علت شکست سپاه صفویان در برابر عثمانی ها در جنگ چالدران این بود که سپاه عثمانی مجهز به توپ و تفنگ بود ولی سپاه صفویان (شاه اسماعیل) مجهز به توپ و تفنگ نبود و با ابزار های قدیمی شمشیر بودند.
جنگ چالدران / علت شکست سپاه صفویان در جنگ چالدران چه بود مطالعات نهم
علت شکست سپاه صفویان در برابر عثمانی ها در جنگ چالدران این بود که سپاه عثمانی مجهز به توپ و تفنگ بود ولی سپاه صفویان (شاه اسماعیل) مجهز به توپ و تفنگ نبود و با ابزار های قدیمی شمشیر بودند.
جنگ چالدران را توضیح دهید مطالعات نهم
در این جنگ نیروهای قزلباش نزدیک به چهل هزار نفر و لشکر عثمانی نزدیک به صد هزار نفر بودند، اما قزلباش ها به دلیل تعداد کمتر و نداشتن استراتژی مناسب و سلاح گرم جدید از لشکر عثمانی شکست خوردند. در این جنگ سربازان صفوی با شمشیر و نیزه و کمان و تیر می جنگیدند در حالی که ارتش عثمانی از توپ و تفنگ استفاده می کرد.
البته صفویان قبل از این جنگ سلاح گرم داشتند و با روش استفاده از آن آشنا بودند و شاه اسماعیل برای رسیدن به تاج و تخت از توپ و تفنگ استفاده می کرد. علت استفاده نکردن از این سلاح ها در جنگ چالدران به خاطر سیاست های جنگی او بود. از آنجا که توپخانه حرکت سواره نظام را محدود می کرد، در جنگ های صحرایی از توپخانه استفاده نمی شد و در مواردی که از آن استفاده می شد مؤثر نبود.
سلاح های گرم ایرانی از نظر تعداد و کیفیت با ارتش عثمانی قابل مقایسه نبود. استفاده از توپخانه به دلیل ناکارآمدی آن به دلیل تعداد کم آن کنار گذاشته شد. همچنین صفویان ذاتاً به سلاح گرم بی علاقه بودند و استفاده از آن را ناجوانمردانه و ناجوانمردانه می دانستند.
پس از این جنگ، مناطق شرقی ترکیه و شرق عراق از ایران جدا شد و به دست عثمانی افتاد. این مناطق قبل از زمان شاه عباس صفوی در دست عثمانیان بود تا اینکه شاه عباس با جنگ بخشی از آن منطقه را پس گرفت. ارتش عثمانی شهر تبریز را نیز تصرف کرد، اما به دلیل کمبود آذوقه، مجبور به بازگشت شد و دولت نوپای صفوی از نابودی حتمی نجات یافت.
علت اندک بودن نیروهای ایرانی در این جنگ حضور آنان در خراسان برای جلوگیری از حمله غافلگیرانه ازبکان بود.