به گزارش رهروان ولايت در وبلاگ گروه اينترنتی سفیران نور آمده است:اون موقعی که ابن زیاد بصورت ناشناس وارد کوفه شد و استقبال گسترده و پر شور مردم رو دید، به محبوبیت امام حسین(علیهالسلام) پی برُد؛ چون مردم فکر می کردن این امام حسین هست که اومده اما اشتباه می کردن!
ابن زیاد با دیدن همچین استقبالی سیاستهای مختلفی رو پی گرفت تا مردم رو به سمت خودش بکشه و در واقع زمینۀ قیام یا بهتر بگم "خیانت" کوفیان بر علیه امام حسین(علیهالسلام) رو رقم زد!
سیاست روانی: ابن زیاد بعد از اینکه وارد کوفه شد، تو مسجد جامعِ این شهر، رو به مردم خودش رو برای فرمانبردارها مثل پدری مهربان و برای نافرمانها شمشیر و تازیانه رو به رخ کشید!(1)
ابن زیاد، بعد از بیعت گرفتنِ مُسلمبنعقیل از کوفیان، بازم با عملیات روانی، که سپاه عظیمی از شام به سمت کوفه در حال حرکته(!) مردم و مخصوصاً زنها رو نسبت به اون سپاه و از بین رفتن مردهاشون ترسوند(2) و شب هنگام، مُسلم رو تو کوچههای کوفه تنها گذاشت!
سیاست اجتماعی: تو زندگی قبیلهگی یه شغلی بوده به اسم عِرافَت، مثل ثبت احوال خودمون، با این تفاوت که هر عَریفی، وظیفه ثبت احوال و اولاد و آمارگیری از دین، مذهب و گرایش افرادِ قبیلۀ خودش رو به عهده داشت.
ابن زیاد، رو به این عریفها میگه:
«شما باید نام غریبان و مخالفان امیرالمؤمنین یزید را كه در عرافت شما هستند، براى من بنویسید. همچنین هر كس را از حروریه (خوارج) و مشكوكین كه نظر بر اختلاف پراكنى دارند، باید به من گزارش دهید. كسى كه به این دستور عمل كند با او كارى نداریم؛ اما هر كس ننویسد باید ضمانت عرافت خود را به عهده بگیرد و نباید هیچ مخالف و یاغى در عرافت او با ما مخالفت كند. اگر چنین نشود، از پناه ما خارج شده و مال و خون او بر ما حلال است. هر عریفى كه در عرافت او از شورشیان علیه امیرالمؤمنین (یزید) كسى یافت شود، آن عریف بر در خانهاش به دار آویزان خواهد شد و همه آن عرافت را از پرداخت عطاء محروم خواهم كرد»(3)
این از سیاست اجتماعی، اما مهمترین سیاستی که همچین بیربط هم به سیاستهای به کار رفتۀ بالا نیست، "سیاست اقتصادی" هست که توصیه میکنم حتماً بخونید.
سیاست اقتصادی: توی اون زمان، معمولاً منبع درآمد، یا بهتر بگم منبعِ خورد و خوراک مردم، دو تا چیز بیشتر نبوده، یکی عطاء و دیگری جیره، که هر دو از طریق حکومت تأمین میشده، بخاطر همین دنبال کشاورزی و صنعتگری نمیرفتن، این کارها رو مخصوص موالی (همپیمانان غیرعرب) میدونستن و اصلاً یه پله بالاتر، این کارها رو تو شأن خودشون نمیدونستن!!!(4)
عطا اون پولی بوده که از حکومت میگرفتن و جیره هم کمکهای جنسی مثل خرما، گندم، روغن و... بوده
فکر کنم متوجه شدین که چی می خوام بگم، بله! حکومتها مخصوصاً حکومت بنیامیه و بالاخص ابنزیاد از این قضیه به خوبی به نفع خودشون استفاده کردن
یکی از تهدیدهای ابنزیاد قطع کردن همین عطا و جیرهها بود، بخاطر همین عریفها و افراد دیگه سعی میکردن مخالفهای حکومت رو ساکت کنن.
همچنین یکی از شگردهای ابن زیاد برای پراکنده کردن مردم از کنار مسلم، زیاد کردن عطا و جیره بود(5) که به نظرم خوب جواب داد!
ابن زیاد با همین شگرد تونست لشکری بالغ بر "30هزار نفر" برای مقابله با امام حسین(علیهالسلام) جمع کنه(6) لشکری که (فقط) دلشون با امام حسین بود!!!(7)
امام حسین(علیهالسلام) هم با درک این واقعیت، تو سخنرانیشون تو روز عاشورا به همین مطلب اشاره دارن و می فرمایند:
كلكم عاص لامرى مستمع لقولى، قد انخزلت عطیاتكم من الحرام و ملئت بطونكم من الحرام فطبع على قلوبكم؛
«همه شما علیه من عصیان مىورزید و سخنان مرا گوش نمىدهید؛ [علّت آن این است كه] عطاهاى شما از مال حرام فراهم آمده و شكمهایتان از حرام انباشته شده است و این باعث مُهر خوردن بر دلهایتان گشته است».(8)
پس تا حدودی فهمیدیم که بهانههای خیانت کوفیان به امام زمانشون چی بوده.
پی نوشت ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. وقعة الطف، ص 110
2. همان، ص 125
3. وقعة الطف، ص 11؛ تاریخ طبرى، ج 4، ص 267
4. الحیاة الاجتماعیة و الاقتصادیة فى الكوفة، ص 219.
5. وقعة الطف، ص 125؛ تاریخ طبرى، ج 4، ص 277
6. بحارالانوار، ج 45، ص 4
7. حیاة الامام الحسین(ع)، ج 2، ص 453.
8. بحارالانوار، ج 45، ص 8.