استقبال گرم هواداران فوتبال از ستاره اروپا و جهان، موجب طرح شدن برخی تحلیل‌های خاص و جهت‌دار شده است که هیچ ارتباطی با انگیزه‌های استقبال‌کنندگان ندارد.
طی چند روز گذشته، یکی از تیم‌های عربستانی برای دیدار با پرسپولیس ایران و در چهارچوب رقابت‌های جام باشگاه‌های آسیا، وارد تهران شده است. مسئله‌ای که بارها روی داده و کشورمان میزبان تیم‌های دیگر آسیایی بوده است؛ اما در این میان حضور "کریستیانو رونالدو" بازیگر پرتغالی، موجب رقم زدن صحنه‌های متفاوتی از فوتبال دوستی جوانان و نوجوانان ایرانی شده است. این در حالی است که کشورمان در گذشته نیز شاهد حضور ستارگانی همچون «پله» بوده است. روزنامه کیهان در سال ۱۳۵۱ و هم‌زمان با سفر تیم برزیلی به تهران برای گزارش استقبال مردم از این ستاره برزیلی نوشته بود که استقبال پرشکوه مردم از سلطان فوتبال در فرودگاه مهرآباد![1]
اما سفر ورزشی رونالدو هیچ شباهتی به گذشته و حضور دیگر ستاره‌های مطرح جهانی در ایران ندارد؛ لذا برخی راهی متفاوت را برای تحلیل تصاویر منتشر شده و میزان استقبال از این قهرمان ورزشی پیموده‌اند. کسانی که در تلاش برای متفاوت‌نمایی از این استقبال بوده‌اند به چند طیف شناخته‌شده، تقسیم می‌شوند.
برخی از آن‌ها با ذوق‌زدگی از فراهم شدن سوژه‌ای جدید دست به کار شده و به دنبال ترمیم شکست رسانه‌ای خود در سالگردسازی از مرگ مهسا امینی بودند. لاشخورهای رسانه‌ای که پس از رقم خوردن هر اتفاق خوشایند یا ناخوشایندی، به صف شده و از آن برای زنده نگه‌داشتن جنبش متعفن خویش بهره می‌برند. آن‌ها برای سرپوش گذاشتن ناکامی خویش از کشته‌سازی، آشوب‌سازی و خبرسازی به دنبال زشت نمایی از واکنش‌های طرف‌داران رونالدو در ایران بودند.
اصلاح‌طلبان نیز همراه با ضد انقلاب با برداشتن فاز سیاسی و از زاویه تنگ و تاریک حزبی، آن را ناشی از سرخوردگی و خودتحقیری دانسته و تلاش نمودند تا آن را با دولت رئیسی ارتباط دهند؛ در حالی که بی‌گمان، برقراری رابطه با عربستان سعودی و ترک مخاصمه میان دو کشور، اقدام مهم دولت رئیسی برای رخ دادن چنین پدیده‌هایی در روابط دو کشور است که نمی‌توان آن را از مردم پنهان نمود یا دست به تحریف آن زد؛ ازاین‌روی اگر این سفر عادی دچار نگاه اشتباه شود و با آن برخوردی سیاسی شود، قطعاً ثمره آن در سبد دولت سیزدهم قرار خواهد گرفت.
به نظر می‌رسد انتشار برخی از گفتگوهای صورت گرفته با طرف‌داران رونالدو در ایران که حضور خود در فرودگاه یا هتل محل استقرار را صرفاً برای دیدن یک ستاره ورزشی و ناشی از احساس علاقه به فوتبال دانسته‌اند، یک پاسخ کافی برای تحریف گران باشد. همچنین حضور مشابه رونالدو در کشورهای دیگر همچون ترکیه که جمعیتی بیش از ۶۰ هزار نفر را به خیابان‌های اطراف محل استقرار وی کشانده بود نشان می‌دهد نمی‌توان به حضور رونالدو در ایران، نگاهی خاص و متفاوت داشت.
در پایان باید گفت هر چند تعالی دادن به احساسات انسانی و بخشیدن نگاه معرفتی به آن یک آرمان ارزشمند است که در ایران تمدنی و فرهنگ‌دوست، جایگاه داشته و انتظار از تک تک مردم ایران را بالا برده است؛ اما قطعاً برخی از صحنه‌های خلق شده در استقبال از این فوتبالیست، فراتر از فرم و شکل جاافتاده در بسیاری از کشورهای دیگر است که برطرف کردن این موارد اندک و آسیب‌زا، به راحتی و با مدیریت صحیح امکان‌پذیر است.
پی‌نوشت:
[1]. آخرین خبر، B2n.ir/s74153.