رهروان ولایت ـ انقلاب اسلامی ایران با الهام از قیام سیدالشهدا(علیه‌السلام) و با به‌کارگیری تفکر قوی شیعی و هم‌چنین با پذیرش ولایت فقیه که مبتنی بر ولایت معصومین است، زمینه‌ساز قیام حضرت مهدی(علیه‌السلام) و مقدمه ظهور ایشان است.
امّا سوال و ابهامی که وجود دارد این است که آیا قیام و انقلاب‌های قبل از قیام حضرت مهدی(علیه‌السلام) صحیح است و مشروع یا باطل است و طاغوتی؟
منشأ این پرسش روایاتی است که در کتب روایی شیعه نقل شده است؛ از جمله این‌که امام محمد باقر(علیه‌السلام) فرمودند:«هر پرچمى كه پيش از نهضت قائم آل محمد(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) برافراشته گردد، برافرازنده آن طاغوت مىباشد كه مردم وى را عبادت نموده، و از پرستش خداى(عزوجل) إعراض نمودهاند».[1] هم‌چنین امام صادق(علیه‌السلام) نیز در حدیثی فرمودند: «هيچ‌يك از ما اهل بيت تا روز قيام قائم ما(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) برای جلوگيری از ستمی يا برای به پا داشتن حقّی خروج نمی‌كند، مگر آن‌كه بلا و آفتی، او را از بيخ بَركند و قيام او بر اندوه ما و شيعيانمان بيافزايد».[2]
در پاسخ باید گفت:
اولا، ظاهر این روایات با مسلّمات فقهی و سیره خود اهل بیت(علیهم‌السلام) و آیات قرآن در تعارض است. چرا که دفع ظلم، در صورت توانایی واجب است و پذيرفتن آن حرام، و قرآن نیز به صراحت دستور می‌دهد حکومت ظالمان و گردن‌کشان و جابران را نابود کنید و اولین واجب الهی را برقراری عدالت اجتماعی می‌داند، لذا مبارزه با حکومت طاغوت در صورت توانایی از اوجب واجبات است.[3]
به عنوان مثال قرآن کریم می‌فرماید:«وَ إِن طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا فَإِن بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَى فَقَاتِلُوا الَّتِي تَبْغِي حَتَّى تَفِيءَ إِلَى أَمْرِ اللَّهِ فَإِن فَاءتْ فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ [حجرات/9] و اگر دو طايفه از مؤمنان با هم بجنگند ميان آن دو را اصلاح دهيد و اگر [باز] يكى از آن دو بر ديگرى تعدّى كرد، با آن [طايفهاى] كه تعدّى مىكند بجنگيد تا به فرمان خدا بازگردد، پس اگر باز گشت، ميان آن‌ها را به عدالت سازش دهيد و ظلم نکنید كه خدا دادگران را دوست مىدارد».
در اين آيه شريفه به مبارزه علیه ظلم و ستم‌کاری امر شده است، حتی اگر آن گروه مسلمان باشند و آیه اختصاص به زمان خاصی هم ندارد، پس چه‌طور می‌توان گفت كه سكون و سكوت مسلمانان برای هميشه آن هم در برابر ظلم و بی‌عدالتی در زمان غيبت جایز است؟
بنابراین بايد اين قبيل روايات را بر قيام خودسرانه و مستبدّانه در عرض ولايت امام معصوم حمل کرد، نه هر قیامی؛ ولو برای اقامه حق و برپایی دین باشد. شاهد آن واژه «طاغوت» و جمله «يعبد من دون الله» است که در دو حديث فوق، به خوبى بيان‌گر آن است كه مقصود از پرچم بر افراشته شده پيش از قيام قائم، پرچمى است كه در مقابل خدا و رسول خدا و امام برافراشته گردد و برافرازنده در مقابل حكومت الهی، حكومتى تأسيس كند و در پى آن باشد كه به خواسته‌هاى خود جامه‌ی عمل بپوشاند.
بنابراين، نمى‌توان شخص صالحى كه براى حاكميت دين، قيام و اقدام كرده، را طاغوت خواند؛ زيرا در اين صورت، چنين پرچمى، نه تنها در مقابل پرچم قائم برافراشته نشده، بلكه در مسير و جهت او خواهد بود.
ثانیاً، قیام‌هایی قبل از قیام حضرت، رخ داده است که مورد تأیید اهل بیت(علیهم‌السلام) قرار گرفته که از آن جمله، قیام خود سیدالشهدا(علیه‌السلام) و قیام زید بن علی، قیام مختار و توابین و... که مورد تأیید اهل بیت قرار گرفته است.
از طرفی انقلاب اسلامی و قیام ملّت ایران در برابر ظلم و استکبار، مورد تأیید اهل بیت(علیهم‌السلام) است و معصومین مژده این انقلاب بزرگ را داده بودند که زمینه‌ساز و مقدمه ظهور حضرت ولی‌عصر می‌باشد. آری پیامبر اسلام(صلّی‌اللّه‌علیه‌وآله) چنین نوید تحول عظیم را دادند: «مردمی از مشرق قیام می‌کنند و مقدمه سلطنت مهدی(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) را فراهم می‌آورند».[4]
بنابراین روایات وارده در صدد بطلان همه قیام‌ها، قبل از قیام حضرت مهدی(علیهم‌السلام) نمی‌باشد، بلکه قیام‌هایی مردود و طاغوتی می‌باشد که به اسم خود حضرت و یا به ناحق صورت می‌گیرد. امّا قیام مردم دلاور و شجاع ایران در سال 1357 کم نظیرترین انقلاب در طول تاریخ بر علیه ظلم و سلطه و بی‌دینی می‌باشد که یک نظام شاهنشاهی و دیکتاتوری را نابود ساخته و قوانین دینی حاکم شده و پرچم اسلام و اهل بیت در آن برافراشته شده است که خود زمینه ظهور حضرت بقیه اللّه(علیه‌السلام) را هر چه زودتر فراهم کرده است.(ان شاءالله)
------------------------------------------------
پی‌نوشت:
[1]. روضه كافى، ص 295.
[2]. وسائل شیعه،ج11,ص37.
[3]. امام شناسى، ج15، ص197.
[4]. کشف الغمه،ج2، ص477.