ارزیابی توافق ایران عربستان(۳)

آمریکا برای عربستان آن‌قدر دارای منفعت بوده که ساده لوحانه است تصور شود که به راحتی از این متحد خود دست بکشد. حقیقت آن است که عربستان در شرایط فعلی به این نتیجه رسیده که ایجاد تنش پی‌در‌پی با ایران، بیش از این چیزی جز خسارت به دنبال نخواهد داشت.

عربستان، پس از قطع روابط با ایران شانه به شانه آمریکا در جهت ایجاد خطر برای منافع ایران در منطقه ایستاد؛ لذا به رویکرد تهاجمی رو آورد و وارد کارزار یمن شد؛ اما این جنگ نه تنها عامل یکه‌تازی عربستان نشد، بلکه عامل تاثیرگذاری بیش از پیش ایران در منطقه شد. مقاومت جانانه یمنی‌ها، خسارات عمده‌ای نیز بر عربستان‌ وارد کرد؛ از جمله انفجارهای گسترده در تأسیسات نفت آرامکو که وحشت حکام عربستان را در پی داشت. این عوامل سبب تقویت ایران و جبهه مقاومت شد و عربستان را قانع کرد که در قبال ایران از سلسله اقدامات مخرب دست بکشد و رویکرد  تنش‌زدایی را مد نظر قرار دهد؛ که با میانجیگیری چین، به توافق انجامید.

این توافق بار دیگر گواه روشنی بر این شد که اولاً اقتدار نظامی و ثانیاً زیر بلیت غرب نبودن تا چه اندازه می‌تواند در تنش‌زدایی و داشتن برگ برنده مؤثر باشد؛ و الّا طی چندین سال خدایگان مذاکره و دیپلماسی تلاش نمودند عربستان‌ را راضی به همکاری دوباره و از سرگیری روابط نمایند، اما بدین سبب که عربستان‌ برگ برنده را دست آمریکا می‌دید، به همکاری با ایران رو نمی‌آورد.