رهروان ولایت ـ به مناسب بیست و هفت جمادی‌الثانی شهادت سلطان علی بن محمد الباقر علیه السلام
یکی از انتقادات من به مسئولین فرهنگی، عدم پرداختن به شخصیت‌های بزرگ دینی و مذهبی است. در اکثر شهرهای ایران اسلامی از وجود مقابر آنها استفاده‌های معنوی برده می‌شود. اما بخاطر کم کاری بعضی از مسئولین این اولیاء‌الهی به مردم سائر شهر معرفی نمی‌شوند، به عنوان مثال عرض می‌کنم؛ همه ما و دنیا نیشابور را به شهر عطار می‌شناسیم ایا واقعا در شهر نیشابور بزرگ دیگر غیر از ایشان وجود ندارد؟! آیا می‌دانید که جناب فضل بن شاذان که افتخار حضور و شاگردى چهار امام معصوم عليهم السلام را دارد، در نیشابور مدفون هست؟[1]
كتابى از فضل بن شاذان به دست امام حسن عسکری عليه السلام رسيد، امام با ورق زدن به مطالعه كتاب او پرداخته، فرمود: خدايش رحمت كند، اهل خراسان به منزلتش غبطه مى خوردند زمانى كه فضل بين ايشان زندگى مى كرد.[2] آیا نباید این شخص را به تمام شیعیان بویِژه ایرانیان شناساند.
یا بی بی شطیطه نیشابوری که گفته شده از میان انبوه وجوه و کالای سنگین که به عنوان سهم امام به مدینه فرستاده شد تنها نقدینه یک درهمی و دست رشت چهار درهمی شطیطه نیشابوری مورد پذیرش امام قرار گرفت دربارهٔ بی‌بی شطیطه، علامه مجلسی در جلد یازدهم بحار الانوار، و شهرآشوب در مناقب، و هاشمی بحرانی در مدینه المعاجز، و قطب راوندی در خرایج این حدیث را نقل کرده‌اند که بی بی شطیطه مورد عنایت ویژهٔ امام موسی کاظم قرار گرفته بود.[3] آیا براستی شخصیت‌های این بزرگواران از شعراء نویسندگان و خوانندگان و... العیاذبالله کمتر است که کاری نمی‌شود برای شناساندن آنها به مردم؟
همه ما سهراب سپهری را که خدایش بیامرزد با عبارت اهل کاشانم روزگارم بد نیست را می‌شناسیم. قبر ایشان مشهد اردهال در نزدیکی شهر کاشان است در حرم امامزاده‌ای جلیل‌القدر، سلطان علی فرزند بلافصل امام باقر علیه‌السلام قرار دارد. این امامزاده که در ادامه عظمت او تذکر داده می‌شود یکی از بافضیلت‌ترین ابناءائمه در ایران است که قبرشان زیارتگاه عامه مردم است. چند سال پیش که به حرم ایشان مشرف شدم آقا و خانم جوانی که به اصطلاح از روشنفکران بودند را دیدم که سوال می‌کردند قبر سهراب کجاست؟ شخصی قبر مرحوم سهراب را نشان آنها داد، با کمال تعجب دیدم که به بالای قبر سپهری رفتند ولی وارد آستان مبارک این امامزاده بزرگ نشدند؟!
براستی چرا اینگونه این اولیاء خدا نباید شناسانده شوند تا بعضی مردم اینگونه به آنها بی‌معرفت نباشند. چه اشکالی وجود دارد که مردم، کاشان را به نام سلطان علی بخوانند و بشناسند؟ نظر شما را به خواندن این مطلب در مورد ایشان جلب می‌کنم:
ابوالحسن سلطان على بن محمد باقر (علیه السلام) در 27 جمادى الثانى سال 116 هجرى قمرى در اردهال کاشان به شهادت رسید.
عده اى از دوستان اهل بیت (علیهم السلام) از اهالى چهل حصاران و فین کاشان نامه اى خدمت امام باقر (علیه السلام) نوشتند، که چون ما از محضر شما دور هستیم، یکى از آقازادگان خود را براى راهنمایى و تربیت ما و تعلیم احکام به جانب ما بفرستید. امام باقر (علیه السلام) قبول فرمود و فرزند بزرگوار خود، جناب على بن محمد (علیه السلام) را روانه کاشان کرد; اسباب سفر آن حضرت را برادرش امام صادق(علیه السلام) فراهم نمود.
هنگام ورود ایشان به کاشان در فین، حدود شش هزار نفر براى استقبال از ایشان آمدند. حضرت مدتى در جاسب و خاوه مشغول هدایت مردم بود، و بیشتر در مسجد جامع کاشان که فعلاً در کوى میدان کهنه واقع است مشغول عبادت بودند، شیعیان براى اداى نماز جمعه خدمتش مشرف مى شدند، و از ایشان کرامات زیادى مشاهده مى نمودند.
آن حضرت نامه هایى براى پدر بزرگوارش به مدینه مى فرستاد و حالات خود و شیعیان را بیان مى فرمود، تا اینکه در سال 114 هجرى قمرى خبر شهادت پدر بزرگوارش به ایشان رسید. پس از گذشت سه سال از شهادت امام باقر (علیه السلام)، در سال 116 هجرى قمرى، مخالفین، آن حضرت را به همراه عده اى از دوستان و موالیان و منسوبینشان به شهادت رساندند.
از آنجا که 27 جمادى الثانى، در سال شهادت آنحضرت، مصادف با 17 مهر ماه شمسى بوده، هر سال به مناسبت سالگرد آن حضرت در جمعه دوم مهر ماه مراسم قالى شویان همراه با عزادارى با شکوهى کنار قبر مطهرش برگزار مى شود. هم اکنون در سرداب زیر ضریح مقدس آن حضرت، بدن مبارکِ حدود صد نفر از شهداى بزرگوار تازه و سالم وجود دارد، که مرحوم آیة اللّه سید شهاب الدین مرعشى نجفى آن را مشاهده فرموده اند.[4]
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پی نوشت:
[1] رجال طوسی
[2] المختار من رجال الكشى، ص 542.
[3] به نقل از ویکی پدیا
[4] تقویم شیعه، صفحه 145.