راهی برای محبوب خدا شدن

رهروان ولایت ـ محبوب و عزیز شدن را همه دوست دارند. همه علاقه دارند دوست داشتنی و مورد توجه باشد. میل به دوستی و محبت در سرشت همه وجود دارد. محبت و دلبستگی، عشق و دلدادگی از ویژگی‌های انسان است . انسان ذاتا همراه با عشق و محبت آفریده شده است. اما اینکه خود را به چه کسی نزدیک کنیم، چه کسی ما را دوست داشته باشد و به دوستی و محبت چه کسی دل خوش کنیم، بستگی به همت و افق نگاه خودمان دارد.

در عشق و دلدادگی باید پایبند کسی شد و به کسی دل‌خوش نمود که اولا از همه بهتر باشد، از همه سر باشد. در خوبی ها و حُسن و کمالات، بهتر از او نباشد تا کس دیگری دل انسان را به سمت خود متوجه نکند. باید به سراغ کسی رفت که بیشترین بهره را از کمالاتی مثل علم، قدرت، ثروت، محبت و مهربانی، فناناپذیری و همیشگی، بخشش و کرم، و... داشته باشد. تا محبوب او شدن بیشترین‌ها را نصیب انسان کند. ثانیا دوستی و محبتش همیشگی باشد تا انسان را از این دلدادگی و دلسپاری پشیمان نکند. با این وصف به خوبی روشن می شود که بیشترین کمال و جمال را خداوند مهربان دارد که خودش خالق تمام زیبایی‌هاست. هر کمال و زیبایی که تصور شود، قطره و کمتر از یک قطره از زیبایی‌های اوست.

زیباترین زیبایی‌های عالم، تنها سایه‌ای بسیار کمرنگ از زیبایی‌های خداست که در زمین تجلی نموده است. با این بیان، محبت به خدا یعنی کمال طلبی بی‌نهایت. یعنی متصل شدن به منبع تمام کمالات و زیبایی‌ها. محبت به خدای مهربان، یعنی ارتباط با منبع و سرچشمه‌ای که هیچ وقت زوال و تمام شدن در کارش نیست. عشق به خدایک طرفه نیست که منجر به دلمردگی و افسردگی شود. اگر کسی یک قدم به سمتش برود او ده‌ها و صدها گام به سویش بر می‌دارد و چندین برابر محبت می‌کند. محبت او فوق تمام محبت‌ها و اساسی‌ترین و شیرین‌ترین آنهاست. کسی است که محبوبش را لحظه‌ای تنها نمی‌گذارد و همیشه همراه و همراز اوست. معشوقی است که به عاشقانش عشق می‌ورزد.

اما چگونه می‌توان خود را محبوب خدا و مورد توجه خاص پروردگار عالم نمود؟! راه این کار را هم خودش فراروی بندگان قرار داده و فرموده:

اَلْخَلْقُ عِیالی، فَاَحَبُّهُمْ اِلَیَّ اَلْطَفُهُمْ بِهِمْ وَ اَسْعاهُمْ فی حَوائِجِهِمْ

مردم عایله و جیره خواران من‌اند، محبوب ترین آنها نزد من کسی است که نسبت به عایله‌ام مهربان‌تر و در برآوردن نیازمندی‌هایشان کوشاتر باشد. [1]

اکنون هر که می‌خواهد خود را مورد توجه خدا و محبوب او گرداند بسم الله! راهش محبت و خدمت به بندگان خداست.

پروردگار عالم، بندگانش را دوست دارد و برای همین، خدمت به آنها را وسیله محبوبیت و عزیزشدن درگاه خود نموده است. برای همین است که دوستی و رابطه محبت آمیز میان انسان‌ها را دوست دارد و احساس مسئولیت و نوعدوستی را کلید محبوبیت خود قرار داده است. به همین دلیل است که اسلام بی‌توجهی به مشکلات دیگران را سرزنش و مسلمانان بی‌عاطفه را از دایره اسلام خارج می کند.

برای خدمت به بندگان خدا راه‌های زیادی وجود دارد که در این بین یکی از شاهراه‌ها، خدمت به بیماران است. چرا که بیماران بیش از دیگران مورد توجه و عنایت خدای متعال هستند.

رسیدگی و خدمت به بیماران آن قدر ارزشمند است که پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: کسی که یک شبانه روز از بیماری پرستاری کند، خداوند او را با ابراهیم خلیل علیه‌السلام محشور خواهد کرد و او همانند برق خیره کننده و درخشان از صراط عبور می‌کند. [2]

برآوردن نیاز یک بیمار آنقدر اهمیت دارد که ایشان فرمودند: كسی كه برای برآوردن نیاز بیماری تلاش‏كند، خواه نیاز او برآورده شود یا نه همانند روزی كه از مادر متولد شده است از گناهان ‏پاك می‏گردد. [3]

در مسیر خدمت به بیماران نیز، یکی از کارهای مهم و باارزش، قرار گرفتن در سیر درمان و بهبودی اوست.

امروزه تامین دارو، لوازم وتجهیزات درمانی، و تامین هزینه‌های آن، برای برخی از بیماران، دردی است بی‌درمان. بعضی از بیماران هستند که برای تهیه دارو دچار مشکل هستند و علی رغم تلاش‌هایی که می‌کنند به خاطر مشکلات مالی نمی‌توانند داروی مورد نیاز خود را تامین کنند.

گاهی هزینه بالای برخی داروهای خاص، چرخ اقتصادی خانواده‌ای را آنچنان متوقف می‌کند که تا سال‌ها زندگی عادیشان مختل میشود.

گاهی برخی بیماران، نیاز به ملزومات درمانی و پزشکی پیدا می‌کنند، که هزینه بالا وخارج از توان‌شان، آنها را از روند درمان باز می‌دارد.

اینجاست که هر کس می‌خواهد، مورد توجه و محبت خاص خداوند مهربان قرار گیرد می‌تواند با اقدام در این راستا، سنگ بنای عشق و دلدادگی با حضرت دوست را بگذارد و دل را به آسمان لایتناهی پروردگار خویش پیوند زند.

اما نکته‌ای که باید به آن توجه نمود این است که دوستی و محبت هم، باید دوسویه باشد. وقتی محبت پروردگار، مقطعی و گذرا نیست، دائمی و همیشگی بوده و مخصوص این جهان هم نیست. باید کاری که بنده انجام می‌دهد تا او را محبوب پروردگارش کند نیز، همیشگی باشد. از این رو، باید برای جلب محبت خداوند حکیم، به بندگانش خدمتی ماندگار و همیشگی نمود. اما چگونه؟ یکی از راه‌های مهم  و ضروری این کار، وقف است.

با وقف برای دارو و درمان، می‌توان به بندگان خدا خدمتی همیشگی و ابدی نمود. وقف برای تهیه تجهیزات پزشکی، شاهراه عشق و دلدادگی است که می‌تواند تا ابد امتداد یابد. شاه‌کلید جلب محبت خالق است. ابراز عشق همیشگی به پروردگار و نشانه‌ای ماندگار از بندگی واقف است.

وقف برای تهیه داروی بیماران نیازمند، نه فقط، مهربانی به یک یا چند نفر، و نه تنها برطرف نمودن گرفتاری چند خانواده و چند بیمار، که رسیدگی و مهربانی به خیل عظیمی از عائله خداوند بوده و باعث تقرب و نزدیکی روز به روز واقف خیر اندیش به پروردگار عالم می شود.

وقف برای برطرف نمودن مشکلات درمانی بندگان نیازمند پروردگار، نهر و چشمه محبت است که محبت خدای مهربان را به سوی واقف روانه می سازد. حتی آن زمان که او چشم از دنیا بسته و در غربت و تنهایی برزخ گرفتار شده و بیش از هر زمانی به همراه و همرازی مهربان و دلسوز نیاز دارد، چشمه جوشان وقفش نوید نگاه مهربان و همراهی پروردگار را برای او به ارمغان می‌آورد.

دلتان گرم محبت خدا باد.

--------------------------------------------------

پی نوشت ها:

[1] اصول کافی ، ج2، ص199

[2] وسائل الشیعه، ج 16، ص 344

[3] تفسیر امام عسکری علیه السلام، ص 635