به گزارش رهروان ولايت در وبلاگ گروه اينترنتی رهپویان قرآن آمده است:خیلی وقتها ما آدها از فرصتهای که داریم نمی تونیم به خوبی استفاده کنیم، شاید اصلاً قدر و ارزش فرصت رو ندونیم ولی وقتی که اون فرصت رو از ما می گیرن تازه می فهمیم چه چیزی رو از دست دادیم با این مقدمه کوتاه می خواستم در مورد فرصت صحبت کنم
سوال :به نظرتون ما توی زندگی به چه فرصت های مواجه هستیم ؟
انواع فرصت :
فرصت برای بالا بردن سطح معلومات و آگاهی ، فرصت برای کمک به دیگران فرصت برای جبران اشتباهات و فرصت برای خوب بودن و دوری از بدی و خیلی از فرصت های دیگه ....
مجال این نیست که ما در این پست در مورد همه این فرصت ها بحث کنیم به خاطر همین در مورد مهم ترین فرصتی که هر انسان در اختیار داره می خواهیم بحث کنیم.
فرصتی برای شکر کردن :
یکی از بزرگترین نعمتهای که خدای عزیز و مهربون به هر کسی عنایت کرده توفیق زندگی و نفس کشیدن هست ،نعمت بزرگی که کمتر کسی توانسته از عهده شکر این نعمت بیرون بیاد. خیلی از ماها می دونیم که برای جمع آوری توشه و بهره توی این دنیا دارم زندگی می کنیم ولی با این آگاهی و دانش بازهم نتونستیم از فرصت های که خدای عزیز بهمون داده استفاده کنیم یکی از کمترین حقوقی که خدای عزیز از همه بنده های خودش طلب می کنه وظیفه شکر گذار هست شاید شکر گذار نبودن بنده ها یکی از مواردی باشه که خدای عزیز خیلی از دست بنده هاش گلایه کرده .
(وَإِنَّ رَبَّكَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا یَشْكُرُونَ )(و، پروردگار تو فضل خود را بر مردم ارزانی می دارد ، ولی بیشترینشان شکرنمی گویند (النمل : 73)
حقیقت شکر در احادیث
راجع به حقیقت شکر احادیث زیادی موجود است از جمله:
امام علی علیه السلام می فرماید: «شُکرُ کُلِّ نِعمَةٍ الوَرَعُ عن مَحارِمِ اللَّهِ» : ''شکر هر نعمتى پرهیز کردن از حرامهاى خداوند است ''.
فرصت توبه کردن :
یکی از مهم ترین و بزرگترین فرصتهای که خدای عزیز به همه بنده ای خودش عنایت کرده فرصت توبه و دوری کردن از بدی هاست خیلی از ما آدم ها قدر این نعمت رو نمی دونیم و تا لحظه آخر حاضر نیستیم از کار های زشتمون دست برداریم تازه وقتی که چشمون به اون دنیا باز میشه تصمیم توبه کردن می کنیم ولی چه سود که در آخرت جای توبه کردن نیست .
(یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً عَسى رَبُّكُمْ أَنْ یُكَفِّرَ عَنْكُمْ سَیِّئاتِكُمْ وَ یُدْخِلَكُمْ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ یَوْمَ لا یُخْزِی اللَّهُ النَّبِیَّ وَ الَّذینَ آمَنُوا مَعَهُ نُورُهُمْ یَسْعى بَیْنَ أَیْدیهِمْ وَ بِأَیْمانِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنا أَتْمِمْ لَنا نُورَنا وَ اغْفِرْ لَنا إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَیْءٍ قَدیرٌ)( اى كسانى كه ایمان آوردهاید، به درگاه خدا توبه كنید توبهاى از روى اخلاص. باشد كه پروردگارتان گناهانتان را محو كند و شما را به بهشتهایى داخل كند كه در آن نهرها جارى است. در آن روز، خدا پیامبر و كسانى را كه با او ایمان آوردهاند فرو نگذارد، و نورشان پیشاپیش و سمت راستشان در حركت باشد. مىگویند: اى پروردگار ما، نور ما را براى ما به كمال رسان و ما را بیامرز، كه تو بر هر كارى توانا هستى.) (تحریم :8)
ویژگىهاى توبه خالص
شخص تائب باید داری یک سری ویژگی های اصلی باشد از جمله :
1. از اینكه توبهاش پذیرفته نشود، باید بترسد.
2. امید داشته باشد كه توبهاش پذیرفته شود.
3. اطاعت و بندگى خدا را ادامه دهد: «عسى ربكم ان یُكفّر عنكم سیّئاتكم».
رسول اكرم صلى الله علیه و آله :
اَمّا عَلامَةُ التّائِبِ فَاَربَعَةٌ: اَلنَّصیحَةُ لِلّهِ فى عَمَلِهِ وَ تَركُ الباطِلِ وَ لُزومُ الحَقِّ وَ الحِرصُ عَلَى الخَیرِ ؛
نشانه توبه كننده چهار است: عمل خالصانه براى خدا، رها كردن باطل، پایبندى به حق و حریص بودن بر كار خیر.
(تحف العقول، ص 20)
سخن آخر از خداوند منان در خواست می کنم که این توفیق بزرگ را به همه ما عنایت کند که در این دنیای زیبا قدر و ارزش فرصتهای زیبایی که خداوند منان به همه ما عنایت کرده را بیشتر بدانیم .