عده‌ای برای عادی‌سازی توهین به مقدسات از دریچه نقد جمهوری اسلامی وارد شده‌اند. بر متولیان فرهنگی لازم است از ابتدا جلوی این سخنان ایستاده و مانع تحقق اهداف شوم آنان گردند.
عده‌ای از مخالفین جمهوری اسلامی وقاحت را تا جایی رسانده‌اند که دیگر حتی توهین به مقدسات و امامان معصوم علیهم‌السلام هم برای ایشان خط قرمز محسوب نمی‌شود. این افراد اگرچه در ظاهر خود را هم‌رای و نظر با مردم جلوه داده و ادعای حمایت از ایشان را دارند؛ اما حقیقت آن است که نگاه آنها با نظر عامه مردم فاصله زیادی داشته و هم‌فکرانشان نیز بسیار معدودند.
مردم ما عموماً با هر رأی و سلیقه‌ای که داشته باشند، دین‌مدار و معتقد به باورهای اساسی اسلام هستند. این باورمندی بارها درصحنه‌های گوناگون به نمایش گذاشته‌شده و امیدواریم تا زمان ظهور حجت حق حضرت ولی‌عصر ارواحنافداه نیز ادامه یابد.
اینکه شخصی به ساحت مقدس امام زمان در پوشش نقد جمهوری اسلامی توهین نموده و گمان کند عموم نیز با او همراه‌اند، خیالی بس خام است. این مردم برای حفظ شعائر اسلامی شهید داده و تا پای جان نیز ایستاده‌اند. چگونه یک تازه به دوران رسیده جسارت دارد در جهت خلاف اعتقادات آنها خزعبلاتی را بر زبانش بچرخاند.
امام معصوم از طرف خداوند منصوب‌شده و انسان‌ها هیچ نقشی در تعیین ایشان ندارند[1] تا کسی بگوید: ما اگر امام زمان هم بیاید به او رأی نمی‌دهیم. این سخن علاوه بر اینکه به‌خودی‌خود حرفی گزاف و پوچ است، مطرح کردنش به‌عنوان نظر عموم جامعه اشتباهی مضاعف است.
امام مانند یک رئیس دولت نیست تا بتوان در چهارچوب رأی و نظر مردم به منصب او نگریست. به اعتقاد شیعه که مبتنی بر دلیل عقلی و نقلی است، امامت جایگاهی الهی است که خداوند به افراد ویژهای از بشر عنایت می‌نماید. قرآن کریم می‌فرماید: «اللَّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُ»؛[2] «خداوند آگاه‌تر است که رسالت خویش را کجا قرار دهد».
تکرار این سخنان از سوی عده‌ای معلوم‌الحال صرفاً برای عادی‌سازی توهین به مقدسات در مراحل بعدی می‌باشد. متولیان امور مذهبی و فرهنگی باید نسبت به چنین سخنان موهنی حساس بوده و نگذارند به مرحله عادی‌سازی برسد.
پی‌نوشت:
[1]. مائده: 67.
[2]. انعام: 124.