با دستگیری یکی دیگر از مولویهای طرفدار «عبدالحمید اسماعیل زهی» و دقت در ماهیت فعالیتهای آنان، میتوان فهمید که این شبکه برخلاف اهل سنت کشور، به دنبال ارتباط با بیگانگان بوده و تلاش دارند کشورهای دیگر بهویژه منطقه را برای دخالت در امور داخلی اهل سنت ایران تحریک کنند؛ امری که تاکنون با جواب منفی کشورهای عربی و اسلامی مواجه شده است.
بهتازگی یکی از افراد پنهان در شبکه مسجد مکی زاهدان و از جمله مهمترین عوامل فعال برای کسب حمایت خارجی از اقدامات رادیکال در زاهدان، دستگیر شد. هنوز ابعاد ماجراهای پیرامونی این شخص آشکار نشده است، اما گویا نقش مؤثر وی در زنده نگهداشتن اغتشاشات از چشم مأموران اطلاعاتی و امنیتی پنهان نبوده است.
همچنین گفته شده است مولوی «عبدالعزیز عمرزهی» ملیت ایرانی نداشته و جزو صدها نیروی خارجی است که در قالب فعال مذهبی و با پوشش مناسبی که مسجد مکی به وی داده است، آزادانه فعالیت میکرده است. متأسفانه بیشتر این افراد، یا ملیت پاکستانی داشته و یا اینکه سابقه حضور چندساله در این کشور را دارند. مدارس دینی پاکستان با پیوند دیرینهای که با جریان تندرو وهابیت داشتهاند، باعث پیدایش و رشد جریانهای افراطی در کشورهای همسایه همانند افغانستان شدهاند.
این فرد را باید در شمار فعالان حلقه مسجد مکی دانست که همچون دیگر فرد بازداشتی، یعنی مولوی عبدالمجید، نقش مهمی در رادیکال کردن فضا داشته است.
در سال گذشته و پیرو دستگیری مولوی عبدالمجید، مسجد مکی زاهدان در قالب عناوین مختلفی همچون اساتید دارالعلوم زاهدان، بیانیههای تندی را صادر کردند و تلاش داشتند تا ماهیت فتنه جویانه مولوی عبدالمجید را به حاشیه برده و وی را یک فعال اهل سنت معرفی می کنند. این در حالی بود که فرد مورد اشاره تلاش زیادی داشت تا فضای رسانهای ویژهای را برای مسجد مکی ایجاد و آن را در کانون نگاه کشورهای منطقه قرار دهد. مولوی عبدالمجید مرادزهی در طول فعالیتهای شدید رسانهای خود توسط شبکه مسجد مکی، بهصورت روزانه در جریان اخبار مربوط به مولوی عبدالحمید قرار گرفته و آن را بهصورت زنده در اختیار شبکههای خارجی و معاند قرار میداد.
این پل رسانهای، بدتر از مولوی عبدالحمید رفتار کرده و با اجتناب از هرگونه خط قرمز، در رقابت با دیگر جریانهای معترض، به دنبال گرفتن سهم ویژه برای جریان مسجد مکی در میان ائتلافهای صورت گرفته علیه نظام جمهوری اسلامی بود.
بیگمان جولان ضدانقلاب در سیستان که با رنگ و بوی مذهبی صورت میگیرد، بیارتباط با رویکردهای مولوی عبدالحمید امامجمعه مسجد مکی نبوده و این افراد در بستر کانونهای زمینهساز همچون مسجد مکی، فعالیتهای پیچیده و ضد امنیتی خود را بهپیش میبرند.
هرچند مسئولان مسجد مکی و دارالعلوم زاهدان در اقدام پیشدستانه امثال مولوی عبدالمجید مرادزهی را فعال اهل سنت و یک چهره رسانهای قلمداد میکنند، اما واقعیت این است که این افراد سرمایههای به کار گرفته شده توسط معاندین بوده و شبکههایی همچون بیبیسی و ایراناینترنشال توانستهاند با کمک این افراد برای خود مخاطبین زیادی را جذب کنند.
عجیب اینکه دارالعلوم زاهدان با استناد به مصاحبه امام خمینی (ره) با رسانههای خارجی برای رساندن پیام مظلومیت مردم ایران به گوش جهانیان، خوراکدهی و تغذیه رسانههای بیگانه توسط این افراد را حق طبیعی هر شهروند قلمداد کرده است. آنها توضیح ندادهاند که چطور میتوان مصاحبههای امام خمینی (ره) که در زمان تبعید بوده و به علت خفقان داخلی و سانسور شدید رسانههای کشور صورت میپذیرفت را با فعالیتهای این مولویهای رسانهای مقایسه کرد؟
شایان ذکر است مولوی عبدالحمید به خلاف حضرت امام خمینی (ره)، نهتنها تبعید و اخراج نشده است، بلکه در مهمترین استان مرزی یعنی سیستان، بیش از چهل سال تریبون نماز جمعه این شهر را در دست دارد؛ تریبونی که نه از سوی مسئولان کشوری و مردم، بلکه به خاطر دامادی امامجمعه پیشین(1) در یک فرآیند ناسالم به وی واگذار شده است. بااینحال نظام با مدارا در این امر دخالتی نکرده است.
پینوشت:
1. عبدالعزیز ملازاده معروف به مولانا عبدالعزیز