آزادی از نگاه اقتصاد

استاد اقتصادمون داشت در باره ی عرضه و تقاضا صحبت میکرد میگفت ارزش چیزها خیلی به ذاتشون بستگی نداره یه قانونی در جهان حکمفرماست که اگر عرضه کالا کم باشه و تقاضا زیاد، اون کالا ارزش پیدا میکنه میشه کالای کم یاب و ناب و اگه برعکس باشه یعنی عر‌ضه زیاد باشه و تقاضا کم اون کالا بی ارزش میشه این قانون به خرید و فروش و اقتصاد اختصاص نداره تو همه ی مسائل اجتماعی جاریه حتی اگه به دیگران بیش از حد محبت کنی ارزش محبت کردنت کم ارزش میشه

یه دختری از همکلاسی ها گفت به نظر من این قانون همه جا جواب نمیده اگه واقعا ارزش ذاتی داشته باشه ارزشش کم نمیشه رفتارهای اجتماعی هم همینطوره یه دختر با بی حجابی خودشو عرضه میکنه اگه زیبایی داشته باشه یعنی زیباییش خاص باشه هیچوقت از چشم نمی افته و همه خریدارشن

استادمون یه پوزخندی بهش زد و گفت نگفتم عرضه کردن باعث بی ارزش شدنه گفتم اگه عر‌‌ضه زیادتر از تقاضا باشه ارزش کم میشه

در گذشته دختر ها تو خونه بودن و وقتی بیرون میومدن با حجاب کامل و روبند و اینها جوونها هم برای به دست آوردنشون خودشون و به هر آب و آتشی میزدن قصه ی لیلی و مجنون، شیرین و فرهاد و اینها به خاطر دست نا یافتنی بودن طرف بوده فرض کنید لیلی با شعار زن زندگی آزادی بی حجاب میومد تو کوچه، کسی مجنونش میشد؟

به نظر من حداقل تو ایران هنوز هم عر‌‌ضه کمتر از تقاضاست ولی این شعار زن زندگی آزادی بعضی دختر ها رو با تمام زینت میکشه بیرون از خونه اونقدر جلوه گری میکنن که جامعه اشباع میشه

اونوقت هست که تقاضا کم میشه و دخترها برای به دست آوردن یه همسر باهم رقابت میکنن نتیجه اش چی میشه؟ دخترها میشن بازیچه ی دست این و اون

اون دختره اومد حرفی بزنه که استاد حرفشو قطع کرد و گفت بین دخترم چیزی مهمتر از آب برای زندگی ما هست آب مایه ی حیاته آدم بدون آب یه هفته هم دووم نمیاره ولی طلا جطور  مایه ی زینته بدون طلا هزار سال زندگی میکنیم چون عر‌ضه ی طلا کمتر از آب هست ارزشش هزار برابره

اگه دختر ها مایه ی حیات هم باشن با شعار رویای آزادیشون بی ارزش میشن و در آخر به بردگی کشیده میشن

بد پوشی و برهنگی صدها آسیب داره که غالبش به خود خانمها برمیگرده