رهروان ولایت ـ سزاوار است وقت وضو گرفتن به طرف قبله بنشينى، و ظرف آب را در جانب راست خود گذارى، و چون نگاهت به آب افتاد، اين دعا را بخوانى: « اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى جَعَلَ الْمآءَ طَهُورا وَلَمْ يَجْعَلْهُ نَجِسا؛ ستايش خداى را كه آب را پاككننده قرار داد، و آن را ناپاك نگردانيد.» پس دست خود را پيش از آنكه داخل ظرف آب كنى مىشويى، و به هنگام وارد كردن دست در ظرف آب ميگويى:« بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ اَللّهُمَّ اجْعَلْنى مِنَ التَّوّابينَ وَاجْعَلْنى مِنَ الْمُتَطَهِّرينَ؛ به نام خدا، و به ذات خدا، خدايا مرا از توبه كنندگان، و پاكى طلبان قرار ده.» پس سه بار به سه كف آب، مضمضه [آب در دهان گرداندن]مىكنى و مىگويى:« اَللّهُمَّ لَقِّنى حُجَّتى يَوْمَ اَلْقاكَ وَاَطْلِقْ لِسانى بِذِكْراكَ؛ خدايا روزى كه ملاقاتت مىكنم دليل محكم را به من تلقين فرما، و زبانم را به ذات گويا كن.»
پس سه بار استنشاق مىكنى و مىگويى: « اَللّهُمَّ لا تُحَرِّمْ عَلَىَّ ريحَ الْجَنَّةِ وَاجْعَلْنى مِمَّنْ يَشَمُّ ريحَها وَرَوْحَها وَطيبَها؛ خدايا بوى بهشت را بر من حرام مكن، و از كسانى قرارم ده كه بو و نسيم و عطر آن را ببويد.» و در آغاز شستن صورت مىگويى:« اَللّهُمَّ بَيِّضْ وَجْهى يَوْمَ تَسْوَدُّ فيهِ الْوُجُوهُ وَلا تُسَوِّدْ وَجْهى يَوْمَ تَبْيَضُّ فيهِ الْوُجُوه؛ خدايا چهرهام را سپيد كن، روزى كه چهرهها سياه مىشود، و چهرهام را سياه مكن، روزى كه چهرهها سپيد مىگردد.»
در هنگام شستن دست راست مىگويى: « اَللّهُمَّ اَعْطِنى كِتابى بِيَمينى وَالْخُلْدَ فِى الْجِنانِ بِيَسارى وَحاسِبْنى حِسابا يَسيرا؛ خدايا پروندهام را به دست راستم بده، و نامه جاويد بودن در بهشت را به دست چپم، و حسابم را به حسابى آسان رسيدگى كن.»
و به وقت شستن دست چپ مىگويى:« اَللّهُمَّ لا تُعْطِنى كِتابى بِشِمالى وَلا مِنْ وَرآءِ ظَهْرى وَلا تَجْعَلْها مَغْلُولَةً اِلى عُنُقى وَاَعُوذُ بِكَ مِنْ مُقَطَّعاتِ النّيرانِ؛ خدايا پروندهام را به دست چپم وا مگذار، و از پشت سرم در اختيارم قرار مده، و آن را بسته به گردنم ننما، و از پارههاى آتش به تو پناه مىبرم.»
پس با رطوبت دست راست جلوى سر را مسح كن،و در آن حال بگو:« اَللّهُمَّ غَشِّنى رَحْمَتَكَ وَبَرَكاتِكَ؛ خدايا رحمت و بركاتت را بر من بپوشان.»
آنگاه پاهاى خود را مسح كن،و هنگام مسح بگو:« اَللّهُمَّ ثَبِّتْنى عَلَى الصِّراطِ يَوْمَ تَزِلُّ فيهِ الاَْقْدامُ وَاجْعَلْ سَعْيى فيما يُرْضيكَ عنّى يا ذَاالْجَلالِ وَالاِْكْرامِ؛ خدايا مرا بر صراط ثابت بدار، روزى كه قدمها مىلغزد،و كوششم را در آنچه تو را از من خشنود مىكند قرار ده، اى داراى بزرگى و اكرام.»
چون از وضو فارغ شدى بگو:« اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ تَمامَ الْوُضُوءِ وَتَمامَ الصَّلوةِ وَتَمامَ رِضْوانِكَ وَالْجَنَّةَ؛ خدايا از تو مىخواهم كمال وضو،و كمال نماز،و كمال خشنودىات و بهشت را.»
و بگو:« اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ؛ستايش خاص خداى پروردگار جهانيان است.» و مى خوانى سوره قدر را سه مرتبه. آنگاه پس از فراغت از وضو، بوى خوش استعمال مىكنى.»[1]
----------------------------------------
پینوشت:
[1] برگرفته از کلیات مفاتیح الجنان/ اعنمال شب و روز