بازی ماریو از تولیدات کمپانی ژاپنی «نینتندو» نزدیک به چهار دهه، چند نسل را طرفدار پَر و پا قرص خودساخته و جایگاهی در میان مخاطبانش پیداکرده است. ساخت پویانمایی‌ای با اقتباس از این فرانچایز[1] در حال حاضر (سال 2023 میلادی) مانند خود بازی با اقبال مخاطبان مواجه شده است.
در بازی ماریو با داستانی خطی و کاملاً ساده طرفیم. نجات پرنسس به دستان مردی سیبیلو که همیشه کلاه به سر دارد. در فیلم هم شاهد همان مرد سیبیلو هستیم و با سرگذشتی که فیلم برای ما تعریف می کند، پا به زندگی او می گذاریم. او مردی ایتالیایی است که به همراه خانواده‌اش در محله بروکلین در شهر نیویورک به سر می‌برد.
بازی ماریو به‌تازگی با برادرش لوییجی کسب‌وکاری خدماتی (لوله‌کشی) به راه انداخته‌اند که هنوز به جایی نرسیده، آنها برای معرفی کسب‌وکارشان هر چه پس‌انداز داشته‌اند برای آگهی تبلیغاتی تلویزیونی هزینه کرده‌اند. در سکانسی، مکالمه ماریو با برادرش لوییجی را در رابطه با آگهی تلویزیونی‌شان می‌بینیم که با هیجان در جواب ماریو می‌گوید: «این سینما است». کارگردان خواسته ورود از دنیای گیم به سینما را اتفاقی هیجان‌انگیز و خاص معرفی کند که در ادامه فیلم، مخاطب هم به همین نقطه مشترک با سازنده می‌رسد.
سادگی و معمولی بودن شخصیت اصلی (ماریو) فرصت بسیار مناسبی ایجاد کرده برای کاشت اولیه و دادن اطلاعاتی از فیلم که در ادامه، بر اساس آن به خلق قهرمان و داستان او می‌پردازد. همچنین معرفی ضدقهرمان و شخصیت منفی در سکانس‌های اولیه که همان ضدقهرمان بازی با پرداخت گرافیکی مناسبی است، بسیار به پیشبرد قصه کمک کرده است. انگیزه‌های شرارت ضدقهرمان با توجه به دردی که از بی‌عشقی می‌کشد و دیالوگ‌هایی که زمینه روان‌شناختی اعمال او را برملا می‌سازد، شخصیتی قوی به وجود آورده است.
می‌توان گفت، فضاسازی و شخصیت‌پردازی به نوعی وام گرفته از پویانمایی رالف خرابکار است که در میان پویانمایی‌های اقتباس‌شده از بازی‌های ویدئویی، کار بسیار موفقی بوده است.
داستان بازی و فیلم با اندکی تفاوت یکسان است، در فیلم ماریو (شخصیت اصلی) به دنبال نجات برادرش لوییجی است و شاهزاده قصه که در بازی برای نجات او می‌جنگیدیم، ابتدا در مقام مربی و در ادامه به عنوان همسفر در کنار ماریو قرار می‌گیرد. این تفاوت را نمی‌توان به حساب خلاقیت گذاشت، بلکه تنها یک تفاوت کوچک در داستان است که زیاد محسوس نیست.
پویانمایی برادران ماریو، حرف بزرگی برای گفتن ندارد، گرچه فضای زیستی سازندگان چه از لحاظ فرهنگی و چه اعتقادی، خود را در تولیدی که داشته‌اند نشان می‌دهد و به همین دلیل برای مخاطب خارج از آن فضای زیستی، مخصوصا مخاطبین کشور خودمان لازم است به این تفاوت فرهنگی و اعتقادی توجه داشته باشند و کودکان خود را در تماشای این پویانمایی همراهی کنند.
فضاسازی پر از رنگ و تنوع جذابیت تصویری، کار را به‌جایی رسانده که برای مخاطب بی‌دفاع و بدون تحلیلی مثل کودکان، تفکیک بین واقعیت و دنیای ساختگی و رؤیایی پویانمایی سخت می‌شود. توضیحات والدین در زمان همراهی برای دیدن پویانمایی بسیار لازم به نظر می‌رسد.
[1] - فرانچایز (Franchise) یکی از روش‌های گسترش کسب و کار است. در این روش مالک یک برند، با شخصی دیگر قراردادی را ثبت می‌کند که طبق این قرارداد، طرف دوم مجوز استفاده از دانش تخصصی، موجودی محصولات، استراتژی‌های بازاریابی و پشتیبانی سایت و مشتری را به‌دست می‌آورد