به گزارش رهروان ولايت در وبلاگ گروه اينترنتی آرامش کجاست آمده است:امتحان میان ترم زبان انگلیسی داشتیم موقعی كه برگه امتحان رو تحویل دبیر زبان دادم پرسید: حیدریان قبولی؟ (هرچند خوب نوشته بودم) جواب دادم ما كه توی هزاران امتحان خدا رد شدیم رد شدن توی امتحان شما كه سهله، نگاهی همراه با تعجب و تاملی به من كردند و برگه امتحان رو تحویل گرفتند
قبل از اینكه وارد حوزه علمیه بشم (پیش دانشگاهی تجربی بودم) به این فكر می كردم كه خانواده ما ، والدینمون، معلممون، مربیامون مدیر و معاون مدرسه مون همه از اینكه نمره ای كم بیاریم ابراز ناراحتی می كنند و چه بسیار هم سرزنش می كنن(با سرزنش كردن شخصیت فرزندانمون رو زیر پا له نكنیم) اما اگه نوجوونی توی امتحانات خدا نمره كمی آورد كسی ابراز ناراحتی نمی كرد
می دیدم كه از همكلاسی هام كه اهل نماز نبودند و بعضی هاشون اهل گناه هم بودند اما كسی پیدا نمی شد كه از بی نمازی اونها ناراحت باشه و به این مطلب رسیدم كه چیزهایی زیاد مهم نیستند(مثل نمره) خیلی براشون مهمه ولی چیزهایی مثل ادب و اخلاق كه خیلی مهمند كاملا بی ارزشه
نمره گرفتن و مدرك گرفتن رو ارزش قرار دادیم ولی سواد علمی داشتن و ارزش انسانی داشتن رو پیش بچه ها كم ارزش جلوه دادیم و ثمره اون همون مطلبی هستش كه اساتید دانشگاه گفتند كه دانشجویان در گذشته بیشتر ادب و و احترام رو رعایت می كردند، در حالی كه اینها در دانشجویان امروزی كمرنگ شده
پدر و مادرهای بزرگوار بدونند كه مدرك بدون سواد و ادب و اخلاق ظلم به جامعه و افراد اون هستش، اینقدر دنبال این نباشیم كه نمرات فرزندانمون خوب باشه بلكه ببینیم چقدر یاد گرفته اند و چقدر انسانیت به خرج می دهند
به امید روزی كه توی امتحانات الهی سربلند بیرون بیایم و امام زمانمون هم به ما افتخار كنه
وبلاگستان