چه كسي امام حسین (ع) را قبض روح كرد؟

11:06 - 1393/10/11
چکیده: بايد گفت: بر اساس آيه شريفه الله يتوفي ال‌نفس حين موتها. «خدا روح مردم را هنگام مرگشان به تمامي بازميستاند ». خداوند بزرگ خود عهده دار قبض روح انسان هاي كامل خواهد بود.

بعد مرگ امام حسين ـ عليه السلام ـ چه اتفاق هايي افتاد (در عالم برزخ) و چه كسي امام را قبض روح كرد و جايگاه او در بهشت را بگوييد و چه كساني با چه اعمالي با امامان همراه هستند؟

پاسخ:
درباره اتفاقاتي كه پس از شهادت امام حسين ـ عليه السلام ـ افتاد به چند روايات از پيشوايان معصوم اشاره مي كنيم.
1. امام صادق ـ عليه السلام ـ مي فرمايند: «چون ابا عبدالله كشته شد آسمان هاي هفت گانه و زمينها و آنچه در آنها بود و هر كس در بهشت و جهنم است و هر موجودي كه ديده مي شود و ديده نمي شود بر او گريه كردند مگر 3 چيز: 1. بصره، 2. دمشق، 3. آل حكم بن العاص».(1)
2. زراره از امام صادق ـ عليه السلام ـ نقل كرده كه ايشان فرمودند: «اي زراره آسمان بر حسين ـ عليه السلام ـ 40 روز خون گريست و زمين چهل روز گريه كرد تا اينكه سياه و تاريك شد و خورشيد نيز 40 روز گريست تا اينكه منكشف شد و همچنين فرشتگان چهل روز گريستند».(2)
3. امام باقر ـ عليه السلام ـ «... در شب شهادت حسين بن علي ـ عليه السلام ـ مردم هيچ سنگ از زمين برنداشتند مگر آنكه زير آن خون تازه و سرخ يافتند».(3)
اما در پاسخ سئوال ديگر كه چه كسي امام را قبض روح كرد، بايد گفت: بر اساس آيه شريفه الله يتوفي ال‌نفس حين موتها(4). «خدا روح مردم را هنگام مرگشان به تمامي بازميستاند ». خداوند بزرگ خود عهده دار قبض روح انسان هاي كامل خواهد بود.
اما اينكه از جايگاه ايشان در بهشت سئوال نموده ايد بايد گفت: ايشان انسان كامل و ولي و حجت خدا در روي زمين و يگانه روزگار بودند در نتيجه در بهترين جايگاههاي بهشت سكني دارند در روايتي از پيغمبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ نقل شده: «حسن و حسين امامند چه قيام كنند و چه بنشينند (صلح كنند) و آن دو سيد و سرور جوانان بهشتند». پس طبق روايت صريح پيغمبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ ايشان سرور و آقاي بهشتيان است و در بهترين و بالاترين جايگاه هاي بهشت جاي دارد.
اما سئوال آخر كه از همراهي حضرت پرسيده است ، بايد گفت. هر كس امامت ايشان را پذيرفته به ايشان محبت بورزد و از دستورات و فرامين او اطاعت كند كه همان فرامين الهي است و در تبعيت و تقوا از ديگران جلوتر باشد از ديگران به آن بزرگوار نزديكتر و همراه ايشان خواهد بود و هر اندازه از حيث عمل از ايشان دورتر باشد به همان اندازه روز قيامت نيز از حضرت دور خواهد بود، آن حضرت ـ عليه السلام ـ مؤمن را چنين توصيف مي كند: «حقا كه مؤمن خداوند را حافظ و ناظر خود گرفته و گفتار او را آيينه خود گزيده است».(5)
همچنين امام صادق ـ عليه السلام ـ در توصيف مؤمن مي فرمايند: «... مؤمن در اطاعت خداست و از كارهاي زشت با وجود شهوت و ميل خودداري مي كند از محرمات با وجود رغبت به آنها پارسايي مي ورزد، با سختي و مشقت حرص در كار خير دارد، در گرفتاري نماز مي خواند در حال سختي شكيبايي مي ورزد...».(6) در نتيجه ايمان واقعي در سايه بندگي خداوند سبحان حاصل مي شود و هر اندازه اين بندگي قوي تر باشد به خدا و اولياي او نزديك تر و هر اندازه تقواي او ضعيف تر باشد از خدا و اولياي او دورتر خواهد بود.

پاورقی:

1. شعراني، ابوالحسن، ترجمه نفس المهموم، قم، انتشارات هجرت، 1381ش، ص449.
2. همان.
3. همان.
4. زمر 42.
5. مؤيدي، علي، فرهنگ جامع سخنان امام حسين(ع)، ترجمه موسوعة کلمات الحسين(ع)، گروه حدث، پژوهشکده باقرالعلوم(ع)، شرکت چاپ و نشر بين الملل، 1385ش، ص809.
6. محمد بن يعقوب كليني، اصول كافي، قم، انتشارات اسوه، چاپ سوم، 1375ش، ج5، ص27.
منبع: نرم افزار پاسخ - مرکز مطالعات و پاسخ گویی به شبهات

با عضویت در خبرنامه مطالب ویژه، روزانه به ایمیل شما ارسال خواهد شد.