اقدامات اخیر ایران در تعاملات دیپلماسی و اقتدار نظامی، به خصوص با سفر آقای رئیسی به قاره آفریقا، کشوری چون مصر را بین دوراهی پیوستن به ایران ِقدرتمند و مقتدر و یا سقوط با آمریکا و متحدین غربی؛ مخیر کرده و راه سومی باقی نگذاشته است.
سفر آقای رئیسی به قاره آفریقا و سه کشور آفریقایی، نشان داد ایران نه تنها تحریمهای غرب را خنثی و بیاثر کرده است؛ بلکه با سرعت زیاد، در تلاش است تا علاوه بر تثبیت جایگاه خود در نظم جدید جهانی، در اقدامی فراتر، در نقشی تعیینکننده، به شکلدهی این نظم جدید بپردازد و توازن قوا و پایان ابرقدرتیِ آمریکا را هرچه زودتر به سرانجام برساند.
تعدد سفرها به کشورهای مختلف از آمریکای جنوبی گرفته تا آفریقا، احیای مجدد روابط ایران با امارات و عربستان که امالقرای کشورهای عربی است، تعاملات قوی و چند ساله با روسیه و تحکیم روابط با چین و همچنین احیا و تقویت رابطه با کشورهایی نظیر ازبکستان، ترکمنستان و تاجیکستان و... با توجه به ظرفیتهای کشورها، گویای این است که ایران در این مسئله -شکلدهی نظم نوین- بسیار راسخ است و هیچگونه ابایی نسبت به هر نوع واکنشی از طرف غرب ندارد و خود را برای گزینههای متعدد -اگر وجود داشته باشد- کاملاً آماده کرده است.
البته لازم بهذکر است این اقتدار و تعاملات گسترده بینالمللی به یُمن اتحاد دیپلماسی قوی و بازدارندگی با قدرت و پیشرفت نظامی در ایران رقم خورده است.
نقشی که ایران در منطقه و بینالملل در حال ایفا است در واقع، نقش قهرمانی است که غرب و سران استکبار، به خصوص آمریکا و اسرائیل را برای دنیا تبدیل به یک نمایشگاه کرده است و هر از چندگاهی یک زاویه از ضعف و زبونی و پوچی آنان را به رخ دنیا میکشد.
ایران با نشان دادن ضعف آمریکا، جسارت رویارویی با آن را برای کشورهای مختلف بهوجود آورد و این یکی از بزرگترین خدمات ایران به کشورهای تحت سلطه است.
جمهوری اسلامی ایران در چندین زمینه توانست ماهیت مقتدرانه و شکوهمند خود را فارغ از جو ّسنگین و تبلیغات دروغین رسانههای غرب، برای دنیا به زیبایی به تصویر بکشد:
1. سرعت پیشرفت و تکنولوژی؛
2. توانایی تغییر معادلات نظامی در خارج از مرزهای خود: مثل سوریه وعراق و...؛
3. توانایی خارقالعاده خنثیسازی تحریمها و تهدیدها و تبدیل تهدیدات به فرصت؛ به طوری که در اوج تحریمها در تمام زمینهها، پیشرفت چشمگیری داشت و نه تنها به بازدارندگی نظامی رسید؛ بلکه بازار جدید تسلیحات نظامی را در مقابل غرب ایجاد کرد؛
4. اطمینان بخشی برای اینکه این کشور یک پشتوانه قوی، پیشرفته و دلسوز برای حامیان خود و هر کشوری است که به مقابله با استکبار بپردازد؛ حمایت از لبنان، یمن، سوریه، فلسطین و مسلح کردن گروههای مختلف جهادی و کرانه باختری رود اردن، حمایت از ابرقدرتی چون روسیه و انتقال تجارب و تبادلات در زمینه اقتصادی، نظامی، صنعتی و... خصوصاً در پهپاد و آموزشهای خاص نظامی به روسیه و حتی کشورهایی چون ونزوئلا در آمریکای جنوبی و... بیانگر این حمایت است.
5. توانایی بالقوه ایران در دیپلماسی بینالمللی و قانعسازی برای حذف کامل دلار و وارد کردن ضربه مهلک به اقتصاد آمریکا در جریان دلارزدایی در روابط اقتصادی بین کشورها؛
6. سوابق متعدد در پاسخگویی کوبنده و مهلک به آمریکا و اسرائیل به صورت مستقیم و یا نیابتی مانند عینالاسد؛
7. دارا بودن قدرت اطلاعاتی فوقالعاده قوی برای رصد دشمن در سرتاسر دنیا و پیگیری تا مجازات؛
در واقع توانایی و اقدامات ایران در زمینههای ذکر شده، کشورها به خصوص کشورهای عربی را در بین دوراهی پیوستن به ایران ِقدرتمند و مقتدر و یا سقوط با آمریکا و متحدین غربی، قرار داده و راه سومی باقی نگذاشته است.
این پیام با سفر آقای رئیسی به قاره آفریقا، به طور ویژه برای مصر بیشتر به چشم میآید؛ چراکه دولت این کشور در صورت ادامه سیاستهای قبلی و تمایل به ادامه روابط با غرب و مقابله با ایران، باید به افکار عمومی این کشور پاسخگو باشد وگرنه باید شاهد قیام مجدد و بیداری اسلامی باشد.[1] آنچه که واضح است این که در این صورت -قیام مردمی- از دست آمریکا با رئیس جمهوری متوهم و سالخورده، کاری برنمیآید؛ چراکه از دیگ آمریکا، حتی برای رژیم صهیونیستی نیز، آبی گرم نمیشود.
پی نوشت:
[1]. رجوع شود به نشریه ایل جورناله ایتالیا، https://b2n.ir/ilgiornale.