هدایت الهی

#آیه_نگاشت | هدایت الهی

«يَهْدِی بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلَامِ وَيُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِهِ وَيَهْدِيهِمْ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ»[1].

خدا بدان کتاب هر کس را که از پی خشنودی او رود به راههای سلامت هدایت کند و آنان را از تاریکی‌های (جهل و گناه) بیرون آورد و به عالم نور داخل گرداند و به راه راست رهبری کند.
خدا به برکت نور قرآن هر کس را که به دنبال کسب خشنودی‌اش باشد به راههای سلامت می‌رساند یعنی سلامتی و سعادت جز با پیروی از آن چه مایه خشنودی خداست، به دست نمی آید. خدا به فرمان خودش در پناه نور قرآن انسان را از انواع تاریکی به سوی نور توحید و علم و اتحاد رهبری می‌کند و سرانجام آنها را به صراط مستقیم هدایت می‌فرماید، صراطی که از نظر اعتقادی و علمی هیچ انحرافی در آن نیست و رهروانش را حتماً به مقصد می‌رساند. راههای سلامتی علیرغم تعدادشان، همگی رهروان خویش را به نعمات و الطاف الهی می‌رسانند. و راهپیمایان خود را پراکنده نمی‌سازند. اما صراط مستقیم یک راه بیشتر نیست که مسلط و حاکم به تمام سبیل ‌های سلامتی است لذا هدایت به صراط مستقیم نیز به هدایت به سایر راه‌ها تحکم دارد[2].

[1]. مائده: 16.
 [2]. عباس پورسیف، خلاصه تفاسیر المیزان و نمونه، ص299.