به بهانهی پخش برنامه «طنزپیشگان» از شبکه چهارم سیما که انتظار بیشتری نسبت به آن بود ...
مجموعه تلویزیونی طنزپیشگان به نویسندگی «وحید طارمی» و تهیهکنندگی «علیرضا طارمی» ساخته شده و در هربار پخش، زمانی بیش از یک ساعت از وقت آنتن صداوسیما را به خود اختصاص میدهد.
برنامه تلویزیونی طنزپیشگان که طی چند ماه گذشته، در برنامهی پخش شبکه چهار قرار گرفته است، از آن دسته برنامههای تدوینی است که شاید بیش از هر دلیل دیگری، برای پرکردن کنداکتور و آنتن رسانه ملی ساخته شده است؛ برنامهای که نه محتوای آموزشی و نه حتی برای سرگرمی مخاطبان، ارزش دارد. برنامهای که حتی متن نریشنهای آن نیز چیزی برای آموزش ندارد و شاید فقط برای جلوگیری از مباحث کپیرایت، درون فیلمها گنجانده شدهاند.
برنامه طنزپیشگان درواقع خلاصهای از فیلمهای کمدی قدیمی جهان است که برای بازپخش از صداوسیما کوتاهتر شده و با نریشن توضیحی کوتاه و ناکارآمدی ترکیب شده است. این نریشنها نه میتواند توضیحات قابلقبول و ویژهای نسبت به فیلم و یا شخصیت مطرح کمدی ارائه دهد و نه حتی توانایی تحلیل و نقد اثر دارد. ازاینرو به نظر میرسد هدف سازندگان این برنامه چیزی جز درآمدزایی نباشد یا حداقل چیزی جز این، برداشت نمیشود.
پایه و اساس تمام تولیدات فاخر چندرسانهای (مالتی مدیا) باید یک ایده مفهومی (بهعبارت دیگر کانسپشوال ایدیا[1]) باشد و بهواسطه وجود همین ایده مفهومی در ذهن مؤلفین است که پیام به مخاطب انتقال پیدا میکند. درون برنامه طنزپیشگان بههیچوجه خبری از ایده مفهومی نیست.
تهیهکننده و نویسنده این مجموعه (که از قرار معلوم با هم نسبت خانوادگی دارند) تنها به دنبال پرکردن آنتن شبکه چهار بودهاند؛ در حالی که تحت پوشش پرداختن به طنز میتوان به آموزش مسائل مختلف فرهنگی و اجتماعی پرداخته شود. در زمانهای که نیاز به آرامش فکری بیشتر احساس می شود، ایجاد و فراهم آوردن زمانی برای کنار هم بودن و لذت بردن همزمان اعضای خانواده از یک برنامه، خود میتواند هدف مقدسی برای یک برنامهساز در سطح رسانه ملی باشد. او میتواند علاوه بر سرگرم کردن، به آموزش و ایجاد ضمیمیت در محیط خانوادههای ایرانی اهتمام داشته باشد، تا علاوه بر اجر دنیوی از اجر اخروی تحکیم روابط در خانوادهها هم بهرهمند شود.
[1] - هنر مفهومی یا کانسپچوآل آرت (Conceptual art) گونهای از هنرهای تجسمی است که در آن مفهوم یا ایدهی موجود در اثر، بر زیباییشناسی معمول و مواد به کار رفته برای خلق آن، اولویت دارد.