همسر فرعون از قوم فرعونيان بوده يا از قوم موسي است؟

همسر فرعون قبل از ازدواج با فرعون از گروه و قوم فرعونيان بوده يا از قوم موسي بوده است؟

پاسخ:

آسيه از زنان نام آوري است كه سرگذشت وي در قرآن مجيد آمده است. او بانوي اول مصر و همسر فرعون پادشاه مستبد و خودخواه آن مملكت باستاني بود ظلم و بيدادگري فرعون در تاريخ بشر ضرب المثل است و نيازي به توضيح ندارد. فرعون نيز مانند نمرود پادشاه بابل هم خود دعوي خدايي داشت و هم حافظ و نگهبان بتخانه ملت و مروّج بت پرستي قوم بود.
فرعون كه از كم رشدي و فرومايگي قوم استفاده مي كرد كارش به جايي رسيد كه نه تنها خود را خداي مردم خواند بلكه گفت، خداي خدايان هستم ولي همسر او آسيه زني بود كه در هاله اي از نجابت، لياقت و پاكي قرار داشت آسيه با اينكه زن چنان عنصر گردنكش و خطرناكي بود ولي وي تا آنجا در درگاه خداوند تقرب يافته است كه پيغمبر اسلام ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ فرمود:
بهترين زنان بهشتي چهارتن هستند : آسيه دختر مزاحم همسر فرعون، مريم دختر عمران، خديجه دختر خويلد، فاطمه دختر محمد ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ و برتر از همه آنها فاطمه است.(1)
اما در مورد اينكه آسيه قبل از ازدواج با فرعون از كدام گروه بود اقوالي نقل شده كه برخي از آنها را مي آوريم:
1. در مجمع البيان في تفسير القرآن آمده است:
آسيه زني بود از بني اسرائيل كه از زيبارويان و پيامبرزادگان بود به مؤمنين رحم مي كرد و به آنها صدقه و احسان مي نمود.(2)
2. در تفسير اثناء عشري آمده است كه:
آسيه زن فرعون از صلحاي زنان بني اسرائيل بود.(3)
3. در تفسير احسن الحديث چنين گفته شده است: «آسيه دختر مزاحم از بني اسرائيل بود فرعون او را به زني گرفت. او از نسل انبياء بود و به مؤمنان رحم و احسان مي نمود.»(4)
4. در تفسير اثنا عشري گفته شده است كه: «بنابر قولي آسيه عمه حضرت موسي ـ عليه السلام ـ بود».(5)
فرعون پادشاه قبط بود در آن زمان، آن سرزمين از دو قوم قبطيان و بني اسرائيل تشكيل شده بود كه اكثر و اغلب بني اسرائيل جزء بردگان پادشاهان قبط بودند. و حضرت موسي ـ عليه السلام ـ جزء قوم بني اسرائيل بود.
بنابراين به احتمال قوي آسيه همسر فرعون قبل از ازدواج با فرعون از قوم بني اسرائيل همان قوم حضرت موسي ـ عليه السلام ـ مي باشد.

پاورقی:

1. علامه طباطبايي، تفسير الميزان، ج 19، ص 40.
2. ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 18، ص 164، تهران، انتشارات فراهاني، 1360.
3. حسين بن احمد بن حسيني شاه عبدالعظيمي، تفسير اثني عشري، انتشارات ميقات تهران، 1363، ج 10، ص 106.
4. سيد علي اکبر قرشي، تفسير احسن الحديث، انتشارات بنياد بعثت تهران، 1377، ج 8، ص 17.
5. اثني عشري، ج 13، ص 233.
منبع: نرم افزار پاسخ - مرکز مطالعات و پاسخ گویی به شبهات