انتظار فرج بالاترین وظیفه شیعه در زمان غیبت امام زمان علیه السلام است. این انتظار باید آمیخته اى از تعجیل ورضا باشد. باید از اعماق قلب بخواهیم که هر چه زودتر فرج آن حضرت برسد وظهور فرماید وحتى روزها وساعتها ولحظه ها را بشماریم وچشم منتظرمان دروازه غیبت را بنگرد، تا کى به سوى منتظران باز شود. ولى در همین حال باید به صلاح خداوند ومقدرات دقیق الهى راضى باشیم وزبان اعتراض نگشاییم ودر دل شبهه نکنیم که مبادا سر از انحراف بر آورد. عبارت بسیار ظریفى در این باره به ما آموخته اند:
أَنْتَظِرُ ظُهُورَکَ وظُهُورَ الْحَقِّ عَلى یَدَیْکَ... فَصَبِّرْنى عَلى ذلِکَ...
اى امام منتظَر! من منتظِر ظهور وغلبه حق به دست توام، واز خدا میخواهم که مرا از منتظران واقعى تو قرار دهد.
خدایا، من در دولت کریمه او رغبت دارم. او که از خلقت پنهانش کرده اى وبه اجازه تو از مردم غایب شده ومنتظر فرمان توست.
خدایا تو عالمى هستى که نیاز به آموختن ندارى وصلاح امر ولیّت را - درباره زمانى که به او اجازه دهى امر خود را ظاهر کند وپرده را کنار زند - خوب مى دانى.
پس در این باره به من صبر عنایت کن تا در آنچه مؤخر داشته اى عجله را دوست نداشته باشم، ودر آنچه تعجیل مى فرمایى تأخیر را دوست نداشته باشم. درباره آنچه پنهان کرده اى آشکار شدن را ودرباره آنچه کتمان کرده اى جستجو را دوست نداشته باشم. در تدبیر تو بحث نکنم ونگویم: (چرا) و(چگونه) و(چرا ولى امر ظاهر نمى شود، در حالیکه زمین از ستم پر شده؟) بلکه همه امورم را به تو بسپارم.
خدایا در نبود پیامبرت صلى اللَّه علیه وآله وغیبت ولیّت وانبوه دشمن وکمى افراد وشدت فتنه ها ما را یارى کن، با فتحى که هر چه زودتر برسانى وگرفتارى را بر طرف کنى ونصرتى که پشتیبانش باشى وسلطنت حقى که ظاهر نمایى ورحمتى از جانب تو که بر ما سایه افکنده وعافیتى از تو که ما را بپوشاند.
بخش مهدویت تبیان
منبع: کتاب صدایت مى زنم، سلامت مى دهم، دعایت مى كنم
نویسنده: محمد باقر انصارى زنجانى