به گزارش رهروان ولایت به نقل از مهر از روزنامه هاآرتض؛ هر چند رسانه های ایران و اسرائیل واکنش های مختلفی به خبر مذاکرات مستقیم ایران و آمریکا داشته اند، اما آنچه که مهم است این نیست که این موضوع به صورت عمومی منتشر شود؛ بلکه آن است که واشنگتن در قبال متقاعد کردن تهران برای مذاکره رو در رو چه امتیاز یا امتیازهایی به ایران داده و یا خواهد داد.
این روزنامه در ادامه می نویسد: در هر حال فرض اینکه آمریکا و ایران کانالی برای ارتباط دارند، نیازی به تائید شدن از سوی دو طرف ندارد . اوباما از ابتدای آغاز دوره ریاست جمهوری خود گفته که تلاش دارد تا با یران مذاکره کند.
دقیقا برهمین اساس بود که "دنیس راس" مشاور ویژه وزیر امور خارجه آمریکا در امور خلیج فارس مسئول آن شد که تعیین کند آیا مذاکره مستقیم با ایران امکان پذیر خواهد بود یا خیر. اما راس چندی قبل به خاطر آنکه معتقد بود چنین امری محقق نمی شود از سمت خود استعفا داد.
مهمترین سوالی که در این باره مطرح است آن نیست که چرا مذاکره رو در رو ایران وآمریکا رسانه ای شده، بلکه این موضوع مطرح است که آمریکا برای تحقق این مذاکرات چه امتیازهایی را به ایران داده و یا خواهد داد تا این مذاکرات آغاز شده و به نتیجه برسد.
هاآرتض در ادامه می نویسد : در زمان ریاست جمهوری جرج بوش، این "محمود احمدی نژاد" رئیس جمهور ایران بود که تمایل خود را برای مذاکره مستقیم اعلام کرد. اما پس از آن این مورد مطرح شد که ایران از آمریکا خواسته تا زمان مشخص شدن نتایج این مذاکرات، گزینه حمله را حذف کند، اما دولت بوش حاضر به قبول این شرط نشد.
در دوران اوباما نیز روند جدیدی آغاز گشت و اعلام شد که هیچ پیش شرطی برای مذاکره قابل قبول نیست و تنها خط قرمز موجود در این رابطه دستیابی ایران به سلاح هسته ای خواهد بود و نه غنی سازی اورانیوم از سوی این کشور، و این موضوعی بود که موجب خشم اسرائیل شد.
هاآرتض در ادامه به پرسش هایی که در این رابطه وجود دارد اشاره کرده و نوشت: برهمین اساس هم اکنون این نکته مورد سوال است که آیا اوباما به ایران وعده داده که تا زمان مشخص شدن نتیجه مذاکرات، به این کشور حمله نکند؟ آیا در این مذاکرات مستقیم به سخنان نتانیاهو در مجمع عمومی سازمان ملل مبنی بر اینکه تنها تا بهار و یا تابستان آینده فرصت برای حل مسالمت آمیز موضوع هسته ای ایران وجود دارد نیز توجه می شود؟
این روزنامه در ادامه می نویسد : با توجه به واکنش کابینه نتانیاهو به خبر روز شنبه روزنامه نیویورک تایمز، می توان اینطور گفت که نخست وزیر اسرائیل از این خبر چندان متعجب نشده است.
پرسش دیگر در این رابطه آن است که "کدام مورد از تحریم هاست که ایران را مجبور کرده تا حاضر به انجام مذاکره مستقیم با آمریکا شود؟ آنچه در تئوری مسلم است این مورد است که ایران برای از میان برداشته شدن تحریم ها نیازی نداشت تا با آمریکا بطور مستقیم مذاکره کند بلکه کافی بود تا فقط این موضوع را به اطلاع کشورهای 1+5 برساند که غنی سازی اورانیوم را متوقف کرده و یا آنکه سطح غنی سازی خود را پائین برده و اورانیوم های غنی شده نیز از ایران خارج شده است."
هاآرتض مطلب خود را به گونه ای به پایان می رساند که گویا توافق ایران و آمریکا پیشتر انجام گرفته و اکنون رسانه ای شده است، بطوریکه در بخش پایانی این مطلب آمده است: آمادگی برای مذاکره رو در رو با آمریکا آنهم بصورتی که رسانه ها آن را پوشش بدهند معنای دیگر بجز برچیده شدن تحریم ها دارد. این موضوع می تواند به معنای آن باشد که ایران دیگر "شیطان بزرگ" را به عنوان دشمن خود نمی داند.
این روزنامه دلیل تاخیر در اعلام مذاکرات ایران و آمریکا را نیز اینطور بیان می کند: تاخیر در اعلام توافق ایران و آمریکا برای انجام مذاکرات مستقیم و انجام آن، تا زمان مشخص شدن نتایج انتخابات ریاست جمهوری امریکا می تواند به این معنی باشد که به ایران این امکان را ندهد تا از طریق این مذاکرات برای خود زمان بخرد و یا آنکه چنین توافق تاریخی (مذاکراه مستقیم ایران و آمریکا) به دست رئیس جمهوری بیافتد که یا نمی داند باید با آن چه کند و یا آنکه علاقه ای به ادامه آن نداشته باشد.