به گزارش رهروان ولايت در وبلاگ گروه اينترنتی اخلاق آمده است:شخصی می گفت: من آنقدر توی زندگی نا امید هستم كه حس و حال هیچ كاری را ندارم، گرفتاری ها این قدر به من فشار آورده كه اصلا به آینده امید ندارم فكر می كنم خدا هم من را فراموش كرده ....
راستی چه چیزهایی باعث می شود كه انسان نا امید بشود؟
من فكر می كنم علت های نا امیدی عبارت است از:
1: گرفتاری ها: همین گونه كه این دوست ما می گفت این قدر گرفتاری هایم زیاد شده كه روحیه امیدواری را از من گرفته است، هنوز این مشكلم حل نشده یك مشكل سخت تر سراغم میاد.
البته من می خواهم به این دوستم بگویم خداوند به این مساله در قرآن كریم اشاره كرده است و فرموده بعضی از بنده های من هستند كه در مواجه شدن با مشكلات نا امید می شوند،
خداوند می فرماید:
انسان هرگز از تقاضاى نیكى و نعمت خسته نمى شود و هر گاه شرّ و بدى به او رسد، بسیار مأیوس و نا امید مى گرد«1»
درمان:
بسیاری از مشكلات و گرفتاری هایی كه در زندگی های یافت می شود به خاطر عملكرد خودشان است
همان گونه كه خداوند می فرماید:
هر مصیبتى به شما رسد بخاطر اعمالى است كه انجام داده اید، و بسیارى را نیز عفو مى كند«2»
همان گونه كه در روایتی از رسول خدا نقل شده است كه حضرت فرمودند:
اى على! هر خراشى كه از چوبى بر تن انسان وارد مى شود، و هر لغزش قدمى، بر اثر گناهى است كه از او سر زده، و آن چه خداوند در دنیا عفو مى كند گرامى تر از آن است كه در قیامت در آن تجدید نظر فرماید، و آن چه را كه در این دنیا عقوبت فرموده عادلتر از آن است كه در آخرت بار دیگر كیفر دهد«3»
ولى یكى دیگر از سنّت هاى الهى رشد مردم در لابلاى حوادث و آزمایش هاى پى در پى است. لذا حوادث تلخ كه براى ما رخ مى دهد براى رشد معنوى و بالا رفتن درجه است
همان گونه كه امام صادق علیه السلام می فرماید:
رسول خدا صل الله علیه و آله پیوسته توبه مى كرد و در هر شبانه روز صد بار استغفار مى نمود، بى آنكه گناهى مرتكب شده باشد، خداوند براى اولیاء و دوستانش مصائبى قرار مى دهد تا به خاطر صبر در برابر آن از او پاداش گیرند بى آنكه گناهى مرتكب شده باشند«4»
پس با توجه به مطالب گفته شده اصلا نباید از گرفتاری ها نا امید شویم اگر گرفتاری به خاطر گناه بوده باید توبه كنیم و برگردیم و زندگیمان را اصلاح كنیم و اگر خواست خداوند است صبر داشته باشیم و بدانیم كه پاداش شیرینی در انتظار تحمل سختی ها است
2: گناه: گناهان همانند نقطه ای سیاه در روح انسان اثر می گذارند و اگر توبه نشود و روزانه به آن ها افزوده شود باعث می شود كه روح انسان كاملا سیاه شود و دیگر رحمت الهی در آن نتابد و این باعث می شود كه انسان از خداوند نا امید شود
به خاطر همین است كه دعا كمیل می خوانیم
خدایا ببخش آن گناهانی را كه باعث قطع امیدم از تو می شود «5»
منابع:در ادامه مطلب
1: لا یَسْأَمُ الْإِنْسانُ مِنْ دُعاءِ الْخَیْرِ وَ إِنْ مَسَّهُ الشَّرُّ فَیَؤُسٌ قَنُوطٌ «فصلت آیه 69»
2: وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصیبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَیْدیكُمْ وَ یَعْفُوا عَنْ كَثیرٍ«شوری آیه 30»
3: ! یا على! ما من خدش عود، و لا نكبة قدم الا بذنب، و ما عفى اللَّه عنه فى الدنیا فهو اكرم من ان یعود فیه و ما عاقب علیه فى الدنیا فهو اعدل من ان یثنى على عبده«تفسیر نمونه ذیل آیه 30 شوری»
4: ان رسول اللَّه كان یتوب الى اللَّه و یستغفر فى كل یوم و لیلة مائة مرة من غیر ذنب ان اللَّه یخص اولیائه بالمصائب لیاجرهم علیها من غیر ذنب«اصول كافی ج 4 ص 581»
5: اللَّهُمَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَقْطَعُ الرَّجَاءَ »مصباح كفعمی، ص 555. دعای كمیل»