رهروان ولایت ـ اصل اولی در اسلام در مورد تولید نسل، آزادی و اختیار است. البته این اصل یک سلسله اصول و قواعدی را دارد که اگر به آن اصول و قواعد توجه داشته باشیم، مسأله تنظیم خانواده و افزایش و یا کنترل جمعیت هم مشخص می‌شود.
از جمله آن اصول و قواعد:
1. اصل قرآنی: «لاَ يُكَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا؛خدا هيچ کس را جز به اندازه طاقتش مکلف نمی کند.»[بقره/286]
2. اصل عقلی: مؤمن و مسلمان بايد عزيز باشند و نبايد بيگانگان به ویژه كفار و مشركين بر جامعه اسلامى تسلط داشته باشند.
3. پدر و مادر نسبت به رشد، تعالى، آموزش، تربيت و همچنين تأمين نيازهاى اوليه فرزندانشان مانند غذا، پوشاك، مسكن، بهداشت جسمانى و روانى، مسؤول هستند.
4. هيچ كس حق ظلم کردن به دیگری را ندارد. لذا ظلم کردن حرام است، بلكه همه در استقرار عدالت اجتماعى موظف هستند. با توجه به اصول و قواعد بالا (كه برخى به افراد و برخى به كل جامعه مرتبط است.) هر كسى وظیفه دارد، شرايط زندگى و خانواده خودش را به گونه‌اى تنظيم كند كه هم بتواند پاسخگوى نيازهاى ضرورى اعضای خانواده باشد و هم جامعه اين ظرفيت را داشته باشد.
بنابراين، والدين حق ندارند بدون در نظر گرفتن ظرفیت و توانايى خود و بدون در نظر گرفتن امكانات جامعه، بی حساب و کتاب، به توليد مثل و آوردن فرزند اقدام كنند؛ زيرا آنان هم در مقابل فرزندانشان مسؤولند و هم در مقابل جامعه‌اى كه بايد امكانات آن به صورت عادلانه توزيع شود؛ بلكه هر كس بايد براساس توانايى خود؛ اعم از توانايى اقتصادى، تربيتى و اخلاقى و... فرزند بياورد. بالطبع كه توانايى افراد مساوى نيست، بنابراين نمى‌توان گفت كه هر خانواده‌اى فقط يك فرزند يا دو فرزند يا بيشتر بياورد، بلكه هر كسى به اندازه توانايى كه دارد مجاز است كه فرزند بياورد.
در نتيجه، چه بسا برخى از خانواده‌ها، توانايى آموزش و تربيت يك فرزند سالم را نيز به عللی نداشته باشند، طبیعی است که چنين خانواده‌ای، در صورتی که فرزند بياورد، يا فرزند او دچار معلوليت جسمی يا معلوليت ذهنى و يا به دليل ناتوانايى در تربيت او، تبديل به يك معضل اجتماعى می‌شود.
برخى از خانواده‌ها نیز كه هم از جهت سلامت جسمى و روانى و هم از جهت توانايى فكرى و اقتصادى لازم برخوردارند، ممكن است تا چند فرزند را نيز به خوبى بتوانند تربيت كنند و تحويل جامعه دهند.
البته با توجه به اين كه امكانات جامعه نيز محدود است و گاهى اوقات حکومت اسلامى بايد براى تأمين نيازهاى اوليه‌اش در برابر بيگانگان و غير مسلمانان دست دراز كند و چه بسا آنها هم از اين نيازى كه جامعه اسلامى دارد بخواهند سوء استفاده كنند و مقدمات سلطه بر مسلمانان را فراهم كنند و خلاصه اين كه عزت جامعه اسلامى در معرض خطر قرار بگيرد، در اين صورت حتى خانواده‌هاى متمكن نيز بايد رعايت كنند و با توجه به ظرفيتهاى جامعه توليد نسل كنند.
بنابراين، اگر اين اصول و قواعدى كه در اسلام براى افراد، خانواده‌ها و حکومت اسلامى قرار داده شده است، مراعات شود به درستی، خانواده تنظيم مى‌شود و توليد نسل و جمعيت نيز كنترل مى‌شود.
ناگفته نماند که نهادهاى فرهنگى حکومت اسلامی موظف هستند كه سطح عمومى فرهنگ تنظيم خانواده را براساس مبانى اسلامى و مصالح جامعه در بين مردم بالا ببرند تا هم از گسترش بى رويه جمعيت و مشكلات بعد از آن پيشگيرى شود و هم جامعه اسلامى همواره از نسلی نو و مستعد به ميزان كافى برخوردار باشد.
بالاخره در ارزيابى و قضاوت پيرامون اين موضوع بايد توجه داشت كه كشورمان از نظر امكانات و منابع طبيعى خدادادى، داراى ظرفیتها، قابليتها و استعدادهاى بسيار برجسته‌اى است كه با همّت و مديريت صحيح دولت و همكارى مردم، مى‌توان اين ظرفیتها و توانايى‌ها را مورد بهره بردارى قرار داد و از نعمت نيروى انسانى فراوان، تربيت شده براساس اصول اسلامى كه به عنوان يكى از عوامل و شاخصه‌هاى اصلى پيشرفت و توسعه مادى و معنوى هر جامعه‌اى است، برخوردار شد.
نظرات
به نظرم خوبه این مقاله رو بردارید تاریخ مصرف اش گذشته خدایی که روزی یه مورچه رو توی یه بیابونی که شما خبر نداری می ده روزی فرزندی رو که خودش خلق کنه هم خواهد داد .... نسل شیعه هر چه زیادتر بهتر مگر حضرت صلوات الله علیه نفرموده اند که روز قیامت به شیعیان امتم مباهات می کنم و ..... !!!!!!
اتفاقا این مقاله آبدیته و تاریخ مصرف نداره.
بنا نیست که هرخانواده‌ای بدون تدبیر و آینده نگری، به فرزندآوری مفرط رو بیاورد. اصلا بحث مالی قضیه نیست که گفته شود رزق فرزند با خداست و ... .
بحث توانایی روحی، روانی، جسمی و ... است که امکان دارد خانواده علیرغم وضعیت مناسب اقتصادی از جهت روحی و روانی توانایی تربیت و فرزندآوری را نداشته باشد. از طرفی خانواده‌ای هم ممکن است توانایی تربیت و رشد فرزندان زیادی باشد.
بحث اصلی تعادلی است که باید هرخانواده‌ای بدان توجه داشته باشد و نباید رو به افراط و یا تفریط بیاورد. این تعادل در یک خانواده‌ای، ممکن است 2فرزند باشد و در خانواده‌ی دیگری 4 فرزند.
اگر صرفا بدون تدبیر و آینده نگری صرفا خانواده‌ها را به فرزندآوری سوق دهیم مسلما همان اشتباهی را خواهیم کرد که چند دهه پیش صرفا خانواده‌ها را به محدودیت فرزندآوری سوق داده‌ایم. لازم است از هرگونه افراط و تفریط در این زمینه پرهیز کنیم.