تبلیغات تلویزیون و خواب شهرک‌های صنعتی

22:41 - 1391/10/05
چند سالی است که دیگر خبری از عمو یادگار خرس بامزه ایران رادیاتور در تلویزیون نیست که به دلیل بهره‌مندی از گرمای لذت بخش محصولات ایران رادیاتور به غار نمی‌رفت.
پیامهای بازرگانی

به گزارش گروه اینترنتی رهروان ولایت به نقل از پایگاه اطلاع‌ رسانی تولید ایرانی، تا یک دهه پیش با شروع رویدادهای بزرگ ورزشی همچون المپیک، جام جهانی و یا همین جام ملت‌های اروپا و حتی آسیا فرصتی به دست می‌آمد تا تلویزیون با تبلیغ کالای مختلف تولیدی کشور، کالاهای صنعتی و غیرصنعتی هم خود به سود سرشاری دست می‌یافت و هم این فرصت را در اختیار بخش تولید کشور قرار می‌داد تا این بخش با بهره‌گیری از وسعت تاثیر گذاری رسانه ملی به تبلیغ مناسب کالاهای خود بپردازد .

این روزها اما در جریان پخش زنده مسابقات جام ملت‌های اروپا دیگر نشانی از تبلیغات با سلیقه و یا بی‌سلیقه کالاهای ساخت داخل نیست، کالاهایی که با شعارهایی مختلف به معرفی کالاهای با کیفیت ایرانی می‌پرداختند.این روزها در جریان پخش زنده مسابقات جام ملت‌های اروپا تبلیغات بازرگانی تلویزیون به تبلیغ چند بانک و موسسه مالی و همچنین دو اپراتور تلفن همراه کشور محدود شده است.

چند سالی است که دیگر خبری از عمو یادگار خرس بامزه ایران رادیاتور در تلویزیون نیست که به دلیل بهره‌مندی از گرمای لذت بخش محصولات ایران رادیاتور به غار نمی‌رفت. این روزها دیگر از تبلیغات و شعارهایی همچون همه سال با آب سال، سرما در گرما، گرما در سرما با سپهر الکتریک، ابزار مهدی، معرف ابزار مهدی است، بارفتن، نیک کالا، مینو، سینجر گاز پادیسان، بوتان، بهروز و دلپذیر و هزاران کالای دیگر در تلویزیون نیست. شعارهایی که کالاهای ساخته شده در شهرک‌های صنعتی کشور در اقصی نقاط ایران و استان‌های مختلف ایران را معرفی می کردند.

این روزها برای پذیرفتن حاکم شدن رکود و رخوت در شهرک‌های صنعتی و بخش تولید کشور نیاز به ارائه آمار و ارقام نیست زیرا تماشای تبلیغات رسانه ملی به خوبی نشان می‌دهد که شهرک‌های صنعتی در تمامی استان‌های کشور وضع خوبی ندارند و از تولید و فعالیت  سال‌‎های پیش در این شهرک ها دیگرخبری نیست.

شهرک‌های صنعتی که روزگاری محصولات آنها به شناسنمه معتبری برای معرفی صنایع استان‌های مختلف کشور تبدیل شده بود.

برندها و مارک‌های ایرانی که در این سال‌ها یکی پس از دیگری کارگران خود را اخراج کرده و چراغ کارخانه‌ها و سوله‌های آنها برای همیشه خاموش شده است، کم نیستند، مناطق مختلف ایران که میزبان چنین صنایع از چشم افتاده و تعطیل شده‌ای است، صنایعی که قرار بود زمانی نردبان رشد وتوسعه صنعتی کشور باشند و حال امروز تمامی استان‌های ایران در شهرک‌های صنعتی خود، یادگارهایی از دوران شکوه و رونق تولید را درون خود دارند. اینها تنها بخشی کوچکی از آن یادگارها است.

استان یزد و خاطره آن روزهای یزد باف، افشار و سعادت

استان یزد از دیرباز یکی از قطب‌های صنعت نساجی ایران بود و کارخانه‌های مختلف نساجی و ریسندگی در این استان مشغول فعالیت بودند محصولات کارخانه‌های نساجی این استان در سراسر ایران عرضه می‌شد و هنوز هم پارچه فروشان و بنکداران در مغازه‌های قدیمی منسوجات در سراسر کشور نام برندهای معروفی همچون یزدباف، افشار و یا سعادت را به خوبی به یاد دارند.

کارخانه‌هایی که سال‌های پیش در راستای صنعتی شدن ایران تاسیس شدند و به خوبی مسیر رشد و توسعه خود را پیمودند با این حال مشکلات متعدد در چند سال اخیر از جمله حجم گسترده واردات و قاچاق پارچه و البسه به کشور و بی‌توجهی دولت به تولید ملی بسیاری از این کارخانه‌ها را به تعطیلی کشانده است و دیگر بسیاری از این کارخانه‌ها وجود خارجی ندارند.

نابودی کاشت چغندر و تولید قند با شکرهای وارداتی در شیروان، فریمان و چناران

بسیاری از مردم نام شیروان را با کارخانه قند آن به خاطر می‌آورند، کارخانه‌ای که از جمله نخستین کارخانه‌‌های قیدمی قند در کشور بود و کیفیت و مرغوبیت محصول این کارخانه نام شیروان را در سراسر کشور بر سر زبان‌ها انداخته بود. این کارخانه نیز هم‌اکنون به مانند بسیاری از کارخانه‌های قند سراسر کشور وضعیت مطلوبی ندارد و تنها به صورت محدود از شکرهای وارداتی قند تولید کرده و به بازار عرضه می‌کند و با توجه به عدم کشت چغندر قند در این منطقه اگر شکر وارداتی در دسترس نباشد این کارخانه برای تولید محدود خود با مشکل مواجه خواهد شد.

مازندران و چیت‌های بهشهر و کارخانه‌ای به نام نساجی مازندران

نام مازنداران در سالیان گذشته با نام صنعت نساجی گره خورده و صنایع نساجی این استان با نام نساجی مازندران، قائم شهر و بهشرعجین شده بود. متاسفانه این صنعت در استان مازندران هم‌اکنون رو به فراموشی است زیرا عمر تعطیل شدن نساجی و کارخانه چیت بهشهر بیشتر از 12 سال است و کارخانه‌های دیگر نساجی نیز با ادامه روند کنونی سرنوشتی مشابه نساجی بهشهر را برای خود متصور هستند.در استان مازندارن تنها کارخانه کوچک نساجی باقی مانده است که آن نیز به علت واگذاری صحیح و منطقی به بخش خصوصی همچنان در حال فعالیت است.

یادش بخیر، لاستیک دنا و یخچال‌های آزمایش استان فارس

شاید هیچ استانی به اندازه استان فارس شاهد مرگ برندهای صنعتی نبوده است، برندهای معروفی همچون آزمایش و یا آی تی آی، بزرگترین کارخانه تولید تجهیزات مخابراتی در خاورمیانه و لاستیک دنا تنها نمونه‌های کوچک برندهای صنعتی این استان هستند که هم‌اکنون یا به صورت کامل تعطیل شدند و یا در شرف تعطیلی هستند و کارگران آنها نزدیک به 20 ماه و یا بیشتر است که هیچ حقوق و یا دستمزدی دریافت نکردند.

تالش گیلان و کارخانه بزرگ چوکایش

هنوز هم بسیاری از مردم نام کارخانه چوکای تالش را با یاد می آورند، کارخانه‌ای که بزرگترین کارخانه چوب و کاغذ در ایران بود، همچنین صنایع الکتریک گیلان و کارخانجات نساجی پوشش نیز از جمله کارخانه‌ها و صنایعی بودند که در استان گیلان تاسیس شدند و امروز شرایط مناسبی ندارند.

حاکمیت نگاه منفی به سرمایه‌داری در ابتدای انقلاب و دولتی کردن تمامی کارخانه‌های بخش خصوصی و در ادامه روند معیوب و ناقص خصوصی سازی در سال‌های گذشته وضعیتی نامساعد کنونی را برای بخش‌های مختلف صنعت در سراسر کشور ایجاد کرده است. صنایعی که قرار بود روزگاری نه تنها نیاز کشور که نیاز کشورهای منطقه را تامین کنند امروز به ورشکستگی دچار شدند و توان پرداخت دستمزد کارگران خود را ندارند.

یادش بخیر جرقه‌های بینالود و خرگوش بد قیافش در تلویزیون

استان خراسان نیز به عنوان میزبان بسیاری از صنایع قدیمی و باسابقه کشور هم اکنون شاهد وضعیت نامناسب این صنایع و بی‌توجهی دولت به مشکلات و معضلات آنها است، در استان خراسان رضوی طیف وسیعی از صنایع از پوشاک و البسه تا مواد غذایی در سال‌های گذشته تاسیس شده بود که هم‌اکنون با مشکلات متعددی روبه‌رو هستند.

البسکو، نان قدس رضوی، ایران شرق، بینالود و بسیاری از صنایع دیگر هم‌اکنون با مشکلات متعدد روزگار خود را می‌گذرانند و فشارهای مختلفی را تنها برای بقا تحمل می‌کنند.

شب‌های زمستان و تبلیغ بخاری‌های پلار و لرج اصفهان

استان اصفهان از دیرباز یکی از قطب‌های صنعتی ایران بوده و صنایع مختلفی در این استان تاسیس شده است که برخی از این صنایع به برندها معتبری در طول سال‌های فعالیت خود تبدیل شدند. برندهایی که در سایه تحولات اقتصادی کشور در چند سال گذشته به تدریج ضعیف و فراموش شدند.

برندهایی از قبیل شعبه کارخانجات آزمایش اصفهان، صنایع نساجی و بافندگی گلبافت، زاینده‌روداصفهان ،روغن نباتی ناز دوچرخه سازی اصفهان و کارخانه تولیدی ابزاران، لوازم خانگی پلار، آتور و لرج تنها نام‌های محدودی از برندهای صنعتی استان اصفهان هستند که هم‌اکنون یا به طور کلی تعطیل شدند و دیگر هیچ نشانی از آنها باقی نمانده است و یا وضعیت نامطلوب و نامساعدی دارند و کارگران آنها ماه‌ها است از دریافت حقوق و دستمزد خود محروم شدند.

یادش بخیر، قالی کرمون می بافم....

نام کرمان در سراسر جهان با نام صنعت قالی این شهر گره خورده است هنوز هم بسیاری از مردم، کرمان را با پسته و فرش می‌شناسند. با این حال تحولات در سال‌های اخیر و موضوعات پیش آمده موجب افت محسوس این دو محصول استان کرمان شده است.

صنعت قالی کرمان به مانند دیگر نقاط کشور با رکود مواجه است و دیگر وضعیت سالیان پیش را ندارد و پسته این منطقه هم در بازارهای جهانی با رقیبان سرسختی همچون آمریکا در حال رقابت است. قالی بافی کرمان که زمانی نام ایران را در سراسر دنیا مطرح کرده بود این روزها به دلیل بی‌توجهی دولت به این صنعت و عدم استفاده از روش‌های نوین و علمی بازاریابی و حضور رقیبان سرسختی همچون چین، ترکیه، پاکستان آسیب‌های فراوانی دیده است.

همچنین در این زمینه می‌توان از افول صنعت خودروسازی در این استان هم سخن گفت، صنعتی که روزگاری کرمان خودرو با تولید و مونتاژ انواع خودروی سواری دوو حداقل گزینه‌های انتخاب مردم را در بازار انحصاری دو خدوروساز بزرگ کشور افزایش داده بود.

خوزستان، نفت و صنایع بزرگ لوله سازی اهواز و خوزستان

اگر قرار باشد از برندهای فراموش شده استان خوزستان نام ببریم چه نامی مهمتر از صنایع لوله سازی این استان،  کارخانه لوله سازی خوزستان چند سالی است که به طور کامل تعطیل شده و حتی نشانی از این شرکت و مجتمع صنعتی در استان خوزستان باقی نمانده است.

همچنین لوله سازی اهواز که چند سال گذشته به علت عدم پرداخت معوقه‌های این شرکت از سوی دولت دچار تگناهای شدید مالی شده بود در حال حاضر شرایط بهتری از گذشته دارد ولی این شرکت تولیدی معتبر ایران در صنایع لوله سازی هنوز هم مشکلات متعددی دارد که شاید کارگران آن به خوبی بتوانند آن مشکلات را تشریح کنند.

تابستان و تبلیغات آب میوه‌های شاد نوش، گلنوش ارومیه

بی توجهی دولت به تولید ملی از زمانی شروع شد که مسئولان به این نتیجه رسیدند که برای تامین نیاز داخل و کاهش قیمت‌ها واردات را آغاز کردند و این هزمان شد با افزایش بی رویه قاچاق کالا از تمامی مرزهای کشور این روند صنایع ایران را یکی پس از دیگری نابود کرد و کارخانه‌های قدیمی کشور که نقاط مختلف توان هجوم کالاهای خارجی به بازار را نداشتند و تمامی آنها تعطیل شدند در ارومیه نیز کارخانه‌های قدیمی بسیاری در زمینه کنستانتره به واسطه همین سیاست‌های دولت تعطیل شدند و خیل عظیمی از کارگران هم‌اکنون برای معیشت زندگی خود و خانواده حیران و سرگردانند.

گزارش از:  عطاالله حسینیان

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
2 + 3 =
*****