گاهی در جنگ به خاطر عدم نبود قطبنما، حتی ممکن است نیروی خودی را بزنیم. این قطبنما در مسائل اجتماعی_سیاسی همان قدرت تحلیل است. تحلیل اصولی و واقعبینانه است که در شرایط فعلی میتواند دشمن حقیقی را از غیرحقیقی تمییز دهد.
چگونه ممکن است انسانی، انسان دیگر را با ماشین خود زیر بگیرد و به قصد کشت، او را بزند؟ در حالیکه کوچکترین خصومتی بین آنها وجود نداشته است... حتما ماجرای زیر گرفتن یک طلبه و ضرب و شتم وی توسط راننده را شنیدید، اما به راستی مگر حکم به قتل یک انسان به این راحتی است؟
شاید دمدستیترین پاسخ به این سؤال، جنگ ترکیبی دشمن باشد. جنگی که حقیقتا دستگاه تحلیلی بخشی از جامعه را مختل کرده و در نتیجه کنشگری دلخواه دشمنان از هموطنانمان را رقم زده است. هموطنی که چه بسا درگیر گرفتاریهای متعدد زندگی بوده و به زعم خود منشأ همه مشکلات را یک طلبهی جوانی میداند که هیچ پست و مقامی نداشته و فقط در پیِ درس و بحث خود است.
قطعا وقتی دشمنان با ترفندهای مختلف میتوانند یک فرد را به آن نقطه برسانند که حکم به قتل یک بیگناهِ بیتقصیر بدهد، باید نگران شد! نگران دیگر حکمدادنهای ناشی از یک تحلیل اشتباه!
انسانها با بینشها، گرایشها و رفتارهای خود زندگی میکنند. آن ضارب چه دیدی نسبت به روحانیت پیدا کرده که آن تاریخ پرافتخار روحانیت را در چشم بههمزدنی فراموش میکند؟ مگر نه اینکه روحانیت، تمام هم وغماش اعتلای کشور اسلامی و سربلندی افراد جامعه است؟ مگر آن فرد، ایستادگی تاریخی روحانیت در مقابل استبداد داخلی و استعمار خارجی را نشنیده بود؟ مگر میشود این تاریخ پرافتخار را ندید و به خیال خود، راهحل مشکلات را در زیر گرفتن یک طلبهی ساده دید؟
شاید بهتر است بگویم جنگ ترکیبی دشمنان در کنار بعضی کمکاریهای مسئولین، آنهم در حکومتی که ادعای اجرای اسلام دارد؛ بستر لغزش استدلالی افراد را فراهم میکند. دشمنان آن فرد را به این نتیجه رساندهاند، که مردم برای حکومت مهم نیست؛ در حالیکه مردم، رکن اساسی مردمسالاری دینی هستند.
شاید از جمله عللی که بتوان از آنها برای توضیح چرایی صدور چنین رفتاری از یک فرد، نام برد، جنگ رسانه، انگارههای ذهنی خودساخته مبتنی بر فریب، ضعف در دشمنشناسی، عدم وجود سازوکار تجزیه و تحلیل منطقی مسائل، فضای مجازی رها، ناامیدی از آینده و ... است، اما در مقابل، جمهوری اسلامی و نیروهای معتقد به آن، چارهای جز تبیین ندارند. تشریح منطقی قضایا و معادلات سیاسی و اجتماعی امری اجتنابناپذیر برای غلبه بر دشمنان میباشد.