امروز در منطقه تحت اشغال رژیم صهیونیستی، ۱.۸ میلیون عرب فلسطینی با پاسپورت اسرائیلی ساکن هستند و شکی نیست که خیزش عمومی همین افراد به ناامنی شدید در درون اسرائیل منجر می‌گردد.
تضعیف و نابودی غده سرطانی منطقه، به راهبردی دقیق و البته کاربردی نیازمند است؛ لذا رهبر حکیم انقلاب در دیداری که به مناسبت عید فطر با مسئولان و سفرای کشورهای اسلامی داشتند، فرمودند: «زوال رژیم صهیونیستی و قدرت بازدارندگی آن کاملاً محسوس و مشهود است و جهان اسلام باید کمک و تقویت عناصر مبارز داخل فلسطین را راهبرد خود بداند».[1] باتوجه به سخنان رهبر انقلاب چند نکته قابل طرح است:
اول؛ یک اصل و استراتژی تجربه شده نشان می‌دهد همواره مهم‌ترین عامل فرسایش و تضعیف توان یک حکومت، درگیر کردن آن از درون است. امروز در منطقه تحت اشغال رژیم صهیونیستی، ۱.۸ میلیون عرب فلسطینی با پاسپورت اسرائیلی ساکن هستند. جمعیت ساکن در کرانه باختری نیز چیزی حدود ۳.۵ میلیون نفر است. شکی نیست که خیزش عمومی همین افراد باعث ناامنی شدید در اسرائیل می‌گردد؛ حال اگر آنها به انواع سلاح‌های سرد و گرم مجهز شوند، قطعاً در درجه اول منجر به تضعیف روحیه بدنه اجتماعی آنان شده و در قدم بعدی موجب درگیر شدن بخش قابل توجهی از ظرفیت ارتش صهیونیست برای ایجاد آرامش در شهرها خواهد شد.
دوم؛ پیروزی اسرائیل در جنگ‌های ۱۹۶۷ ، ۱۹۷۳ و ۱۹۸۲ در شرایطی رخ داد که جامعه اسرائیل در امنیت و آرامش بودند، اما درجنگ سال ۲۰۰۶ حزب‌الله لبنان توانست با گسترش جنگ به درون اسرائیل، و هدف قرار دادن شهرهای صهیونیستی، ارتش اسرائیل را با شکست مواجه کند؛ چه اینکه دولت رژیم صهیونیستی برای پایان دادن درگیری از سوی جامعه نیز تحت فشار بود و این موجب تمرکززدایی در استراتژی جنگی و سرانجام شکست آنان شد. انتخاب این روش از سوی حزب‌الله کاملاً منطقی بود. وقتی رژیم صهیونیستی به مردم بی دفاع جنوب لبنان حمله می‌کند، به چه دلیل غاصبان صهیونیستی باید در خانه‌هایشان در امن و امان باشند؟
سوم؛ با توجه به دو نکته فوق می‌توان گفت به نظر می‌آید استراتژی مد نظر رهبر انقلاب برای نابودی رژیم صهیونیستی دارای 2 جنبه مهم است:
اول اینکه حقیقت میدانی نشان می‌دهد امروز اسرائیل در محاصره نیروهای محور مقاومت است و جبهه درگیری، محدود در مرزهای جنوبی لبنان یا نوار غزه نیست.
دوم اینکه تنش‌های اجتماعی داخلی و حملات ایذایی نیروهای فلسطینی در دل شهرک‌های صهیونیستی عملاً موجب تضعیف و فرسایش توان دولت و ارتش صهیونیست شده است؛ تا جایی که این روزها اسرائیل سعی می‌کند وارد درگیری نظامی سنگین با جبهه مقاومت نشود. شاهد این ادعا رفتار این رژیم طی ماه اخیر است که در واکنش به شلیک موشک از غزه، لبنان و سوریه، پاسخی بسیار ضعیف داده شد. این حقایق نشان می‌دهد همان گونه که رهبر انقلاب بدان اشاره فرمودند، دولت اسرائیل در حوزه بازدارندگی با چالش جدی مواجه شده است.
نکته پایانی؛ اساساً رژیم اسرائیل از ابتدا با تکیه بر قدرت نظامی بنا شده، و تا کنون نیز بر همان پایه استوار است. حکومتی اینچنینی که بقایش همواره در تنش با مردم اراضی اشغالی و کشورهای منطقه است و هرگز نتوانسته پایگاهی اجتماعی در میان ملت‌های منطقه برای خود ایجاد کند، محکوم به نابودی است؛ چه اینکه این گونه دولت‌ها به تدریج با فرسودگی نیروهای نظامی، دچار ضعف شده و توان مقابله با جریان‌های مدنی و اجتماعی را ندارند. این حکایت امروز رژیم صهیونیستی است.
پی‌نوشت:
1. بیانات در دیدار با سفرای کشورهای اسلامی، 02/02/1402.