اگر دشمن شناسی در عناصر سکولار حوزوی تقویت شود، آن زمان به این پی خواهند برد که دشمنان آنچنان از اقتدار و قدرت نظام اسلامی ضربه خورده‌اند که ناگزیر به یک جنگ ترکیبی متشکل از صدها رسانه و تجهیزات نظامی روی آورده‌اند.
حقیقتاً از بزرگترین مخاطراتی که می‌تواند حوزه و دانشگاه ما را تهدید کند، آن است که از درونِ این دو نهاد مهم، عناصری سربرآوردند که با سلسله تفکرات خود، خواسته یا ناخواسته به ترویج باورِ جدایی دین از سیاست روی‌بیارورند. مع‌الأسف در شرایط کنونی، این مؤلفه در دانشگاه‌ها به وسیله عناصر غربگرا ترویج و در حوزه های علمیه توسط متحجرینِ سکولار مسلک، تبلیغ می‌شود.
سکولاریسم حوزوی، سطوح و لایه‌های گوناگونی دارد، اما گزاره اصلی تفکرشان را، دوری روحانیت از مناصب حکومتی تشکیل می‌دهد. این جریان همواره منظومه فقاهتی خود را در سلسله مسائل و فروعات فرعی فقهی قرار داده و تا حد امکان خود را از ورود به حوزه فقه حکومتی برحذر می‌دارد.
اتخاذ اینگونه مواضع از سوی این عناصر سبب شده تا اغلب اوقات، با سیاست‌های نظام جمهوری اسلامی که اساساً مبتنی بر فقه سیاسی و اجتماعی و هم‌پوشانی دین و سیاست است، مخالفت کنند. آنان علاوه بر مخالفت، گاه ممکن است همسو با دشمنان به اتخاذ مواضع ضد نظام نیز روی بیاورند. به طور مثال طی چند ماه اخیر در قالب جنگ ترکیبی که دشمنان نظام از هر اقدامی در جهت تخریب وجهه نظام اسلامی و تضعیف جایگاه روحانیت فروگذاری نکردند، برخی عناصر سکولار حوزوی نیز بدون بینش صحیح از مجموع اقداماتِ مخرب دشمن، به تضعیف نظام اسلامی پرداختند.
حال مدعیان اسلام و داعیه داران مکتب اهل‌بیت علیهم‌السلام به جای اینکه در چنین شرایطی درصدد حمایت و تقویت نظام اسلامی برآیند، در پازل دشمن قرار گرفته و همسو با آنان موضع می‌گیرند!