ازدواج ناموفق یا یک عمر تنهایی

03:41 - 1391/10/15
ازدواجی که توش خواسته هات براورده نمیشه و خوشبختی نیست و همش تحمل و روزمرگیست و کلا اون چیزی که انتظار داری نیست بهتر است یا مجرد ماندن به نظر شما؟...

به گزارش رهروان ولايت در وبلاگ گروه اينترنتی مشاوره ازدواج  آمده است:یک دختر که سی سال سن دارد با کلی محسنات و کمالات، ولی خواستگار خوبی ندارد، یک عمر تنهایی رو تحمل کند و حرفها و نیش و کنایه های مردم را بهتر است یا تن به ازدواج دهد با کسی که میداند خوشبختی در این ازدواج نیست و شخص مورد نظر ملاکهایش را ندارد،لطفا نگویید از بعضی ملاکهات بگذر، چون من ادم سختگیری نبوده و نیستم و فقط شانس و اقبال  ندارم و همه ادمهایی که سراغ من امدن کلکسیون ضعفهای شخصیتی و ایمانی و... بودند . به عبارت دیگه ازدواجی که توش خواسته هات براورده نمیشه و خوشبختی نیست و همش تحمل و روزمرگیست و کلا اون چیزی که انتظار داری نیست بهتر است یا مجرد ماندن به نظر شما؟ من واقعا نمیدانم باید چه کنم ازدواج ناموفق یا یک عمر تنهایی و تحمل حرفهای جامعه ایرانی ؟؟؟؟؟ لطفا راهنماییم کنید
جواب:

انسان از انسه و هرچه سنش بالاتر می ره نیاز به همدم و همراز و مونس در وجودش قوی تر می شه و لذا هرچه سنش بالاتر می ره تجرد براش سخت تر و بعضا به مرگ تدریجی مبدل می شه البته بعض افراد ممکنه بخاطر ناچاری بتونن یه جوری باهاش کنار بیان و رنجشون رو تا حدودی کم کنند  

از طرف دیگه هم اگر ازدواج ناموفق باشه و به اختلاف شدید منجر بشه سوهان روح انسان و موجب رنج دائمی او می شه و هیچ دلخوشی درش نیست که در این صورت مسلمه رنج تجرد بر این زندگی ترجیح داره چون در این نوع زندگی اسما همسری وجود داره و از این جهت با تجرد فرقی نداره و فقط چیزی که اضافه داره دعوا و اختلافیه که طرفین دارن

البته اگر در زندگی دلخوشی کامل نباشه ولی اختلاف هم به حدی نباشه که زندگی غیر قابل تحمل بشه در این صورت می شه این ازدواج رو به تجرد ترجیح داد مگر اینکه فرد بدونه می تونه با تجردش کنار بیاد و اونو به این نوع زندگی ترجیح بده

اینا که گفتم در صورتیه که ضعف طرف مقابل در مواردی مثل اعتقادات و اخلاق و رفتار باشه و ضعفش هم شدید باشه، ولی اگر در موارد دیگه ضعف داشته باشه مثل اینکه طرف نقص بدنی داشته باشه یا اینکه تفاوت سن و تحصیلات داشته باشن یا اینکه طرف مقابل سابقه ازدواج داشته باشه، در این موارد ازدواج ترجیح داره چون این نقائص به اصل زندگی لطمه نمی زنه و اونو غیر قابل تحمل نمی کنه

همچنین اگر ضعف اعتقادی اخلاقی رفتاری شدید نباشه و فقط تا حدودی سبب ناراحتی فرد رو فراهم کنه به گونه ای که براش قابل تحمل باشه در این صورت هم ازدواج از تجرد بهتره چون حد اکثرش اینه که بعضا اختلاف درست می کنه یا سبب رنج او می شه که اینم اشکال نداره چون بسیاری از زندگی ها بدون اختلاف و رنج نیست

خلاصه اینکه اگر کسی بخاطر شرایطش از تجرد تا اخر عمر می ترسه و این وضعیت براش قابل تحمل نیست، فقط در مواردی که اختلاف فکری اعتقادی اخلاقی رفتاری شدید با طرفش داره باید اونو رد کنه اما در صورتی که اختلاف کمه یا اینکه نقص طرف در مواردیه که به اصل زندگی لطمه نمی زنه که اونو غیر قابل تحمل کنه در این صورت بهتره کوتاه بیاد و طرفش رو به همین صورتی که هست قبول کنه و باهاش ازدواج کنه

شما هم با توجه به شرایطتون و با عنایت به موارد بالا می تونید تصمیم درست رو بگیرید که بین ازدواج و تجرد تا اخر عمر یکی رو انتخاب کنید

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
1 + 2 =
*****