حکمرانی مطلوب و... اصولاً جزو ایده‌های جذاب، برای سیاست‌مداران محسوب می‌شود و قصد دارند، تا توجه افکار عمومی را نسبت به خود  جلب کنند؛ اما آنچه ادعای خاتمی و امثال او را در این مسأله غیرقابل باور نشان می‌دهد، این است که گاه برای رسیدن به  هدف خود شانه به شانه دشمنان نظام ایستاده و شعار اصلاح حکمرانی را سر می‌دهند!

 اگر مواضع خاتمی و دوستانش  پیرامون اغتشاشات اخیر در کشورمان را با مواضع  مقامات آمریکایی و انگلیسی و فرانسوی، آل‌سعود و رژیم صهیونیستی تطبیق دهیم، قطعاً بدین نتیجه می‍رسیم که رویکردها و مواضعشان ،کاملاً همسو است! 
آنان در سال ۸۸ و طی هشت ماه، به بهانه‌های واهی مانند تقلب، آن چنان بلوایی در کشور ایجاد کردند، که حاصل آن، خسارت عظیم به کشور و ریخته شدن خون جوانان بی‌گناهی بود. همین تحرکات بود که نتانیاهو را راضی کرد، تا این جمله را به زبان آورد:اصلاح‌طلبان بزرگ‌ترین سرمایه اسرائیل در ایران هستند‌!(1)

اگر خاتمی امروز نسخه اتخاذ شیوه‌های مدنیِ خشونت پرهیز در جهت رسیدن به حکمرانی مطلوب را ارائه می‌دهد، باید بدین پرسش پاسخ دهد، که چرا وی و دوستانش در سال ۸۸ صرفاً در راستای رسیدن به قدرت، از هیچ خشونتی فروگذاری نکردند؟ آیا هم‌صدایی و هم‌دستی با دشمنان قسم خورده نظام، شیوه نوین اصلاح حکمرانی است؟

اگر خاتمی حقیقتا به دنبال تعالی نظام و اصلاح حکمرانی است، بهتر است مُر قانون را ملاک قرار داده و خود را ذیل نظام تعریف کند، تا از این طریق با برائت از دشمنان نظام و اطاعت از رهنمودهای رهبری، پا در مسیر اصلاح حکمرانی بگذارد.

پی نوشت:
1.جوان آنلاین  https://b2n.ir/f65199