رهروان ولایت ـ هر فرد و جامعهای که اطاعت شیطانهای انسانی و جنی را اختیار کند، گرفتار اموری میشود که شناسایی آن، میتواند گامی مهم برای شناسایی دوست و دشمن باشد؛ به این معنا که شیطان، دشمنی است که خود را به عنوان دوست معرفی میکند و امور باطل و نابهنجار را به عنوان کارهای نیک و پسندیده و مفید جلوه میدهد. پیروی از شیطان و همراه شدن با او آثار دنیوی و اخروی متعددی برای آدمی به دنبال دارد که در نتیجه آن نه تنها زندگی این دنیایی انسان، بلکه زندگی اخروی او را نیز دچار خسران عظیمی میکند که در اینجا به برخی از این موارد اشاره میگردد:
عذاب الهی
«یَا أَبَتِ لَا تَعْبُدِ الشَّیْطَانَ إِنَّ الشَّیْطَانَ کانَ لِلرَّحْمَنِ عَصِیًّا * یَا أَبَتِ إِنِّی أَخَافُ أَن یَمَسَّک عَذَابٌ مِّنَ الرَّحْمَن فَتَکونَ لِلشَّیْطَانِ وَلِیًّا»؛ «ای عموی من، شیطان را (با اطاعت از او) پرستش مکن، زیرا شیطان، خدای رحمان را همواره نافرمان است * ای پدر من، همانا بیم دارم که تو را عذابی از جانب خدای رحمان رسد و در نتیجه دوست و یاور شیطان شوی (در دنیا مورد لعن و در آخرت قرین آتش او گردی)». [1]
در این آیه شریفه حضرت ابراهیم(علیه السلام) عمویش را به پیروی از توحید، دعوت کرده و وقتی از او جواب مثبت نمیشنود، به آثار این کار اشاره میکند و میفرماید: « اگر مرا متابعت نکنی و توحید الهی را نپذیری و مشغول پرستش بتها شوی، آثار شوم و بدی متوجه تو میشود که تو را به مسیر معصیت و غضب خدا میکشاند».
مراد از عبادت شیطان در این آیه، پرستش او نیست؛ بلکه اطاعت نمودن اوامر و وسوسههای اوست.
سوق به فحشاء
«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ وَمَن یَتَّبِعْ خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ فَإِنَّهُ یَأْمُرُ بِالْفَحْشَاء وَالْمُنکرِ وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکمْ وَرَحْمَتُهُ مَا زَکا مِنکم مِّنْ أَحَدٍ أَبَدًا وَلَکنَّ اللَّهَ یُزَکی مَن یَشَاء وَاللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ؛ «ای کسانی که ایمان آوردهاید، پیروی از گامهای شیطان نکنید و هر کس از گامهای شیطان پیروی کند مسلّما او دستور کار زشت و ناپسند میدهد. و اگر فضل خدا و رحمتش بر شما نبود هیچ یک از شما هرگز (از فساد عقاید و اخلاق و عمل) پاک نمیشد، و لکن خداست که هر کس را بخواهد (در مراحل کمالات) پاک میکند و خداوند شنوا و داناست.» [2]
نفوذ افکار شیطانی به صورت اندک و تدریجی شروع میشود و بدون اکتفا به همان مقدار و یا عدم پیشگیری از همان ابتدای وسوسههایش، کار به جاهای باریک و خطرناک کشیده میشود. وسوسههای شیطان مرحله به مرحله، گام به گام و تدریجی است. او هرگز انسان پاکدامن را یکباره به آغوش فساد نمیکشاند؛ بلکه او را قدم به قدم به سمت آلودگی و گناه و فحشا میکشاند؛ در آغاز معاشرت و دوستی با آلودگان است. سپس شرکت در مجالس آنها، آنگاه فکر گناه، سپس ارتکاب مصادیق مشکوک و شبههناک و در نهایت انجام گناه یا شروع به معصیت کوچک است؛ و در گامهای بعدی گرفتار بدترین گناهان کبیره میشود و هیچ باکی ندارد.
رهبر فاسد، پیروانش را هم به فساد میکشاند؛ از این رو قرآن به مومنان هشدار میدهد که از شیطان پیروی نکنید؛ چرا که او شما را جز به فحشا و منکر دعوت نمیکند.
نابودی و عذاب دنیایی
«وَعَادًا وَثَمُودَ وَقَد تَّبَیَّنَ لَکم مِّن مَّسَاکنِهِمْ وَزَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِیلِ وَکانُوا مُسْتَبْصِرِینَ»؛ و قوم عاد و ثمود را نیز (هلاک نمودیم) و از مسکنهای (ویران شده) آنها (سرنوشت بدشان) برای شما روشن شد، و شیطان عملهای (زشت) آنان را در نظرشان آراست پس آنها را از راه (خدا) بازداشت در حالی که پیشتر اهل بصیرت (به توحید و دین) بودند». [3]
این آیه شریفه که درباره قوم عادو ثمود سخن میگوید، پایان کار آنان و علت آن را ذکر میکند که به خاطر لجاجت، شیطان کارهای ناروا و عقاید نادرست را در نظرشان زیبا جلوه داد و در نتیجه آنان از راه حق و پرستش خدا بازداشت؛ در حالی که چشم بینا و عقل و خرد داشتند و پیامبران الهی نیز راه حق را به آنان نشان داده بودند.
عدم تسلیم در برابر حق
«إِنَّ الَّذِینَ ارْتَدُّوا عَلَی أَدْبَارِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمُ الْهُدَی الشَّیْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَأَمْلَی لَهُمْ»؛ «همانا کسانی (از اهل کتاب) که پس از آنکه راه هدایت بر آنها روشن شده به پشت سر خود برگشتهاند (در عقاید سابق خود ماندهاند) شیطان ( باطلها و گناهان را) در نظر آنها آراسته نموده و در آرزوهای دور و درازشان افکنده است». [4]
گاهی وسوسههای شیطانی چنان موثر واقع میشود که شخص، بعد از ایمان به حق، از آن روی میگرداند و مرتد میشود.
شیطان با دو عامل آنها را به ارتداد میکشاند: اعمال ناشایست را در دیدگاهشان زیبا جلوه میدهد؛ آنها را به آرزوهای طولانی مشغول میکند تا به خیال رسیدن به این آرزوها با اعارض از دین حق، به مخالفان آنان بپیوندند. در حقیقت نه به آروزی خود میرسند و نه آخرت خویش را حفظ میکنند و مصداق خسرالدنیا و الاخره میشوند.
----------------------------------------------
پینوشت:
[1] سوره مریم آیه 44 و 45
[2] سوره نور آیه 21
[3] سوره عنکبوت آیه 38
[4] سوره محمد آیه 25
خلاصه ای از بیانات استاد سابقون در حلقه معرفت، مربوط به تاریخ 93/05/22
خلاصه سایر جلسات ایشان : www.jonbeshnet.ir/category/430