زوجین باید از نبود رابطه عاطفی بین خود احساس خطر کنند.
شاید شما نیز شنیده باشید که در بین بستگان یا دوستان شما بعضی از افراد میگویند که ما در اوایل دوران ازدواج رابطه محکم بین ما یعنی زوج و زوجه برقرار بوده است اما به مرور زمان این محبت با رو به سردی رفته و رابطه عاشقانه بین زن و مرد آن گرمی و طراوت خود را از دست داده است و رو به سردی رفته است به مرور زمان این عشق بین زن و شوهر کمرنگ گشته یا نه اصلاً رابطه عاطفی بین آنان خراب شده است، ما از کجا متوجه شویم که رابطه عاطفی بین زن و شوهر آن قوت طراوت و گرمی سابق خود را از دست داده است و رو به سردی میرود؟ ایا علائم و نشانههای خاصی دارد که ما از این علائم و نشانهها بفهمیم و تا بتوانیم جلوگیری کنیم؟
در پاسخ به این سوال باید بگوییم بله رابطه بین زن و شوهر باید همچنان مانند دوران نامزدی و دوران اوایل زندگی طراوت و شادابی و گرمی خود را حفظ کند و داشته باشد اما اگر برخی از این نشانهها در زندگی مشاهده شد باید فوراً جلوی آن گرفته شود چرا که از علائم و نشانههای سردی در رابطه بین زن و شوهر میباشد که عبارتند از:
۱. زوجن به یکدیگر اهمیت نمیدهند و در امور با هم مشورت نمیکنند.
یقیناً یکی از مواردی که از نشانههای قطعهای عدم ارتباطات عاطفی بین زن و شوهر میباشد عدم مشورت در امور توسط زوج یا زوجه میباشد. یعنی دیگر برای مشورت در مورد کارها به سراغ همسر نمیرود عدم مشورت با شریک زندگی را برای خود نقص نمیداند و اینکه از حمایت همسرش برخوردار نباشد برای او مهم نیست و صرفاً به عنوان دو انسان زیر یک سقف زندگی میکنند هیچگونه محبتی به یکدیگر ندارند و فقط دو جسم در کنار هم هستند. اما اگر این اتفاق در زندگی مشترک برای زوجین افتاد باید احساس خطر کنند اگر این اتفاق برای همسر افتاد باید بداند که اگر حمایت عاطفی از طرف شوهر نباشد یقیناً ضربه بزرگ و مهلکی به اعتماد به نفس زن خواهد بود و سبب گوشهگیری زن و کاهش کاهش تمایل او برای مشورت کردن با شوهر میگردد و اگر این روند به طور مداوم ادامه پیدا کند یقیناً آن زن دیگر احساسی به شوهر خود نخواهد داشت و به آن زندگی دلگرم نخواهد بود لاسیهای جدی رو به زندگی وارد میکند تا جایی که منجر به طلاق جسمی و عاطفی میگردد.
۲. احساسات خود را بروز نمیدهند و درون خود میریزند.
اگر صمیمیت بین زوجین نباشد و رابطه عاطفی بین آنان ضعیف گردد یا احساسات یکدیگر را نادیده بگیرند یقیناً این گونه اعمال سبب میگردد تا هرگز در بیان احساسات یکدیگر و به اشتراک گذاشتن احساسات یکدیگر توانا عمل نکنند و ناتوان باشند و هرگز مهارتهای لازم را برای برقراری ارتباط عاطفی بین یکدیگر نمیآموزند و اگر این روند ادامه پیدا کند دیگر تمایل یا صحبت کردن با یکدیگر نخواهند داشت و وضع نبود هم خوشحالتر خواهند بود تا اینکه در کنار هم باشند.
۳.عدم تمایل به ارتباط جنسی با یکدیگر
یقیناً یکی از نشانههای به شدت محکم و منطقی برای کمرنگ شدن رابطه عاطفی بین زوجین، عدم تمایل ارتباط جنسی آنان به یکدیگر یا بسیار طولانی شدن رابطه جنسی آنان با هم میباشد. لذا وقتی صمیمیت و محبت بین زوجین وجود نداشته باشد یا بسیار کمرنگ باشد دیگر اون دو تمایلی ارتباط جنسی و در آغوش هم قرار گرفتن نخواهند داشت لذا این روند تا جایی ادامه پیدا میکند که اگر یکی از زوجین مورد بیمهری و کم توجهی دیگری قرار بگیرد برای اینکه بتوانم او را تنبیه کند دست به عدم برقراری رابطه جنسی با او میزند و امتناع میورزد اگر اینگونه شود از نشانهها و علائم کم شدن و کمرنگی رابطه عاطفی بین زوجین میباشد.
۴. انتقاد آنان از یکدیگر تمام شدنی نیست.
زمانی که زوجین احساس کنند که از نظر عاطفی به یکدیگر تعلق خاطر ندارند و ارتباط آنها با یکدیگر قطع گشته است ویا رابطه عاطفی آنان خدشه و آسیب جدی دیده است دائماً شروع به انتقادهای بیجا و بیدلیل و بیمورد از یکدیگر میکنند به طوری که شاید ریزترین اتفاق را به دعواها و کشمکشهای بزرگ در زندگی تبدیل میکنند همین امر کوچک سبب میگردد تا ارتباط بین زوجین برای روزها یا شاید هفتهها با هم قطع گردد. پس باید بدانیم آن لحظاتی که نیازهای عاطفی یا جسمی زوجین به خوبی ارضا نگردد و پاسخ درستی از یکدیگر دریافت نکنند سبب به وجود آمدن مشکلاتی در سلامت جسمی و روحی آن دو خواهد شد و تاثیرات منفی را در زندگی خواهند گذاشت پس مهارت عشق ورزیدن به یکدیگر را بیاموزید و در زندگی خود به کار بندید چرا که منجر به سلامت روح و روان شما و خانواده شما میگردد.