رهروان ولایت ـ داستان کربلا یک تاریخ و یا داستان یک سرزمین نیست، بلکه داستان کربلا یک فرهنگ است. اگر از شروع خلقت آدم تا امروز هیچ تاریخ هدایتگری وجود نداشت، مگر حادثه کربلا، همین یک حادثه برای نجات بشریت کافی بود. چرا که این حادثه اگر چه از نظر زمانی، زمان زیادی را به خود اختصاص نداده است، ولی به قدری از نظر معنوی و روحی بالا است که وسعت آن به وسعت تاریخ کل بشر است.
عزاداری و پوشیدن لباس مشکی برای شهادت امام حسین(علیهالسلام) و مصیبتهای وارده بر اهل بیت پیامبر(صلّاللّهعلیه وآله) کوچکترین کاریست که محبیّن آن بزرگواران میتوانند انجام دهند.
دلایل زیادی بر این عرض ارادت و لزوم عزاداری وجود دارد که به دو دلیل از قرآن کریم اشاره میکنیم.
1.تعظیم شعائر الهی
بزرگداشت ایّام میلاد و شهادت معصومین(علیهمالسلام) از مصادیق تعظیم و بزرگداشت شعائر الهی است که قرآن کریم ما را به آن امر فرموده و آن را از نتایج تقوای قلب شمرده و میفرماید: «و مَن یُعظَم شَعائِرَ اللّهِ فَانَها مِن تَقوی القُلوب[حج/32 ] کسی که نشانههای خدا را بزرگ بشمارد، این بزرگداشت، نشانه تقوای دلهاست».
شعائر الهی یعنی هر علامت و نشانهای که انسان را به یاد خدا میاندازد؛ که اهل بیت(علیهمالسلام) از بزرگترین نشانهی خداوند هستند. بنابراین عزاداری برای اهل بیت(علیهمالسلام) و اولیای الهی و هر آنچه که نشانه و علامتی برای این عزاداری باشد، مثل پوشیدن لباس مشکی و سیاه پوش کردن مساجد و خیابانها و برپایی مجالس عزا و... از مصادیق تعظیم شعائر الهی و تقوای قلب میباشد.
علامه طباطبایی میفرماید: «دوستی دوستان خدا و پیروی از آنان، مانند پیغمبر اکرم(صلّاللّهعلیه وآله) و اهل بیت او و علما و بزرگان دین و قرآن و اخبار، خلاصه آنچه انسان را به یاد خدا میاندازد، در حقیقت دوستی و اخلاص نسبت به خداست و ابدا شرک نیست. بنابراین تقرب به آنها، تقرب به خدا و تعظیم آنها، تقواست.... زیرا شعائر خدا همان علائمی هستند که به سوی خدا دعوت میکنند و در این آیه هیچگونه قید و شرطی نیست. بلکه مطلق چیزهایی که از آیات و علائم خدا هستند و انسان را به یاد او میاندازد، مشمول آن میباشد و احترام و تعظیم آنها دلیل بر تقوا است».[1]
2.وجوب موّدت اهل بیت(علیهمالسلام)
قرآن کریم موّدت نسبت به اهل بیت پیامبر(صلّاللّهعلیه وآله) را به عنوان مزد رسالت از سوی امت بر همه مسلمین واجب ساخته و در این رابطه میفرماید: «قُل لا أَسئَلُکُم علیهِ اجرَاً اِلا المَوّدَةَ فی القُربی[شوری/23] ای پیامبر، بگو من از شما اجر رسالت نمیخواهم، جز اینکه به خویشاوندان من مودت و محبت داشته باشید».
اگر هیچ آیه و دلیلی بر لزوم عزاداری نداشتیم، همین یک آیه بر آن کفایت میکرد. عزاداری و اعلام محبت نسبت به اهل بیت(علیهمالسلام) و اعلام انزجار از قاتلین و دشمنان آنان، کمترین مرتبه موّدت نسبت به آنان است. موّدت اهل بیت(علیهمالسلام) کلید و عامل سعادت دنیا و آخرت جامعه اسلامی است؛ در واقع موّدت، دوستی و پذیرش رهبران متخصص و حاکمیت آنها در جامعه است.
بنابراین عراداری برای اهل بیت(علیهمالسلام) از کمترین وظایفی است که نسبت به دستور صریح قرآن درباره موّدت آنها انجام میشود.
--------------------------------------------
پینوشت:
(1). تفسیر المیزان، ج1،ص580.