به گزارش رهروان ولايت در وبلاگ گروه اينترنتی جهان شناسی آمده است: ظمقاله ای را خواندم که در آن نویسنده سعی کرده بود به گمان خودش با بررسی مسائل خرافی در قرآن به ردّ مبانی آن بپردازد.در بخشی از این مقاله به سؤالی برخوردم که بررسی آن پست مستقلی میطلبد:
چطور ممکن است این جنیان که خودشان از آتش آفریده شدند در آتش جهنم بسوزند؟!مگر آتش را میتوان با آتش از بین برد و عذاب کرد؟!
در پاسخ به این سؤال ابتدا قضیه ای را که قاضی نورالله شوشتری از بهلول دانا نقل کرده می آورم:
روزی بهلول از کنار خانه ابوحنیفه (از پیشوایان اهل سنت) عبورمیکرد. در این هنگام شنید که وی به شاگردان خویش میگوید:
امام جعفرصادق(علیه السلام) سه مطلب گفته است که من آن را دوست نداشته ونمی پسندم. اول آنکه میگوید: شیطان با آتش جهنم عذاب میشود.
چگونه شیطان که خود از آتش است، با آتش عذاب میشود؟
دیگر آنکه میگوید: خدا را نمیتوان دید. چگونه چیزی را که موجود باشد نمی توان دید؟
سوم آنکه میگوید: انسان در کارهای خویش، فاعل مختار است و حال آنکه نصوص و متون دینی برخلاف آن است. (و خداوند خالق و پدیدآورنده همه چیز است.) بهلول کلوخی برداشت و به طرف ابوحنیفه پرتاب کرد و گریخت. کلوخ به پیشانی ابوحنیفه خورد و او راآزرد. پس از دستگیری بهلول، برای شکایت وی را نزد حاکم بردند.
بهلول به او گفت: چه آزاری از سوی من به تو رسیده است؟
ابوحنیفه گفت: کلوخی به پیشانی ام زده و سر من را به دردآورده ای.
بهلول گفت: درد را به من نشان بده؟
ابوحنیفه گفت: درد را چگونه میتوان دید؟
بهلول گفت: پس چرا (بر امام صادق(علیه السلام) اعتراض میکردی و میگفتی چگونه میتوان گفت که خداوند موجود است ولی نمیتوان او را دید؟
علاوه آن کلوخ خاک بود و تو نیز از خاک هستی پس نمی بایست خاک از خاک آزار ببیند وعذاب شود. همچنین من تقصیری ندارم و بایداز خدا شکایت کنی، زیرا تو خود میگفتی انسان فاعل کارهای خویش نیست و همه کارها به دست خداست.
پس چرا تو مرا نزد حاکم آورده و ادعای قصاص میکنی؟
ابوحنیفه با شنیدن سخنان منطقی و عاقلانه بهلول شرمنده شد و ازشکایت خویش منصرف گشته، جلسه دادگاه را ترک کرد.(1.إحقاق الحق و إزهاق الباطل، ج28، ص: 531)
همجنس بودن مانع از عذاب دیدن و تأثیر و تأثر نمیشود. ما انسانها نیز از خاك آفریده شده ایم، در عین حال اگر خشتی بر پیكرمان فرود آید از آن آسیب خواهیم دید.
علاوه بر این كه، حقیقت آتش جهنم برای ما روشن نیست. آنچه مسلم است این كه اگر بخواهیم آن چیزی كه در آن جا موجود است را به چیزی كه در این دنیا هست تشبیه كنیم، نزدیكترین امر آتش است؛ اما آیا آن آتش هم از هیزم های چوبی و یا سوختهای دنیوی برافروخته می شود؟
قرآن این مسأله را نفی میكند. در سوره بقره، آیه 23 میفرماید:فاتقّوا النار الّتی و قودها الناس والحجاره ؛از آتش بترسید كه از درون خود انسانها و سنگها شعله ور میشود ".
و یا درسوره همزه، آیه 6 و 7 میفرماید: "آتش سوزان پروردگار كه از درون دلها سرچشمه میگیرد و بر قلبها سایه میافكند".
نیز از تعابیری همچون " بلَ تَأْتِیهِم بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا یَسْتَطِیعُونَ رَدَّهَا ؛ آری، این مجازات الهی به صورت ناگهانی به سراغشان آمده و مبهوتشان می كند، آنچنان كه توانایی دفع آن را ندارند" ( انبیاء،(21) آیه 40.
از مشابه این آیات فهمیده می شود كه عذاب های قیامت همه چیزش با عذاب دنیا متفاوت است (تفسیر نمونه، ج 13، ص 410 و ج 24، ص 287.).