با کنار هم گذاشتن گزاره‌های تاریخی معتبر مشخص می‌شود که پترا پیش از اسلام، یک مرکز تجاری بوده که در زمان خلفا فتح شد. همچنین پترا از زمان حکمرانی پادشاه ایران باستان بهعنوان یک شهر آباد شناخته می‌شده، در حالی‌که بر اساس گزارش قرآن، خانه خدا در سرزمین بی‌آب و علف مکه بنا شد.
دین اسلام با روی گشاده از همه استقبال می‌کند و خواستار آن است که تمام انسان‌ها به مسیر راستین و نورانی توحید قدم بگذارند. هیچ‌گونه اجباری در پذیرش اسلام وجود ندارد و هر کسی می‌تواند پیرامون گزاره‌های اسلامی تحقیق و جست‌وجو کند. اسلام‌شناسان غیرمسلمان از کسانی هستند که به این کار اقدام کرده‌اند، اما متاسفانه در بیشتر موارد، نتایج تحقیقات آنها پیرامون این دین الهی نادرست و به دور از واقعیت‌ها می‌باشد. همین اشتباه و انحراف، دست‌مایه اسلام‌ستیزان و ملحدان شده تا در راستای هدف شوم خود یعنی نابودی اسلام دلگرم شوند، ولی غافل از آنکه نور خدا هیچ‌گاه خاموش نخواهد شد.
با انتشار پژوهش‌های یکی از اسلام‌شناسان نامسلمان مشخص شده که او درصدد یافتن حقیقت پیرامون قبله حقیقی مسلمانان بوده است. بر خلاف باور تمامی مسلمانان تا به امروز، این تحقیقات نشان داده که شهر «مکه» قبله اصلی مسلمانان نبوده و شهر «پترا» واقع در کشور اردن کنونی، نخستین بار بهعنوان قبله‌گاه مسلمانان معرفی شده است. این پژوهش‌گر برای ادعای خود چند دلیل ذکر کرده که یکی از آنها جریان حمله سپاهیان زبیری به سوی شهر «پترا» است. او ادعا می‌کند که «حجر الاسود» به دستور «عبدالله‌بن‌زبیر» از پترا به مکه آورده شده و با ساختن کعبه‌ای جدید، سنگ مقدس را در آنجا نصب کردند.
بر اساس گزارش‌های تاریخی، پترا در شمال شبه جزیره عربستان و منطقه شام واقع شده و پایتخت دولت نبطیان و سپس در محدوده حاکمیت روم قرار گرفت.[1] این شهر پیش از اسلام، یکی از مراکز تجاری مهم بود؛ زیرا در مسیر کاروان‌های تجاری بین دو شهر حجاز و شام قرار داشته.[2] منطقه شام تا زمان حیات خاتم الانبیاء صلی‌الله‌علیه‌وآله جزء حاکمیت اسلامی نبود، اما خلفای خودخوانده سقیفه به نیت کشورگشایی، مناطق بسیاری از جمله منطقه شام را فتح کرده و به قلمرو اسلام افزودند.[3]
پس از لحاظ جغرافیایی و تاریخی، منطقه‌ای که شهر پترا در آن واقع شده، تا پیش از کشورگشایی خلفا، رنگی از اسلام به خود ندیده بود، چه رسد به اینکه مسلمانان آنجا را بهعنوان قبله خود قرار داده باشند.
همچنین اگر این اسلام‌شناس به مطالعه دقیق قرآن نه بهعنوان یک کتاب مقدس؛ بلکه قدیمی‌ترین کتاب تالیف شده در جهان اسلام می‌پرداخت، متوجه می‌شد که به فرموده قرآن، حضرت ابراهیم علیه‌السلام در توصیف سرزمینی که همسر و فرزندش را در آنجا ساکن کرده، چنین می‌گوید: «پروردگارا! من بعضى از فرزندانم را در سرزمين بی‌آب و علف ساكن ساختم».[4] این در حالی است که به شهادت «هردوت»، تاریخ‌نگار یونانی، پترا از زمان حکمرانی ایرانیان باستان و پیش از میلاد مسیح، محل زندگی و رفت‌وآمد مردم بوده است.[5]
پی‌نوشت:
[1]. بی‌آزار شیرازی، عبدالکریم، باستانشناسى و جغرافياى تاريخى قصص قرآن، ص155. دفتر نشر فرهنگ اسلامى.
[2]. بلاشر، رژی، در آستانه قرآن، ص16. ترجمه رامیار محمود. دفتر نشر فرهنگ اسلامى.
[3]. طبری، محمد، تاريخ الطبري، ج3، ص387. دار التراث.
[4]. ابراهیم، 37.
[5]. تاریخ هردوت، ج5، ص76-75. ترجمه هادی هدایتی، دانشگاه تهران.