شیعه با چه دلایلی به یکتاپرستی اجداد پیامبر (ص) معتقد است؟

20:58 - 1393/11/18
چکیده: این مطلب از خود قرآن نیز به دست می‌آید. توضیح این که خداوند در سوره بقره آیه 114 می‌فرماید: هیچ پیغمبری و هیچ موصمنی حق ندارد برای مشرکینی که روشن شده اهل دوزخند طلب آمرزش کند اما طلب آمرزش ابراهیم برای آزر قبل از روشن شدن دشمنی آزر بوده, اما پس از آن از او دوری و بیزاری جست از طرف دیگر می‌بینیم ابراهیم در زمان پیری پس از آن که خداوند اسماعیل را...

در یک کتاب خواندم شیعه معتقد است که اجداد پيامبر (ص) تا حضرت آدم (ع) موحد و یکتاپرست بوده‌اند ولی اهل تسنن بنابر دلایلی این ادعا را قبول ندارند از جمله این دلایل: در سوره ابراهیم که حضرت ابراهیم پدرش را به یکتاپرستی دعوت می‌کند(اذ قال ابراهیم لابیه ازر....) و یا اسامی که خویشاوندان پیامبر داشتند مثل عبدالمطلب که از اسامی بت پرستان است. شیعه با چه دلایلی به یکتاپرستی اجداد پیامبر (ص) معتقد است

پاسخ:

یک. بت پرستی عبد المطلب کذب محض است و هیچ دلیل معتبری بر آن وجود ندارد. دو. آزر بت پرست عموی ابراهیم بوده وچون تکفل او را بر عهده داشته پدر وی خوانده شده است و شبیه این استعمال در کلام عرب و در قرآن وجود دارد. کلمه ((آب)) در لغت عرب به معنای کسی است که سبب به وجود آمدن چیز دیگر یا اصلاح آن شود. بنابراین هم به پدر, آب گفته می‌شود و هم به کسی که سرپرستی دیگری را بر عهده دارد, اگر چه پدر او نباشد. هم چنین به رئیس و رهبر یک جمعیت, آب گفته می‌شود. چنان که فارسی زبانان نیز چنین استعمالاتی دارند. کلمه ((ابیه)) در آیه ((و اذ قال ابراهیم لأبیه آزر...)) و امثال آن به معنای پدر صلبی (سبب ایجاد او باشد) نیست, به دلایل زیر:
1- مورخان نام پدر حضرت ابراهیم (ع) را ((تارخ)) یا ((تارح)) ذکر کرده‌اند. در حالی که در این آیات سخن از شخصی به نام ((آزر)) است.
2- در قرآن مواردی ذکر شده که منظور از ((آب)) پدر صلبی نیست. مثل سخن یوسف (ع) ((واتبعت مله آبائی ابراهیم و اسحاق و یعقوب)), (یوسف, آیه 38). در حالی که پدر یوسف, یعقوب است و اسحاق پدر یعقوب و ابراهیم پدر اسحاق است نه یوسف و مثل آیه 133 سوره بقره.
3- روایاتی داریم که در آن بیان شده است: ((آزر)) عمو یا پدربزرگ مادری حضرت ابراهیم بوده است.
4- از همه مهم تر این که این مطلب از خود قرآن نیز به دست می‌آید. توضیح این که خداوند در سوره ((بقره)), آیه 114 می‌فرماید: ((هیچ پیغمبری و هیچ موصمنی حق ندارد برای مشرکینی که روشن شده اهل دوزخند, طلب آمرزش کند, اما طلب آمرزش ابراهیم (ع) برای آزر قبل از روشن شدن دشمنی آزر بوده, اما پس از آن از او دوری و بیزاری جست)). از طرف دیگر می‌بینیم ابراهیم (ع) در زمان پیری پس از آن که خداوند اسماعیل را به او می‌دهد, آن حضرت او و مادرش را تنها در سرزمین بی آب و علف مکه رها می‌کند و به خداوند عرضه می‌دارد: ((ربنا اغفرلی ولوالدی و للمؤمنین یوم یقوم الحساب)). منظور از ((والدی)) پدر و مادر است. اگر آزر پدر او بود, نمی‌بایست برای او طلب آمرزش کند. از اینجا معلوم می‌شود آزر پدرش نبوده است.

منبع: نرم افزار پرسمان دانشجویی

کلمات کلیدی: 

با عضویت در خبرنامه مطالب ویژه، روزانه به ایمیل شما ارسال خواهد شد.