اگر پیامبران حق بودند چرا اکثریت آن ها را نپذیرفتند؟

به گزارش رهروان ولايت در وبلاگ گروه اينترنتی سفیران نور  آمده است:چرا اکثر مردم اونا رو نپذیرفتن؟ اینکه اکثریت مردم اونا رو کنار می زدن، نشونۀ ناحق بودنشون نیست!؟
توی جواب باید بگیم درسته که خیلی از مردم، پیامبرای خدا رو تکذیب می کردن و به کفر خودشون ادامه می دادن، اما سوالم اینه:

آیا اکثریت نشونه حقانیته؟

یعنی اگه اکثریت یه جامعه ای یه نوع طرز تفکر خاصّ رو نپذیرفتن، نشونۀ ناحق بودنش هست؟ یا اینکه ملاک تشخیص حقّ و باطل یه چیزِ دیگه است؟
خدا بهترین ملاک تشخیص حق از باطل رو به انسان داده، خدا به انسان «عقل» داده، اگه ریشه یه طرز تفکری (مثل معارفی که انبیاء منتشر می کردن) تو ترازوی عقل، سنگینی کرد و شهوت (به معنای عام مثل شهوت خوردن، شهوت مال و...) در مقابل این تفکر منطقی حرفی برای گفتن نداشت، خب معلومه که اینجا عقل پیروزه و باید به حرف اون گوش کرد.

اما یه عده عقل رو رها می کنن و میرن سراغ خواسته های دل! نمونه اش هم تو تاریخ کم نیست، خیلی ها بودن که دعوت پیامبران رو شنیدن و لبیک نگفتن! معجزه ها رو دیدن و ایمان نیاوردن!!

مثلا تو جریان حضرت نوح (علیه السلام) بعد نهصد و اندی سال تلاش و تبلیغِ دین خدا، عده بسیار کمی به حضرت ایمان آوردن!
حتی وقتی نوح به همراه اون عده کم، مشغول ساختن کشتی بودن، کفار اونا رو مسخره می کردن، اما وقتی نشونه های توفان معلوم شد، وقتی آب از دل زمین جوشیدن گرفت، وقتی از تنورها آب فوران می کرد، این جمعیت یه تکونی خوردن به یاد اخطارها و دعوت نوح افتادن اما حیف که دیر شده بود..... (1)

غرض اینکه خیلی ها حرف حق رو می شنون و بعضیا هم قبول می کنن، حتی از ضررهاش هم با خبرن اما باز هم انجامش می دن ، خیلیا می دونن رباخوری حرومه، می دونن نگاه به فیلم و عکس مبتذل حرومه و (که حتی تو زندگی روزمره شون هم مشکلاتی ایجاد می کنه)، می دونن خودارضائی ضرر داره و حرومه، و صدها گناه دیگه، اما بازم براش توجیه میارن و انجامش می دن، در حالی که هیچ عقل و منطقی اونو نمی پذیره! چرا؟ چون موافق شهوت و خواسته دلشون دارن عمل می کنن

قرآن یه آیه ای داره تو همین زمینه، خدا خطاب به پیامبرش می فرماید: هر چقدر هم تلاش بکنی، اکثریت مردم بهت ایمان نمیارن!! (2) چرا؟ چون «نه» گفتن به خواسته دل برا خیلیا سخته!

چون سختی کشیدن برای وعده ای که نمی بینن دشواره!!

اما غافل از اینکه اوناییکه به خدا ایمان آوردن و به حرف خدا گوش می دن، از اون آرامشی که خدا تو عبادت کردن بهشون میده، لذّت می برن.
حتماً برای شما هم اتفاق افتاده که دو رکعت نماز می خونی یا اینکه توی یه مراسم مذهبی شرکت می کنی، اونقدر آرامش می گیری که نمی خوای با چیزه دیگه ای عوضش کنی!

همۀ اینا نشونه های خداست!

پی نوشت ها:
1. تفسیر نمونه، ج9، ص99
2. «وَما أَكْثَرُ النّاسِ وَلَوْ حَرَصْتَ بِمُؤمِنین؛ هر چند بكوشی، اكثریت مردم ایمان نمی‌آورند. (یوسف/103)