مقايسه انقلاب ايران با انقلاب‌های دنيا

08:30 - 1393/11/14
چکیده: طبق آمار‌ها بین ۹ تا ۲۰ میلیون نفر در کوره‌های آدم‌سوزی استالین کشته شدند و تمام این قضایا باعث فروپاشی شوروی بزرگ شد. نکته‌ی دیگری که می‌توان گفت این است که دولت شوری، در انتقال آرمان‌های خود به نسل‌های بعدی ناتوان بود، و در نتیجه مردم از دولت حمایت نکردند.
انقلاب

رهروان ولایت ـ اين مقاله مقایسه‌ایست نسبت انقلاب ایران با انقلاب‌های دنیا، گر چه در دنيا انقلاب‌های فراوانی اتفاق افتاده است، اما ما به مهم‌ترين آن‌ها يعنی انقلاب شوری سابق و انقلاب كبير فرانسه اشاره می‌كنيم و به صورت مختصر است، به آن‌ها اشاره می‌كنيم.

الف) انقلاب روسیه:

این انقلاب در سال ۱۹۱۷ اتفاق افتاد. علت آن هم بیشتر به خاطر رواج شایعات بسیاری مبنی بر وجود فساد اخلاقی و سیاسی در دربار بود، که با وضعیت بد اقتصادی و اجتماعی روسیه نیز همراه شده شد. این مسئله دولت روسیه را تضعیف کرد و سبب شد که انقلاب روسیه اتفاق افتد. نکته قابل توجه آن است که این تحولات با پشتیبانی همهٔ مردم صورت نگرفت، بلکه تنها بخشی از کارگران و بخشی از سربازان با انقلاب همراه ‌شدند. لنین ‌توانست عده‌ای از ملوانان را با خود همراه کند، ملوانان بلشویک حرکت کودتا مانندی را علیه دولت موقت اجرا کردند و حکومت را به دست ‌گرفتند، این اتفاق در اکتبر ۱۹۱۷ بود.

با مطالعه تاریخ انقلاب روسیه می‌توان گفت مهم‌ترین عامل فروپاشی روسیه یا همان شوروی سابق، فاصله افتادن بین مردم و انقلاب و عدم حمایت نسل‌های بعدی از انقلاب آن‌ها بود؛ این عدم حمایت مردم چند علت داشت که به مواردی از آن‌ها اشاره می‌کنیم:

1. طبق آمار‌ منتشر شده بین ۹ تا ۲۰ میلیون نفر در کوره‌های آدم‌سوزی استالین کشته شدند و این یعنی قتل عام مردم روسیه.

2. دولت شوری، در انتقال آرمان‌های خود به نسل‌های بعدی ناتوان بود، در نتیجه مردم از دولت حمایت نکردند.

3. آرمان انقلاب روسیه از گفته‌های مارکس آلمانی برخاسته بود و این درحالی است که فضای فرهنگی و تاریخی مارکس با فضای فرهنگی و آرمانی و تاریخی روسیه متفاوت بود؛ همین مساله باعث شد که حکومت شوروی نتواند توده‌های مردم و نخبگان را با خود همراه کند. لذا مردمی که باید از انقلاب حمایت می‌کردند، به دلیل عدم هم‌خوانی آرمان‌های انقلاب با آرمان‌های مردم، از جهت ایدئولژی، از انقلاب فاصله گرفتند.

ب) انقلاب فرانسه

در انقلاب فرانسه با پراکندگی آرمان‌ها و خواسته‌های ملت مواجه هستیم. هدف و شعار واحدی وجود ندارد؛ گاهی «مشروطه‌خواهی» برجسته است، و گاهی «جمهوری‌خواهی» و زمانی هم دوباره «امپراطوری» به صحنه سیاسی باز می‌گردد.[1]

ج) انقلاب اسلامی ایران

انقلاب اسلامی ایران در ۲۲بهمن ۱۳۵۷ به پیروزی رسید؛ علی رغم دشنمی‌های فراوانی که در داخل و خارج دارد، این انقلاب پویاست و به با اقتدار تمام به راه خود ادامه می‌دهد. این انقلاب خصوصیاتی دارد که سایر انقلاب‌ها از آن بی‌بهره‌اند و به همین است که تا به حال تمام دشمنان ایران اسلامی نتوانسته‌اند آن را از بین ببرند؛ این خصوصیان و ویژگی‌ها را به طور خلاصه بیان می‌کنم:

1. اتکای به آحاد مردم:

انقلاب ایران به خاطر مردمی بودن آن، خود انقلاب هم به مردم اتکا دارد. در حالی‌که بسیاری از انقلاب‌های دنیا، یا به شرق متکی هستند و یا به غرب. به همین خاطر برای حفظ منافع خود، بعد از مدتی از آرمان‌های مردم و انقلاب فاصله می‌گیرند. انقلابی که با کودتا و بدون اتکای به مردم اتفاق افتاده باشد، خیلی زود مشروعیت خود را ازدست داده و تنها خواهد ماند.

2. معنوی‌بودن انقلاب:

انقلاب اسلامی ایران، انقلابی الهی و متکی به ایمان و آرمان‌های اسلام‌خواهی مردم بود؛ مردمی که در سال ۱۳۵۷ انقلاب را به پیروزی رساندند، به خاطر پیاده شدن مبانی و مبادی اسلام قیام کردند، احکام اسلام نیز بر اساس فطرت انسان‌ها بنا شده است. خواسته‌های مردم در هنگام انقلاب حق‌جویی و حق‌خواهی و براساس عدالت فردی و اجتماعی پایه ریزی شده بود. در حالی‌که در انقلاب‌های دیگر اساس و مبنای اکثر آن‌ها خواسته‌های مادی بود؛ بسیاری از انقلاب‌های دنیا انقلاب‌های کارگری، یا انقلاب کشاورزی یا صنعتی بوده است. که سرانجام همین‌ها هم به انحراف کشیده شدند.

3. رهبری مرد الهی و مومن و مرجع دینی:

رهبری این انقلاب را یک شخصیت الهی و سیاسی به نام حضرت امام خمینی (ره) بر عهده داشت و بین مردم و حضرت امام علاقه و محبت بسیار عجیبی وجود داشت. در حالی‌که این عامل در هیچ انقلابی وجود نداشت، بسیاری از آن‌ها یا به مردم اعتقادی نداشتند و پیروزی خود را متکی بر قدرت‌مندان و ثروت‌مندان جامعه و یا دول دیگر می‌دانستند و یا این‌که مردم آن، اعتقاد لازم را به رهبر خود نداشتند.

وجود رهبری عالم  و فرزانه و الهی که تمام انقلاب‌های دنیا از آن بی‌بهره هستند، امتیازی فوق‌العاده‌ای است که در دیگر کشورها وجود ندارد. کشورهای عربی هم انقلاب کردند، اما به خاطر نبود یک رهبر عالی مقام و الهی، نتوانستند مقصود خود را به سرانجام برسانند.

این ویژگی مخصوص شیعه است که معتقد است رهبر یک جامعه یا باید معصوم باشد و یا این‌که کسی باشد که نزدیک‌ترین شباهت به معصوم را داشته باشد. و این خصیصه‌ای است منحصر به فرد که در هیچ کجای دنیا وجود ندارد. با وجود چنین رهبری الهی، هم آرمان‌های انقلاب حفظ می‌شود و هم حمایت مردم از بین نمی‌رود؛ چون او با علم و دانش و تدبیری که دارد، از منحرف شدن انقلاب و کنار رفتن اسلام و تدین از جامعه، قوانین و دستور دولت جلوگیری می‌کند، مردم نیز با عشق و علاقه و اعتمادی که به او دارند، از دولت حمایت کرده و هر جا لازم باشد به صحنه آمده و حتی جان خود را فدای این انقلاب می‌کنند.

 

-------------------------------
پی‌نوشت
[1]. بر گرفته از سایت فارسی مقام معظم رهبر حضرت آیت الله خامنه‌ای: http: //farsi. khamenei. ir/others-dialog؟ id=۲۱۹۸۱

کلمات کلیدی: 

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
7 + 1 =
*****