مرگ پایان خط یاشروعی دوباره

رهروان ولایت ـ اين از بيانات نوراني سيد الشهداء(سلام الله عليه) است، روز عاشورا در آن بحبوحه جنگ، مرگ را حضرت معنا كرده و فرمود: بسياري از مردم خيال مي‌كنند كه مرگ يك گودالي است، يك چاله‌اي است و انسان در آن چاله فرو مي‌رود و حال آنکه مرگ يك پل هست، چاله نيست، انسان از اين پل رد مي‌شود، آن طرفش برزخ است: «صَبْراً بَنِي‏ الْكِرَامِ‏ فَمَا الْمَوْتُ‏ إِلَّا قَنْطَرَةٌ»[1]

شما قبر را مي‌بينيد، بله قبر يك چاله‌اي بيش نيست؛ ولي انسانيت انسان كه در اين چاله نمي‌رود، مرگ پل هست، پل ـ حالا چه فلزي باشد چه چوبي باشد ـ يك ابزاري مي‌خواهد، اين پل اگر لرزان باشد مي‌افتد، زيرش هم كه گودال جهنم است؛ اين پل را شما بايد بسازيد، با ابزارتان بسازيد، محكم بسازيد، سريع بسازيد، صاف بسازيد، نزديك بسازيد، اگر پل مشكل نداشته باشد، ابزارش محكم باشد، صاف باشد زود رد مي‌شويد.

اين بيان نوراني پيغمبر(صلّي الله عليه و آله و سلّم) فرمود: «تُحْفَةُ الْمُؤْمِنِ‏ الْمَوْت‏» [2]هيچ هديه‌اي براي انسان بهتر از هديه مرگ نيست، براي اينكه تمام وجودش از اين مرگ لذت مي‌برد، اوليا را مي‌بيند، انبيا و معصومين را مي‌بيند،اين يك تفسيري است؛ فرمود: «صَبْراً بَنِي‏ الْكِرَامِ» که مرگ چاله نيست، مرگ گودال نيست، مرگ سياه‌چاله نيست، مرگ نفاد نيست، مرگ پل است. اين حرفها قبلاً نبود، پيامبر آمد حيات را معنا كردند، موت را معنا كردند، انسان را معنا كردند و فرمودند حيات گياهي يك طرف، حيات حيواني يك طرف، شما حيات انساني داريد، شما هميشه زنده‌ايد، مرگي در كار نيست، بلکه شما روي مرگ پا مي‌گذاريد و مرگ را زير پايتان له کرده و عبور مي‌كنيد، شما بر پل مسلّط هستيد يا پل بر شما؟

فرمود: «فَمَا الْمَوْتُ‏ إِلَّا قَنْطَرَةٌ»؛ آدم كه عبور مي‌كند اين پل زير پاي اوست، مرگ زير پاي ماست، ما روي مرگ پا مي‌گذاريم و به آن طرف مي‌رويم.

اين تعبير لطيف قرآني باعث مي‌شد كه ائمه(عليهم السلام) اين را باز كردند، مفسّران راستين همين‌اند، فرمود: {كُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ} [185 آل عمران] هر كسي مرگ را مي‌چشد، مثل اينكه يك ليوان آب را يا يك ليوان شربت را يا يك استكان چاي را مي‌چشد؛ يعني ذائق آن مذوق را هضم مي‌كند. اين تعبير نوراني سيد الشهداء (سلام الله عليه) در آن بحبوحه روز عاشورا نشان مي‌دهد كه اينها در هر حالي مفسّر قرآن بودند، فرمودند مرگ زير پاي شماست، شما از روي اين مرگ رد مي‌شويد، از چه مي‌ترسيد، آخر آدم از پل مي‌ترسد، آدم از زير پل كه چاله است مي‌ترسد، از مرگ كه نمي‌ترسد، فرمود:«صَبْراً بَنِي‏ الْكِرَامِ‏ فَمَا الْمَوْتُ‏ إِلَّا قَنْطَرَةٌ تَعْبُرُ بِكُم‏»

برگرفته ازتفسیر آیت الله جوادی سوره مبارکه زمر آیات 38 تا41 درتاریخ دوشنبه 10 آذر1393

ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ 

پی نوشت

[1]معاني الأخبار، الشيخ الصدوق، ص289

[2]المجازات النبویه،السیدالشریف الرضی ج1ص327