به گزارش رهروان ولايت در وبلاگ گروه اينترنتی معراج آمده است:در حقیقت زندگی هر کسی حیاتی است آزمایشی. گاهی آزمایش در قالب سختی ها، مصیبت ها، محرومیت ها ظاهر میشود و گاهی نیز آزمایش به صورت نعمت بروز میکند.
خداوند در سوره انفال میفرماید: (وَلِیُبْلِیَ الْمُؤْمِنِینَ مِنْهُ بَلاء حَسَناً ) 1 یعنی مومنان را به این وسیله به خوبی بیازماید.
(بلاء)در اصل به معنای آزمایش کردن است منتهی گاهی به وسیله نعمتهاست که آن را (بلاء حسن) میگویند و گاهی به وسیله مصیبت ها و مجاورت هاست که به آن (بلاء سیئه) گفته میشود، چنانکه درباره بنی اسرائیل میخوانیم:(و بلوناهم بالحسنات و السیئات) 2 آنها را به وسیله نعمتها و مصائب آزمودیم.
خداوند میفرماید: (وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَیْءٍ مِّنَ الْخَوفْ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِّنَ الأَمَوَالِ وَالأنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِینَ )3 یعنی البته شما را با ترس، گرسنگی، کمبود (و از بین رفتن) مالها، جانها و محصولاتتان آزمایش خواهیم کرد.
راههای آزمایش الهی
1:خیر:(بالخیر) خداوند در سوره انبیاء میفرماید: (وَنَبْلُوكُم بِالشَّرِّ وَالْخَیْرِ فِتْنَةً)4 یعنی ما شما را به آنچه کراهت دارید (مانند مرض،فقر و امثال آن) و به آنچه دوست دارید (مانند صحت، ثروت داشتن و امثال آن) میآزماییم،
گاهی خداوند با نعمت های خویش و با مال و مقام، رفاه، علم، ثروت، قدرت و امثال آن انسان را آزمایش و امتحان میکند و اگر انسان شکر این نعمت ها را به جا نیاورد و غفلت، غرور، او را فرا گیرد و در لذت و رفاه طلبی فرو رود و این نعمت های الهی را در مسیر صحیح به جریان نیندازد و حقوق متعلق به این نعمت ها را ادا نکند و بهرهبرداری ناصحیح از آنها به عمل آورد، در آن صورت آن نعمت های الهی برای انسان عامل نکبت و نقمت و وسیله عذاب خواهد بود و موجب سقوط معنوی و هلاکت او خواهد گردید.
2:شر: (بالشر) گاهی نیز خداوند متعال انسان را با شرور و بدیها اعم از مصیبتها، بلاها، فقر و بیماری و یا وسایل گناه و آلودگی که برای انسان فراهم میگردد او را آزمایش می کندکه عده ای راه کفر و راه شرور و زشتی ها را میپیمایند و عده ای نیز با صبر و تحمل رو به سوی او می آورند و به قدرت و رحمت و بزرگواری او متوجه میشوند و بیشتر به کارهای نیک و شایسته میپردازند.
3:نقص اموال:(و نقص من الاموال) گاهی به خاطر گناهان برای انسان زیان ها و ضررهای مالی بیش از حد متوجه میگردد که انسانهای دنیاپرست در برابر آن تحمل نداشته و به ناسپاسی زبان میگشایند و در جبران آن، به اعمال خلاف و غیرانسانی دست میآلایند و یا از ترس نقص اموال و کم شدن مال و ثروتشان از اعمال نیک و انفاق و خدمات مالی به دیگران و جامعه خویش، خودداری می کنند. ولی انسان های خداپرست، با ایمان و بی اعتنا به دنیا در برابر این حوادث خم به ابرو نمیآورند.
پی نوشت ها:
1-سوره انفال آیه 17
2-سوره اعراف 168
3-سوره بقره آیه155
4-سوره انبیاء آیه35