حکم خواندن خواندن سوره حمد و توحید هنگام نماز جماعت

17:18 - 1393/05/13
چکیده: در نماز جماعت، مأموم سوره حمد و توحید را نمی‌خواند. البته اگر مأموم صدای قرائت امام را در نمازهای صبح و مغرب و عشاء بشنود باید حمد و سوره را ترک کند و اگر صدای امام را نشنود جایز است حمد و سوره را بخواند، ولی باید آهسته بخواند، امّا در نمازهای ظهر و عصر احتیاط واجب آن است که همیشه حمد و سوره را ترک نماید، امّا ذکر گفتن بطور آهسته جایز، بلکه مستحب است.
نماز جماعت مدرسه

رهروان ولایت ـ برخی از سوال و جواب‎هایی که در این جلسه مطرح شد:

ســوال: هنگام نماز جماعت خواندن سوره حمد و توحید چه حکمی دارد؟
در نماز جماعت، مأموم سوره حمد و توحید را نمی‌خواند. البته اگر مأموم صدای قرائت امام را در نمازهای صبح و مغرب و عشاء بشنود باید حمد و سوره را ترک کند و اگر صدای امام را نشنود جایز است حمد و سوره را بخواند، ولی باید آهسته بخواند، امّا در نمازهای ظهر و عصر احتیاط واجب آن است که همیشه حمد و سوره را ترک نماید، امّا ذکر گفتن بطور آهسته جایز، بلکه مستحب است.

ســوال: پمادهایی که روی پوست زده می‌شود روزه را باطل می‌کند؟
خیر باطل کننده روزه نیست.

ســوال: اگر برای خوردن روزه 25 کیلومتر رفته و روزه را باز نموده و قبل از اذان ظهر به وطنمان برگردیم حکمش چیست آیا کفاره تعلق می‌گیرد یا فقط بعدا همان یک روز را باید گرفت؟
خیر، کفاره ندارد ولی بعدا باید آن را قضا کنید.

ســوال: چت کردن با یک پسر بدون گفتن حرفهایی که شهوت برانگیز هست چه حکمی دارد؟
به صورت کلی ارتباط بین نامحرم باید در حد ضرورت باشد؛ ‌یعنی در حد رد و بدل کردن صحبتهای معمولی مانند سلام و احوالپرسی و طرح پرسشهایی که به آن نیاز دارند؛ ‌مانند پرسشهای علمی، ‌نشانی یک محل و ... .
توجه بفرمایید که به صورت معمول صحبتهایی که در چت رد و بدل می شود، ‌بدون اشکال و مفسده نیست، ‌حتی اگر فرض را بر این بگذاریم که چنین صحبتهایی از نظر شرعی بدون اشکال باشد، ‌با اطمینان می‌توان گفت که چنین کاری از نظر اخلاقی کار صحیحی نیست و مناسب است از آن دوری کنید.

ســوال: اگر از تهران با مترو تا متروی گلشهر برویم آیا مسافر محسوب شده و روزه باطل است؟
اگر از انتهای شهر تهران تا ابتدای گلشهر، فاصله به اندازه 5/22 کیلومتر است، مسافت شرعی بوده و مسافر محسوب می‌شوید؛ در غیر این صورت مسافت شرعی محسوب نمی‌شود و نماز کامل و روزه هم صحیح است.
البته در صورت بودن مسافت شرعی، در صورتی که بعد از اذان ظهر به مسافرت بروید و یا اگر صبح بروید و تا قبل اذان ظهر برگردید و چیزی هم نخورید، باز هم روزه صحیح است.

ســوال: آیا در حال حاضر تهران بلاد کبیره محسوب می شود ؟
این مسئله به نظر مرجع تقلید بستگی دارد. بنابر نظر امام خمینی (ره) تهران جزء بلاد کبیره است ولی سایر مراجع تهران را بلاد کبیره نمی‌دانند.

ســوال: کسی که تاب تحمل تشنگی را ندارد در ماه مبارک وظیفه‌اش چیست؟
آیت الله خامنه ای: انسان نمی‌تواند بخاطر ضعف و تشنگی، روزه را بخورد ولی اگر ضعف و تشنگی او به اندازه‌‌ای است که معمولاً نمی‌شود آن را تحمل کرد، در این صورت هر وقت به حرج افتادند می‌توانند افطار نمایند ولی تا در حرج واقع نشده‌اند، نباید روزه را باطل کنند.
آیت الله مکارم شیرازی : اگر روزه دار به اندازه ای تشنه شود که طاقت تحمّل آن را ندارد و یا ترس بیماری و تلف داشته باشد، می‌تواند به اندازه ضرورت آب بنوشد، ولی روزه او باطل می‌شود و اگر ماه رمضان باشد باید بقیه روز را امساک کند
آیت الله سیستانی : ضعف به تنهایی مجوز روزه خواری نیست هرچند شدید باشد، مگر این که موجب مشقت (سختی زیاد) باشد که در این صورت خوردن یا آشامیدن به مقدار ضرورت جایز است و باید بعد از آن قضا نماید.
وهمچنین اگر ضعف موجب عجز (ناتوانی) از کار لازم برای کسب روزی باشد با فرض این که توانایی انجام کار دیگری را نداشته باشد، و نیز اگر کارگر به دلیل تشنگی شدید نتواند روزه را ادامه دهد، در این دو صورت به احتیاط واجب باید در خوردن وآشامیدن به مقدار ضرورت اکتفا کند واز زائد بر آن اجتناب نماید، و باید بعد از آن قضا نماید.
آیت الله وحید: اگر روزه دار به قدری تشنه شود که بترسد از تشنگی بمیرد، واجب است به اندازه ای که از مردن نجات پیدا کند آب بیاشامد، ولی روزه او باطل می شود، و اگر ماه رمضان باشد باید در بقیه روز از به جا آوردن کاری که روزه را باطل می کند خودداری نماید، و همچنین اگر بترسد که از نخوردن آب به او ضرر معتنا بهی برسد، یا آب نخوردن برای او موجب حرجی باشد که عرفاً قابل تحمّل نباشد، که در این دو صورت می‌تواند به اندازه رفع ضرر و حرج آب بیاشامد.

ســوال: هنگامی که روزه می‌گیرم، به شدت بدنم سست می‌شود و نمی‌توانم کارهایی مثل درس خواندن را انجام دهم، وظیفه من چیست؟
همه مراجع؛ این گونه ضعف و سستی‌ها تا حدودی، لازمه‌ی روزه است و برای نوع افراد پیش می‌آید و به جهت آن نمی‌توان روزه را خورد؛ ولی اگر ضعف به قدری باشد که معمولاً نمی‌شود آن را تحمل کرد، خوردن روزه اشکال ندارد.
تبصره: البته انسان می‌تواند در این شرایط به مسافرت برود (حداقل 5/22 کیلومتر) و روزه خود را بخورد و به وطن برگردد. در این صورت لازم نیست تا مغرب از خوردن و آشامیدن خودداری کند و بعد از ماه رمضان، قضای آن را به جا آورد و کفاره هم ندارد.

-------------------------------------------------

خلاصه ای از بیانات استاد زلال احکام در حلقه معرفت، مربوط به تاریخ 93/04/17

خلاصه سایر جلسات ایشان : www.jonbeshnet.ir/category/429

کلمات کلیدی: 

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
6 + 4 =
*****