وظیفه سنگین والدین

به گزارش رهروان ولايت در وبلاگ گروه اينترنتی رهپویان قرآن آمده است:رسول اكرم صلى ‏الله ‏علیه‏ و‏آله :أَدِّبوا أولادَكُم عَلى ثَلاثِ خِصالٍ: حُبِّ نَبیِّكُم وَحُبِّ أَهلِ بَیتِهِ وَقِراءَةِ القُرآنِ؛فرزندان خود را به كسب سه خصلت تربیت كنید: دوستى پیامبرتان و دوستى خاندانش و قرائت قرآن.كنزالعمال، ج16، ص456، ح45409
راستی تا حالا دیدید بعضی خانواده هایی که بچه ندارند چه قدر دوستدارن که بچه های زیبا و قشنگ داشته باشن چقدر از خدای مهربان خواهش و تمنا می کنند تا این که از این هدیه های آسمانی بهره مند بشن.به نظرم عشق  والدین به بچه هایشان  یک عشق تمام نشدنی و محبتی الهی  و دوست داشتنی هست بحثم رو با دو سوال ادامه میدم 

سول اول  :با توجه به این که همه ی ما خوب می دانیم هیچ پدر و مادر نیستند که اولادشان را دوست نداشته باشند آیا دوست داشتن خالی کافی هست یا  اگه پدر و مادر تمام همت ، زحمت و تلاش رو بگذارند تا این که این اولاد در بهترین وضع ممکن زندگی کنند آیا  این بچه ها با داشتن این زندگی خوب خوشبخت هستند ؟

سوال دوم :جامعه جهانی که لطف کردن روزی رو به عنوان روز جهانی کودک قرار دادن چه گلی به سر کودکان زدند، آیا درست کردن فیلم های انیمیش غیر اخلاقی در جهت تکریم مقام کودک و در جهت تربیت اخلاقی کودکان درست می شوند ؟

جواب : برای جواب دادن به این پرسش ساده شاید یک جواب ساده <نه> کافی باشه ولی واقعاً چه کار باید کرد؟

مگر پدر و مادر چه وظیفه ی دیگری  در قبال فرزندان  خودشان دارند. مهمترین چیزی که در این دوره و زمانه به  حاشیه رفته  سعادت آخروی فرزندانمان هست .

زندگی بعضی از خانواده ها را که مورد بررسی قرار می دهیم متوجه این نکته مهم می شویم  که اصلاً برنامه ای برای سعادت و خوشبختی کودکان خودشان ندارند .شاید کمترین کاری که می شد انجام داد این بود که دغدغه این کار رو  داشته  باشند، ولی باز متاسفانه شاهد هستیم که همین حداقل حقوق هم در خانواده ها رعایت نمی شود .

بعضی از خانواده ها  شبکه های ماهواره ایشان به راه هست نمی دانم  چه قدر با این شبکه ها آشنایی دارید ولی به نظرم کسی که از دوران معصومیت و پاکی چشم و گوش او  پر شده  از صحنه های تلویزیونی و آهنگ های موزون شبکه های ماهوارهای کاری بس سخت و راهی بس دشوار برای رسیدن به سعدت در پیش دارد.

وظیفه سنگین والدین

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَ أَهْلیكُمْ ناراً وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ عَلَیْها مَلائِكَةٌ غِلاظٌ شِدادٌ لا یَعْصُونَ اللَّهَ ما أَمَرَهُمْ وَ یَفْعَلُونَ ما یُؤْمَرُونَ
اى كسانى كه ایمان آورده‏اید خود و خانواده خویش را از آتشى كه هیزم آن انسانها و سنگهاست نگه دارید آتشى كه فرشتگانى بر آن گمارده شده كه خشن و سختگیرند و هرگز فرمان خدا را مخالفت نمى‏كنند و آنچه را فرمان داده شده‏اند (به طور كامل) اجرا مى‏نمایند! (التحریم:6)

خداوند تبارک و تعالی در این آیه شریفه امر کرده که خود و خانوده خود را از آش جهنم نجات دهید نه این که فقط به فکر خود باشید امری که در این آیه شریفه وجود دارد دلالت بر یک وظیفه سنگین و مهم دارد که کوتاهی از این امر باعث خسران و تباهی جبران ناپذیری خواهد بود
رسول اكرم صلى ‏الله‏ علیه ‏و‏آله :

أَدِّبُوا أَولادَكُم فى بُطُونِ اُمَّهاتِهِم قیلَ: وَكَیفَ ذلِكَ یا رَسُولَ اللّه‏ِ؟ فَقالَ بِإطعامِهِمُ الحَلالَ؛
فرزندانتان را در رحم مادرانشان تربیت كنید. سئوال شد: این چگونه است، اى رسول خدا؟ فرمودند: با خوراندن غذاى حلال (به مادرش).
جنگ مهدوى، ص‏132

پدر و مادر جهنمی

فَاعْبُدُوا ما شِئْتُمْ مِنْ دُونِهِ قُلْ إِنَّ الْخاسِرینَ الَّذینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْلیهِمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ أَلا ذلِكَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبینُ
شما هر چه را جز او مى‏خواهید بپرستید!» بگو: «زیانكاران واقعى آنانند كه سرمایه وجود خویش و بستگانشان را در روز قیامت از دست داده‏اند! آگاه باشید زیان آشكار همین است!» (زمر :15)

" قُلْ إِنَّ الْخاسِرِینَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْلِیهِمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ ..."
كلمه" خسر" و" خسران" هر دو به معناى از دست دادن سرمایه است، یا همه‏اش و یا بعضى از آن. البته كلمه" خسران" رساتر از كلمه" خسر" است، و" خسران نفس" به معناى آن است كه آدمى نفس خود را در معرض هلاكت و بدبختى قرار دهد، به طورى كه استعداد كمالش از بین برود و سعادت به كلى از او فوت شود." خسارت اهل" هم به همین معنا است.

در واقع این خسران و تباهی به خاطر دلایل متعددی می باشد یکی از علتهای این خسران این هست که والدین اصلاً نگاه و توجهی به سعادت آخروی خود و فرزندان خود ندارند و تمام همتشان برای خوشبختی دنیایی می باشد که همین غفلت از آخرت باعث خسارت جبران ناپذیر به خود و آولادشان می شود

امام باقر علیه‏السلام :

اِنّا نَمُرُ صِبیانَنا بِالصَّلاةِ اِذا كانوا بَنى خَمسِ سِنینَ ، فَمُروا صِبیانَـكُم بِالصَّلاةِ اِذا كانوا بَنى سَبعِ سِنینَ، وَ نَحـنُ نَأمُرُ صِبیانَنـا بِالصَّـومِ اِذا كانوا بَنى سَبعِ سِنینَ بِما اَطاقوا مِن صیامِ الیَومِ اِن كانَ اِلى نِصفِ النَّهارِ اَو اَكثَرَ مِن ذلِكَ اَو اَقَلَّ، فَاِذا غَلَبَهُمُ العَطَشُ وَ الغَرَثُ اَفطَروا، حَتّى یَتَعَوَّدُوا الصَّومَ وَ یُطیقوهُ، فَمُروا صِبیانَـكُم اِذا كانوا بَنى تِسعِ سِنینَ بِالصَّومِ مَا استَطاعوا مِن صیامِ الیَومِ، فَاِذا غَلَبَهُمُ العَـطَشُ اَفطَروا ؛
ما كودكان خود را وقتى پنج ساله‏اند ، به نماز امر مى‏كنیم ؛ ولى شما كودكانتان را وقتى هفت ساله شدند ، به نماز امر كنید . ما كودكان خود را وقتى هفت ساله‏اند ، به روزه وامى‏داریم ، به اندازه‏اى كه توان دارند ، چه نصف روز باشد یا بیشتر یا كمتر . وقتى تشنگى و گرسنگى بر آنان چیره شد ، افطار مى‏كنند تا این‏كه به روزه ، عادت كنند و توان آن را بیابند ، ولى شما كودكانتان را وقتى نُه ساله شدند ، به اندازه‏اى كه توان دارند ، به روزه وا دارید و وقتى تشنگى بر آنان چیره شد ، افطار كنند .
كافى، ج 3، ص 409، ح 1

سخن پایانی

اون چیزی که باید در کنار سایر امور مهم فرزندان ، والدین رعایت کنند این هست که توجه خاص و برنامه ای هدف مند حتی قبل از متولد شدن کودکان برای سعادت واقعی فرزندان خودشون داشته باشند. یک طوری نباشد که یک دفعه متوجه شوند که  فرزندانشان بزرگ شدن ولی بهره ای کمالات و فضائل اخلاقی رو دار نسیتند مطمئن در صورت وجود  این طور نقایص و کمبود اخلاقی در فرزندان باعث لطمات سختی به خود والدین می شود که شواهد و مثال های فراوانی در جامعه وجود دارد که همه و همه به خاطر کم کاری های والدین در زمینه های رشد اخلاقی فرزندان خود بوده است.