به گزارش رهروان ولايت در وبلاگ گروه اينترنتی خداشناسی آمده است:معیار شرك اینکه، چیزی رو همتا و در عرض خدا قرار بدهیم، که سه حالت داره،اول شرك ذاتی یعنی، چیزی رو در وجود مساوی با خدا دونستن، مثل قرائتی از ثنویت (دو گانه پرستی زرتشتی)كه به دو واجب الوجود اعتقاد دارن،و یا قرائتی ازتثلیث(سه گانه پرستی مسیحیت) .دوم شرك در افعال، یعنی چیزی را در عمل و تأثیر هم ردیف خدا و مستقل از خدا دانستن، مانند قرائت دیگری از ثنویت زرتشتی كه "یزدان" را فاعل و خالق خیرات میدونن، و "اهریمن"را خالق شر، هر چند معتقد به وجوب ذاتی و استقلال وجودی اهریمن نباشن.سوم شرك در پرستش و عبودیت، یعنی به جای خدا یا در كنار او، دیگری را پرستیدن و معبود قراردادن مثل بت پرست ها.
هیچ یک از اقسام سه گانه شرك در مورد بزرگداشت اولیای الهی مطرح نیست؛ چون هیچ مسلمانی با شركت در جشن بزرگداشت ایشان، قائل به استقلال ذاتی و فعلی آنان از خدا نیست. از طرف دیگه، هیچ كس اولیای الهی رو معبود نمیدونه و مورد پرستش قرار نمیده.صرف شركت در جشن و سرور اولیای دینی، موجب شرك نمی شه؛ چون هدف از شركت در چنین مراسمی جز تكریم و احترام چیزی دیگه ای نیست واز جهت دیگه، قرآن با صراحت هرچه كامل تر ما رو به دوستی اهل بیت پیامبردعوت كرده.(شوری آیه 23)حالا اگه كسی بخواهد به این فریضه مذهبی بعد از چهارده قرن عمل كنه، راهش چیه؟ جز اینكه در روزهای شادمانی اهل بیت ، شادمان باشه و در ایام غم واندوه شون اندوهناك؟
حالا اگه کسی برای رضای خدا مجلسی بگیره، كه دراون محفل ، تاریخ زندگی و فداكاری های اهل بیت رو بازگو كنه و یا مظلومیت ومحرومیت اهل بیت رو از حقوق حقه خودشون بیان كنه، آیا یك چنین فردی جز ابراز علاقه و اظهار مودت به ذوالقربی (كه در قرآن بیان شده ) كار دیگه ای انجام داده ؟ ! علاوه بر اینکه احترام بزرگان ، تاسیس مجالس یادبود،حضور بر سر خاك و ابراز علاقه به آثار بزرگان، مرسوم تمام ملل واقوام جهان بوده و هست وبه هیچ وجه این عمل، شرك محسوب نمی شه.معاذالله به اهل بیت که رسید شرک می شه ؟! سبحان الله