بررسی ریشه «حجاب» در حقیقت و جایگاه وجودی زنان

رهروان ولایت ـ مساله «حجاب» یک دستور دینی است که به جهت اهمیت فوق العاده و نقش آن در اجتماع، فرهنگ، اقتصاد و سیاست، همواره یک مساله جنجال‌برانگیز و پرهیاهو بوده است. به طوری که مخالفان و دشمنان اسلام آن را نوعی محدودیت و عقب‌ماندگی معرفی کرده و آن‌را نوعی ظلم در حق زن دانسته‌اند و جالب‌تر این‌که دل‌سوزانه خواستار آزادی برای زنان محجوب ما از این زندان و محدودیت می‌شوند. 

برای این‌که دریابیم که آیا حجاب مانع آزادی و نوعی اسارت است؟ یا عین آزادی و نوعی امنیت است؟ باید ابتدا حقیقت و جایگاه وجودی زن را بررسی کنیم، سپس میزان نقش حجاب را در آزادی و یا اسارت او بررسی کرد.

زن قبل از این‌که  جنسیت مونث را دارا باشد، یک انسان است و کمال او، کمال یک انسان است؛ کمال و حقیقت یک انسان نیز به جنسیت نیست، بلکه حقیقت او، آن چیزی است که خالق و سازنده انسان به خاطر آن به خود بالیده  و ندای «و تبارک اللّه احسن الخالقین[مومنون/14]» سرداده است و آن روح انسان است. چرا که خداوند بعد از دمیده شدن روح در کالبد جسم، به خلقت خود تبریک گفته است.

پس معلوم می‌شود آن چیزی که انسان را اشرف مخلوقات کرده و از سایر موجودات، متمایز ساخته، کمالات جنسی، جسمی و ظاهری نیست (چرا که حیوانات و گیاهان نیز در آن مشترک هستند) بلکه وجه تمایز و حقیقت انسان، روح و کمالات انسانی اوست.

از دیدگاه اسلام زن نیز به عنوان انسان، کمالاتش مربوط به جنبه‌های ظاهری، بدنی و زیباشناختی او نیست؛ بلکه منزلت او مربوط به روح و حقیقت انسانی او می‌باشد. در حالی‌که از نگاه غرب و غرب‌زدگان کمالات یک زن در حد کمالات یک حیوان پایین آورده شده و منزلت او را مربوط به جنبه‌های بدنی و جنسی او و جلوه‌گری و خودنمایی او در انظار عمومی دانسته.

دقیقاً به خاطر همین ارزش و جایگاه والای زن است که اسلام قانون حجاب و احکام دیگر که در روابط بین زن و مرد محدودیت ایجاد کرده است را قرار داد، تا هم‌چون دژ محکمی از هویت انسانی و الهی زن محافظت کرده و حافظ امنیّت، شخصیت و ارزش‌های حقیقی و والای او باشد.

بنابراین عدم حجاب و برهنگی در واقع بی‌ارزش شدن و سقوط زن به وادی حیوانیت است و از آن جایی که بی‌حجابی و بد حجابی مانع توجه زن به ارزش‌های حقیقی خود می‌باشد، نوعی محدودیت و اسارت است نه آزادی.