رهروان ولایت ـ پيامبر اكرم (صلي‌الله‌عليه‌وآله) و اصحاب آن حضرت، در آخرين حجّ پيامبر (كه حجة‌الوداع ناميده شد) در راه برگشت به مدینه به جایی که غدیر نامیده میشد رسیدند. آنجا بود كه اين آیه نازل شد: «يَا أَيُّهَا الرَّ‌سُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّ‌بِّكَ؛[مائده/67] ای پیغمبر، انچه که از پروردگارت به تو نازل شده (به خلق) برسان، اگر نکنی، پیغام او را نرسانده ای»
طبق فرمان پیغمبر، آنهایی که جلو رفته بودند، برگشته و منتظر قافله های عقبی ماندند تا به آن مکان برسند.
وقتی که تمام حجّاج دور هم جمع شدند، رسول خدا (صلي‌الله‌عليه‌وآله) بر روی منبری که از جهاز شتر درست کرده بودند رفت و پس از حمد و سایش خداوند، فرمود: آیا من از انچه که شما بر خود، حق (اختیار) دارید، بیشتر اختیار ندارم؟
تمام حاضران گفتند: صحیح است.
سپس پيامبر(صلي‌الله‌عليه‌وآله) بازوی علی (علیه‌السلام) را گرفت و فرمود: هر که را من صاحب اختیار هستم، علی (علیه السلام) هم اختیار دار اوست.
سپس به درگاه خدا دعا کرد و فرمود: خدایا دوست باش با کسی که او را دوست دارد و دشمنی کن با کسی که با او دشمنی کند و دست یاری ده به کسی که او را یاری کند و خوار و ذلیل کن هر که او را حقیر کند.
بعد از ان سه روز طول کشـید تا مراسم بیعت و تهنیت به پایان رسید.[1]
حال، تکلیف خلافت کبرای الهی معلوم و خلیفه رسول خدا منصوب شده است، مردم، او را شناخته و با او بیعت کرده‌اند، دیگر وقت آن رسیده بود که مراسمی چون تاج گذاری برگذار شود؛ پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) امیر المومنین(عليه‌السلام) را خواست و عمامه خود را که سحاب نام داشت، بر سر وی نهاد و دنباله‌های آن را تا روی شانه‌هایش آویخت و فرمود: «یَا عَلیُّ! اَلْعَمَائِمُ تِیجَانُ الْعَرَب؛ یعنی عمامه تاج عرب است و فرمود عمامه سیمای اسلام است»[2] عمامه علامتی است که مسلمان را از مشرک جدا می کند.
-------------------------------------
پی نوشت:
1:سوره5.ایه66
2: الغدیر ج1 ص 270
3: مناقب الامام امیرالمومنین (علیه‌السلام) ج،2، ص389، حدیث 864.