بازهم اشتباه مدعیان مرجعیت؟!

رهروان ولایت ـ این روزها وقایع عراق، دل هر شیعه‌ای را رنج می‌دهد.
مگر می‌شود خبر از اعدام دسته جمعی شیعیان و حتی اهل سنت، به دست گروه وحشی و صهیونیستی داعش به انسان برسد، و او بی‌تفاوت باشد؟ یقینا سزاوار نیست.
اما اینها هم یقینا از امتحانات الهی محسوب می‌شوند، همان امتحاناتی که خداوند وعده داده از طریق همین امتحانات چهره حقیقی افراد را نمایش دهد!

در حالت عادی، ممکن است نفاق افراد مشخص نگردد و آنها حتی به اسم دین به جنگ دین بی‌آیند اما نتوان نفاقشان را ثابت کرد. اما همین امتحانات وسیله‌ای می‌شود که خداوند چهره مدعیان دروغین را روشن سازد.
أَحَسِبَ النَّاسُ أَن یترَْکواْ أَن یقُولُواْ ءَامَنَّا وَ هُمْ لَا یفْتَنُونَ؛ وَ لَقَدْ فَتَنَّا الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ  فَلَیعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِینَ صَدَقُواْ وَ لَیعْلَمَنَّ الْکاذِبِینَ؛ آیا مردم گمان کردند همین که بگویند: «ایمان آوردیم»، به حال خود رها می‏شوند و آزمایش نخواهند شد؟! ما کسانی را که پیش از آنان بودند آزمودیم (و اینها را نیز امتحان می‏کنیم) باید علم خدا درباره کسانی که راست می‏گویند و کسانی که دروغ می‏گویند تحقق یابد! [1]

اینجا حقیقتا سوال است چگونه افرادی که خود را مرجع شیعیان معرفی می‌کنند! و با فتاوای عجیب خود هم راستا با دشمنان حقیقی اسلام و شیعه، مباحثی را با عنوان لعن علنی به بزرگان اهل سنت، و قمه‌زنی بیان می‌دارند، این روزها در مقابل این همه جنایت سکوت کرده‌اند؟!
چرا این فرد و نزدیکانش که به هر بهانه‌ای نظام جمهوری اسلامی را با عنوان کم‌کاری در مبارزه با اهل‌سنت محکوم می‌کرد اینگونه در مقابل تروریست‌های وهابی ساکت نشسته است؟! و فقط می‌گوید دست به دعا بر می‌داریم!

آنان که با ترویج هفته برائت بجای هفته وحدت و دست زدن به فحاشی‌های علنی، هم مسیر با صهیونیسم، جهت درگیری شیعه و سنی و حتی شیعه با شیعه قدم برداشته و جان شیعیان بی‌دفاع در سایر اراضی را به بازی می‌گرفتند، چه شده این بار به ارتش عراق اطمینان پیدا کرده و فقط راه را در دعا کردن معرفی می‌کنند؟! چگونه ایشان به ارتش عراق اطمینان داشته ولی به مرجعیت شیعه و نظام مقدس اسلامی و رهنمودهای امام راحل که مصلحت را برادری شیعه و سنی معرفی و تمام سعی را برای مبارزه با دشمن مشترک مطرح می‌فرمودند، اعتماد ندارد؟!

در پایان، اکتفا می‌کنم به کلام امام راحل که در وصیت‌نامه خود زیبا این نکته را تذکر فرموده‌اند:
وصیت اینجانب به آن طایفه از روحانیون و روحانی نماها که با انگیزه‌های مختلف با جمهوری اسلامی و نهادهای آن مخالفت می‌کنند و وقت خود را وقف براندازی آن می‌نمایند و با مخالفان توطئه گر و بازیگران سیاسی کمک ، و گاهی به طوری که نقل می‌شود با پولهای گزافی که از سرمایه داران بیخبر از خدا دریافت برای این مقصد می‌کنند کمکهای کلان می‌نمایند، آن است که شماها طرفی از این غلط کاریها تا کنون نبسته و بعد از این هم گمان ندارم ببندید. بهتر آن است که اگر برای دنیا به این عمل دست زده اید – و خداوند نخواهد گذاشت که شما به مقصد شوم خود برسید – تا در توبه باز است از پیشگاه خداوند عذر بخواهید و با ملت مستمند مظلوم، هم صدا شوید و از جمهوری اسلامی که با فداکاریهای ملت به دست آمده حمایت کنید، که خیر دنیا و آخرت در آن است. گرچه گمان ندارم که موفق به توبه شوید. [2]

--------------------------------------------

پی‌نوشت:

[1] سوره عنکبوت آیه 2 و 3
[2] صحیفه امام ج ‏21 ص 445