رهروان ولایت ـ در این جلسه پیرامون فرازهای زیر از دیباچه ابتدایی گلستان سعدی بحث شد:
منت خدای را عزوجل که طاعتش موجب قربتست و بشکر اندرش مزید نعمت. هر نفسی که فرو میرود مُمِد حیاتست و چون بر میآید مفرح ذات. پس در هر نفسی دو نعمت موجودست و برهر نعمتی شکری واجب.
از دست و زبان که بر آید ::::: کز عهده شکرش بدر آید؟
اِعملوا آلَ داودَ شکراً وَ قلیلٌ مِن عبادی الشکور
بنده همان به که ز تقصیر ::::: خویش عذر به درگاه خدا آورد
ورنه سزاوار خداوندیش ::::: کس نتواند که بجا آورد
باران رحمت بی حسابش همه را رسیده و خوان نعمت بی دریغش همه جا کشیده پرده ناموس بندگان به گناه فاحش ندرد و وظیفه روزی خواران به خطای منکر نبرد
ای کریمی که از خزانه غیب ::::: گبرو ترسا وظیفه خور داری
دوستان را کجا کنی محروم ::::: تو که با دشمن این نظر داری؟
که به دنبال این جملات و ابیات، به ترجمه و شرح کلمات و عبارات آن پرداخته شد.
منت به معنی تشکر و ستایش است
طاعت یعنی عبادت و فرمانبرداری
به شکر اندرش یعنی شکر کردنش
مزید یعنی زیادی
هر نفسی که فرو میرود یعنی دمی که داریم
ممد یعنی کمک کننده به زندگی
مفرح یعنی شادابی و شاد بودن
اینکه آورده بود سپاس مخصوص خدای بزرگ و عزیزی است که فرمانبرداریش موجب تقرّب به خداست، انسان را به یاد این آیه قرآن میاندازد " إِنَّ أَکرَمَکمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکمْ" [1]
و این فراز که مزید شکر خداوند موجب زیادی نعمت می شود که اشاره به این آیه است: لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزیدَنَّکُمْ [2]
و اینکه از دست زبان که بر آید، اشاره به این آیه میتواند باشد : وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّهِ لا تُحْصُوها [3]
و یا اشاره به این آیه است که : قُل لَّوْ کانَ الْبَحْرُ مِدَاداً لِّکلِمَتِ رَبی لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَن تَنفَدَ کلِمَت رَبی وَ لَوْ جِئْنَا بِمِثْلِهِ مَدَداً [4]
باران رحمت بیحسابش به همه رسیده است ( یعنی همه مردم از رحمت بی حساب خداوند بهره مند می باشند چه کافر چه مسلمان) و خوان نعمت بی دریغش ( بدون مضایقه ) همه جا کشیده . پرده ناموس ( آبرو و شرافت) بندگان به گناه ( به سبب معصیت ) فاحش ( هر گناهی که از حد بگذر فاحش گویند ) ندرد، و وظیفه روزی بخطای منکر ( بخاطر گناه زشت و ناپسند ) نبرد (یعنی اگر گناه هم داشته باشید خداوند روزیش را از کسی نمیبرد).
---------------------------
پینوشت:
[1] سوره حجرات آیه 13
[2] سوره ابراهیم آیه 7
[3] سوره ابراهیم آیه 34
[4] سوره کهف آیه 109
خلاصه ای از بیانات استاد شوشتری در حلقه معرفت، مربوط به تاریخ 93/01/18
خلاصه سایر جلسات ایشان : www.jonbeshnet.ir/category/431