ما نسبت به تولید و تربیت نسل آینده، وظیفه اخلاقی و الهی داریم؛ اما تصمیمات خود فرزند و آینده حتمی او در اختیار ما نیست و نگرانی درباره آن بی‌مورد و مخالف نگاه توحیدی است.
ما مأمور به انجام‌وظیفه هستیم و تعیین نتایج به عهده ما نیست. این نکته که انسان گاه به خاطر ترس از نتایجی که خداوند از او طلب نکرده، از انجام وظایف نیز بازمی‌ماند، از نکات تلخ امروز جامعه ماست. خداوند از ما خواسته که برای تولید نسل و دور شدن از گناه، تشکیل خانواده دهیم و به وظایف مربوط به جایگاه همسر و والدین عمل کنیم. ترس از ازدواج ناموفق، ترس و اضطراب نسبت به تأمین آینده فرزندان، نگرانی از چگونگی تربیت آن‌ها و هزاران اضطراب دیگر، زندگی ما را فرا گرفته است. اضطراب، حقیقتاً یکی از بزرگ‌ترین بیماری‌های عصر ماست که ازدواج و فرزندآوری را با خلل و نقصان مواجه کرده است.
در کاری که به تو مربوط نیست، دخالت نکن
کاری که به ما مربوط است را خداوند به ما امر فرموده است. عاقبت فرزندان در دستان ما نیست و خداوند به آن‌ها نیز اختیار و امکان انتخاب آزادانه داده است. ما آن مقدار که لازم است باید در تربیت و راهنمایی فرزندان تلاش کنیم، پس‌ازآن دیگر به ما مربوط نیست. تربیت ما قرار نیست از حضرت نوح علیه‌السلام؛ پیامبر صاحب عزم و اراده راسخ بالاتر و باکیفیت‌تر باشد. ایشان به دستور الهی ازدواج کرد و صاحب فرزند شد و با کمال تأسف همسر و یکی از پسران ایشان به راه بت‌پرستان و گمراهان متمایل گشتند و در این زمینه هیچ گناه و اشتباهی متوجه نوح علیه‌السلام نیست.
شیرجه بزن
نگرانی از آینده نباید مانع انجام‌وظیفه شود. توکل بر خدا، ویژگی هر مؤمن معتقدی است. اگر بیش‌ازحد نگران هستیم، عنصر توکل در ما کم است و اگر اهل توکل بر خدا نیستیم و او را وکیل و حامی خویش نمی‌بینیم، اعتقادات ما دچار ضعف است. در امور مهم و تعیین‌کننده زندگی؛ مانند ازدواج و فرزندآوری باید بر خداوند توکل کرد و کارهایی که بیرون از حیطه انتخاب و اختیار ماست را به حکمت آن ذات مقدس و آگاه مطلق واگذار کرد. این کار شبیه شیرجه در استخری است که به مهارت غریق نجات آن اطمینان داریم.
فرزندم از آینده تو نگرانم، پس می‌کشمت!
نباید به خاطر نگرانی‌های احتمالی، به‌جای نسل‌های آینده تصمیم بگیریم. یکی از مصادیق خودخواهی و استبداد رأی همین است که نظر خویش را به آیندگان تحمیل می‌کنیم. اجازه دهیم، نسل‌های بعد خودشان برای خود تصمیم بگیرند و تجربه کنند. چه‌بسا، آن‌ها در آینده زندگی شیرین‌تر و پر از روشنایی و معنویت را رقم زدند.